Τις τελευταίες ημέρες οπουδήποτε συναντώ κόσμο η ερώτηση που ακούω είναι η ιδία. Πού το πάει η Τουρκία; Κάποιοι μάλιστα προχωρούν και ένα βήμα πάρα πέρα. Με αγωνία ρωτούν: 'Θα έχουμε θερμό επεισόδιο ή πόλεμο;'.
Του Βίκτωρα Παπαδόπουλου
Δημοσιογράφου , πρώην Αναπληρωτή Κυβερνητικού Εκπροσώπου
Για να απαντήσει κάποιος σε αυτές τις ερωτήσεις θα πρέπει να αναλύσει τι είναι αυτό που η Τουρκία επιδιώκει αυτή την περίοδο και ποιους στόχους εχει ο απρόβλεπτος και ο εν πολλοίς αλλοπρόσαλλος ηγέτης της Ταγίπ Ερντογάν.
Κατά την άποψη μου η Άγκυρα πέρασε τα τελευταία χρόνια μέσα απο μια μεγάλη αποτυχημένη περιπλάνηση στόχων που έθεσε ο Ερντογάν για την Τουρκία, όπως για παράδειγμα να γίνει η Τουρκία ηγέτιδα του ισλαμικού κόσμου, να έχει η χώρα μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες της, να ενταχθεί η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, να ελέγξει την Συρία και να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στα σύνορα της μη επιτρέποντας την δημιουργία κουρδικού κράτους. Σε όλα αυτά η Τουρκία απέτυχε παταγωδώς. Ταυτόχρονα, απώλεσε την εμπιστοσύνη του πλέον στενού συμμάχου της, των Ηνωμένων Πολιτειών, και οι σχέσεις των δυο χωρών βρίσκονται στο χειρότερο τους σημείο, με την Αμερική να θέλει πλέον να βρει αντικαταστάτη της Άγκυρας ως πυλώνα εξυπηρέτησης των συμφερόντων της στην περιοχή.
Εδώ θα πρέπει κάποιος να υπολογίσει και τις αλλαγές που επήλθαν στην νότιο-ανατολική Μεσόγειο με την εξεύρεση μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και τις συνεργασίες που αναπτύσσονται στην περιοχή μεταξύ Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου, Ιορδανίας και Ελλάδας. Απο όλες αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές στην περιοχή μας καθώς και το πλέγμα συμφερόντων που αναπτύσσεται, η Τουρκία απουσιάζει.
Είναι σαφής και δεδηλωμένος ο στόχος που έχει η Τουρκία να αποτελέσει τον κόμβο διακίνησης της ενέργειας που βρέθηκε στην νότιο-ανατολική Μεσόγειο μέσω της ίδιας, ώστε να κρατά την στρόφιγγα της διακίνησης του αερίου προς την Ευρώπη, αλλά και για να εξασφαλίσει φθηνότερη ενέργεια, με ταυτόχρονη απεξάρτηση της από την αγορά της Ρωσίας.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, και μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του, ο φοβισμένος τότε Ταγίπ Ερντογάν δημιούργησε δια της αλλαγής του συντάγματος μέσω δημοψηφίσματος έναν θρόνο με υπερεξουσίες για τον ευτό του. Σε εκείνο το δημοψήφισμα που ίδρωσε, πολλοί υποστηρίζουν ότι νόθευσε, για να κερδίσει έχασε τους ευρωπαϊστές στην Τουρκία. Ξέρει πλέον πως για να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές θα πρέπει να στηριχτεί στις μάζες της Ανατολίας και στους εθνικιστές. Και αυτό το χαρτί παίζει με όλα τα μέσα το τελευταίο διάστημα.
Ο Ερντογάν παρουσιάζεται πλέον ως ο ηγέτης που αμφισβητεί τις διεθνείς συνθήκες που καθόρισαν τα σύνορα με την Ελλάδα, δηλαδή ως ο ηγέτης που θέλει να 'μεγαλώσει' την Τουρκία. Ο ηγέτης που θα κατατροπώσει τους Κούρδους, ο ηγέτης που δεν θα επιτρέψει στην 'ελληνοκυπριακή διοίκηση στην Κύπρο' κατά την αντίληψη της Τουρκιάς να ασκήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ της, στο όνομα τάχα των τουρκοκυπρίων, αλλά και προβάλλοντας ανυπόστατη θεώρηση που για το διεθνές δίκαιο αναφορικά με το πώς καθορίζονται οι Θαλάσσιες Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες.
Έτσι, βλέπουμε μια έξαρση των τούρκικων παραβιάσεων, παρανομιών και πειρατικών ενεργειών τόσο στα σύνορα με την Ελλάδα όσο και στην κυπριακή ΑΟΖ. Την ίδια ώρα, ο Ερντογάν απειλεί τις ΗΠΑ ακόμη και με τρίτο παγκόσμιο πόλεμο για τη Συρία , την ώρα μάλιστα που η οικονομία της χώρας του βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, η οικονομία που ήταν το δυνατό του χαρτί και για την οποία τον αγάπησαν οι πλατιές μάζες του τουρκικού λαού.
Το ερώτημα τώρα επανέρχεται. Μέχρι που θα το τραβήξει ο Ερντογάν; Τι θα πρέπει να κάνουν Ελλάδα και Κύπρος μπροστά σε αυτό το σκηνικό που στήνει ο σουλτάνος της Άγκυρας;
Ταπεινή μου άποψη είναι πως ούτε η Τουρκία, ούτε ο Ερντογάν θα άντεχαν αυτή την δεδομένη συγκυρία ένα πραγματικά ανεξέλεγκτο θερμό επεισόδιο με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε με χωρα εντός της Ατλαντικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ για πολλούς και διάφορους λόγους, κυρίως οικονομικούς.
Αυτό που επιδιώκει τώρα ο Ερντογάν για την Τουρκία, είναι ο καθορισμός γκρίζων ζωνών και διεκδικήσεων, εκμεταλλευόμενος ένα οφθαλμοφανές γεωπολιτικό κενό εξουσίας μεγάλης δύναμης στην περιοχή, επικαλούμενος την διεθνή νομιμότητα, όπως φυσικά η Τουρκία την ερμηνεύει και την αντιλαμβάνεται , ώστε υπό την απειλή αποσταθεροποίησης της περιοχής μέσω ελεγχόμενων μίνι κρίσεων η διεθνής κοινότητα να ζητήσει επίλυση των τάχα προβλημάτων και να θέσει στο τραπέζι τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της.
Ελλάδα και Κύπρος δεν θα πρέπει να παρασυρθούμε σε αυτό το παιγνίδι της Άγκυρας και του σουλτάνου Ερντογάν.
Θα πρέπει με ψυχραιμία, νηφαλιότητα, χωρίς φόβο και αξιοποιώντας όλα τα πλεονεκτήματα που έχουμε στα χέρια μας ως χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης, καθώς και τα ερείσματα και συμμαχίες που έχουν Αθήνα και Λευκωσία διεθνώς και στην περιοχή , με σταθερότητα, χωρίς φωνές να συνεχίσουν την άσκηση και υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των δυο χωρών. Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτρέψουμε να επιβληθεί το επικοινωνιακό παιχνίδι της Άγκυρας.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση στην Κύπρο δεν θα πρέπει να εγκαταλείψει τις προσπάθειες για επίλυση του κυπριακού και μάλιστα στο πλαίσιο που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κατάφερε να εξασφαλίσει από τα Ηνωμένα Έθνη, δηλαδή λύσης χωρίς εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα, τελικό χρονοδιάγραμμα αποχώρησης όλων των στρατευμάτων και ικανοποίηση της ελληνοκυπριακής πλευράς στο εδαφικό, έναντι μιας αυξημένης συμμετοχής των τουρκοκυπρίων στη διακυβέρνηση σε σχέση με το ποσοστό του πληθυσμού τους, κατά τρόπο όμως που δεν θα θέτει σε κίνδυνο την λειτουργικότητα του κράτους.
Σε αυτές τις παραμέτρους θα πρέπει να επιμένουμε να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, χωρίς όρους, χωρίς προϋποθέσεις. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή η αξίωση για συμφωνία επί των ενεργειακών θεμάτων πριν την έναρξη συνομιλιών ή την τουρκική αξίωση για σύσταση κοινής επιτροπής διαχείρισης του φυσικού πλούτου πριν την λύση του κυπριακού. Και σε αυτή την θέση θα πρέπει να έχουμε συμμάχους στα Ηνωμένα Έθνη, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και διεθνώς.
Θα πρέπει η κυβέρνηση να δουλέψει σκληρά ώστε οι πάντες να υιοθετήσουν αυτή την θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς και να καταστήσουμε αυτόν τον τελευταίο στόχο της Τουρκιάς ανέφικτο.
Δεν θα είναι εύκολο, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν διπλωματικά οι τουρκικές μεθοδεύσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Απόφαση-Σοκ από το Ηνωμένο Βασίλειο: Με ηλεκτρονική Visa η είσοδος στη χώρα
• Τέσσερα πράγματα που ποτέ δεν πρέπει να αναζητήσεις στην Google - Ο λόγος
Δημογραφικό: Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την υπογεννητικότητα ο ΠτΔ - Αυτά είναι τα νέα μέτρα που εξήγγειλε - Δείτε βίντεο
Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει η Κυβέρνηση αναφορικά με το θέμα της υπογεννητικότητας, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη να ανακοινώνει νέα μέτρα για την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
