Ο υπογράφων επισκέφτηκε για πρώτη φορά τη νέα έδρα της Σκαλιώτικης ομάδας. Αλίμονο να βγω να πω, ότι δεν μου άρεσε στο γήπεδο που έφτιαξαν οι άνθρωποι (και με διαδικασίες εξπρές) στεγάζοντας την ομάδα τους στο δικό της ιδιόκτητο σπίτι.
Πολύ περισσότερο όταν το Στάδιο που περνώ τις περισσότερες επαγγελματικές μου ώρες τα Σαββατοκύριακα, εδώ και κάμποσα χρόνια, είναι στο «στοιχειωμένο» Τσίρειο.
Θα γράψω όμως και την «αμαρτία» μου (τη μετέφερα και ψες ραδιοφωνικά), ότι δεν μου άρεσε που αρκετοί οπαδοί της ΑΕΚ, αποχώρησαν από το γήπεδο όταν το αποτέλεσμα είχε κριθεί. Δεν έμειναν μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή Βασίλη Δημητρίου.
Πετυχαίνοντας μια τόσο σπουδαία και καθαρή νίκη η ομάδα τους, πάνω σε ένα τόσο ισχυρό αντίπαλο όπως ο φετινός Απόλλωνας, όφειλαν όλοι να μείνουν να χειροκροτήσουν τους παίχτες για τη σούπερ παράσταση που τους πρόσφεραν.
Νομίζω είναι θέμα νοοτροπίας, όχι μόνο των οπαδών της ΑΕΚ. Το έχουμε σε τούτο τον τόπο, να πηγαίνουμε να παρακολουθήσουμε ένα οποιοδήποτε γεγονός (όχι μόνο ποδοσφαιρικό αγώνα) και η έγνοια μας είναι να αποφύγουμε την κίνηση στο δρόμο και πόσο πιο γρήγορα θα πάμε στο σπίτι μας.
*Για να μην παρεξηγηθώ μια χαρά μας «περιποιήθηκαν» οι οικοδεσπότες στα δημοσιογραφικά θεωρεία. Καθόλα φιλικοί ήταν οι πάντες που συναντήσαμε και είχαν σχέση με τον σύλλογο της Λάρνακας. Κάνω τη συγκεκριμένη διευκρίνιση, για να μην εκληφθεί ότι μου πε κάποιος «μαύρα είναι τα μάτια σου» κατά την τρίωρη παρουσία μου στο «ΑΕΚ Αρένα».
Διαβάστε Περισσότερα στο:
Themasports.com
