Του Αλέκου Μιχαηλίδη
«Ανάστα ο Θεός, κρίνων την γην, ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις εθνέσι», έψαλαν οι ιερείς και οι πιστοί κτύπησαν τους σκάμνους και έριξαν δάφνες για να αναγγείλουν την ανάσταση του Κυρίου.
Στην Κύπρο το νόημα είναι βαθύτερο, ξεπερνά τα στενότερα θρησκευτικά πλαίσια.
Η Κύπρος σταυρώθηκε πάμπολλες φορές.
Από αρχαιοτάτων χρόνων και κυνηγημένη από τους δυνάστες της, Σαρακηνούς, Φοίνικες, Ενετούς, Βρετανούς, Οθωμανούς και ξανά Βρετανούς. Τώρα κουβαλά τον δικό της σταυρό, ημικατεχόμενη και ξεχασμένη στη γωνιά της ανατολικής Μεσογείου.
Ο κόσμος της, πιστός και λιγομίλητος, προχωρά στον δικό του Γολγοθά, ψάλλει το «Σήμερον κρεμμάται επί ξύλου», καρτερώντας με χαρά το «Η Ζωή εν Τάφω» γιατί ακολουθεί το «Ανάστα ο Θεός».
Μετά τη σταύρωση έρχεται η ανάσταση. Με βαθιά προσμονή και εγκαρτέρηση, όπως μας δίδαξαν οι γιαγιάδες μας, αλλά και με πυγμή, ψυχή βαθιά, όπως μας έμαθαν οι παππούδες μας.
Μετά τη σταύρωση έρχεται η ανάσταση. Τότε που θα μπορεί σύμπας ο κυπριακός Ελληνισμός να πορευθεί στον Άγιο Γεώργιο Εξορινό χωρίς την άδεια του κατοχικού στρατού, τότε που θα μπορεί να ψάλει το «Ω γλυκύ μου έαρ» και το «Ανάστα ο Θεός» λίγες ώρες μετά, σε κάθε εκκλησία αυτού του νησιού.
Από τη Μόρφου στην Κερύνεια, από τη Μεσαορία στην Καρπασία και την Αμμόχωστο. Όταν διαγράψουμε την εκμετάλλευση των ανθρώπων και με αξιοπρέπεια βαδίσουμε ελεύθεροι στο δικό μας αύριο. Μετά τη σταύρωση έρχεται η Ανάσταση.
«Ο σταυρός του Κυρίου είναι η Κύπρος•
όταν μετά τη σταύρωση τον έριξαν στη θάλασσα».
ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΣΙΑΡΔΗΣ
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Το τελευταίο διάστημα το όνομα του Βουλευτή Ανδρέα Αποστόλου βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης, μετά τη ρήξη του με την ΕΔΕΚ και πληροφορίες που τον ήθελαν να συζητά με το ΔΗΚΟ για τα επόμενα πολιτικά του βήματα.
