Του Αλέκου Μιχαηλίδη
Αν και υπό κανονικές περιστάσεις, η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορούσε να «παίξει» πολιτικά και να κερδίσει από την πολύκροτη σύγκρουση Τραμπ-Ερντογάν ή ΗΠΑ-Τουρκίας, εντούτοις κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Άλλωστε, οι διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό επηρεάζονται από τους συσχετισμούς δυνάμεων, ενώ έχουν χτιστεί σε… μετριοπαθείς, ας πούμε, βάσεις και δεν προσφέρονται για μεγάλες αναταραχές.
Στην προκειμένη περίπτωση και με τις συνομιλίες να βιώνουν το δικό τους μεταίχμιο, το Κυπριακό δεν είναι πουθενά.
Τουλάχιστον μέχρι τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και τις συναντήσεις της Τζέιν Χολ Λουτ με τον Νίκο Κοτζιά και τη Φεντερίκα Μογκερίνι, στις 11 και 13 Σεπτεμβρίου αντίστοιχα, όλα κυλούν στη σφαίρα των φαντασιώσεων.
Κανείς δεν ξέρει τι θα ξημερώσει, τι προθέσεις έχει ο Αντόνιο Γκουτέρες, τι θέλει ο κατοχικός ηγέτης, τι θα κάνει ο Ταγίπ Ερντογάν, έστω και σε επικοινωνιακό επίπεδο.
Επίσης, με την τελευταία διαμάχη των τεράτων που λέγονται ΗΠΑ και Τουρκία, κανείς δεν μπορεί να περιμένει πως η αμερικανική κυβέρνηση θα πείσει τον νεοσουλτάνο να δώσει συγκατάθεση για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, όχι πως υπάρχουν προηγούμενα καλής θέλησης από τις ΗΠΑ.
Από την άλλη, οι περισσότερο από φιλικές σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας, καθιστούν σαφές ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν θα κουνήσει το δακτυλάκι του για τα δικαιώματα 800.000 Κυπρίων.
Εν πάση περιπτώσει, όλα αυτά θα έπρεπε να κινητοποιήσουν την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αντ’ αυτού, «δεν υπάρχουν εναλλακτικά σενάρια», κατά τον Ελληνοκύπριο διαπραγματευτή ούτε «σχέδιο Β’» κατά τον Αβέρωφ Νεοφύτου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΕΡΝΤΟΓΑΝ: «Η Τουρκία μπήκε στην Κύπρο παρά τις αντιρρήσεις της Ουάσινγκτον»
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Σε μια περίοδο έντονων γεωπολιτικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, είχε σειρά σημαντικών τηλεφωνικών επικοινωνιών με περιφερειακούς ηγέτες.
