Οι δυο κατηγορούμενοι, καθώς και η νύφη της 58χρονης Ροζίτας, είχαν αιτηθεί νομική αρωγή στην περασμένη διαδικασία, όπου τους απαγγέλθηκαν οι 468 κατηγορίες για αδικήματα που σχετίζονται με ερευνητικά προγράμματα της περιόδου 2008-2015, με μόνο τον τρίτο κατηγορούμενο, καθηγητή του ΤΕΠΑΚ, να παραδέχεται ενοχή.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΕΠΑΚ: Απαγγέλθηκαν 468 κατηγορίες στη Ροζίτα και άλλους επτά
Το αίτημα της νύφης της 58χρονης για νομική αρωγή έγινε ήδη αποδεκτό, όχι όμως το αίτημα της ίδιας και του γιου της, με την κατηγορούσα αρχή να σημειώνει πως οι δυο δεν εργάζονται από δική τους επιλογή, ενώ στην ιδιοκτησία της 58χρονης, σύμφωνα με την έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, έχει εντοπιστεί ακίνητη περιουσία.
Από την πλευρά τους, οι δυο κατηγορούμενοι ανέφεραν πως δεν έχουν κανένα εισόδημα καθώς είναι αδύνατον, όπως υποστήριξαν, να βρουν εργασία, από τη στιγμή που κατηγορούνται για συγκεκριμένα αδικήματα και εκκρεμεί η διαδικασία στο δικαστήριο.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΕΠΑΚ: Άνοιξε το στόμα της η Ροζίτα και παραδέχθηκε πολλά – «Κάρφωσε» και καθηγητή
Το Κακουργιοδικείο όρισε νέα ημερομηνία την 26η Οκτωβρίου, καλώντας τους δυο κατηγορούμενους να καταθέσουν τα όποια γεγονότα, πιστοποιητικά και μαρτυρία που να δικαιολογούν τη θέση τους.
Στις 26 Οκτωβρίου είχε οριστεί και η συνέχιση της δίκης όλων των κατηγορουμένων, ωστόσο μετά την εξέλιξη αυτή, αναμένεται ότι η εκδίκαση της υπόθεσης θα μετατεθεί σε νέα ημερομηνία.
Υπενθυμίζεται πως τις περισσότερες κατηγορίες αντιμετωπίζει η πρώην υπεύθυνη Λειτουργός του ΤΕΠΑΚ και οι οποίες αφορούν αδικήματα όπως, συνωμοσία προς καταδολίευση, απόσπαση χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις, απάτη, πλαστογραφία, καταρτισμό και κυκλοφορία πλαστών εγγράφων, αθέμιτη απόκτηση περιουσίας και απόσπαση από δημόσιο λειτουργό.
ΚΥΠΕ
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Οι πρόσφατες φονικές πυρκαγιές στην ορεινή Λεμεσό - με τραγικό απολογισμό δύο νεκρούς, σοβαρούς τραυματισμούς, καταστροφή περιουσιών, καλλιεργειών και υποδομών - έχουν ανοίξει μια συζήτηση για την ευθύνη και την επάρκεια του κρατικού μηχανισμού, στο πλαίσιο του κυβερνητικού σχεδιασμού.
