VIDEO: Άγρια συμπλοκή με μαχαίρι στη παλιά Λευκωσία - Χειροπέδες σε 33χρονο
Συμπλοκή αλλοδαπών σημειώθηκε το βράδυ της Δευτέρας του Πάσχα στην οδό Ονασαγόρου στην παλιά Λευκωσία.
Ο Τσούκκας αναφέρεται στον χαμό του πατέρα του Κωστή, μια ιστορία που συγκλονίζει. Πώς ανακάλυψε τον 19χρονο διεθνή μέσο, οι πιέσεις που άσκησε για να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο, η κόντρα του με τους ομοσπονδιακούς προπονητές της Κύπρου που δεν πίστευαν τον Ιωάννη και τον χαρακτήριζαν κοντό και αδύναμο, αλλά και η οικογένειά του που μπορεί να ήταν φτωχική, αλλά υπερήφανη. Η απαγόρευση για αλκοόλ, ξενύχτι, μηχανές και οτιδήποτε άλλο μπορεί να έβαζε σε κίνδυνο την υγεία του.
Ο Γιώργος Τσούκκας με τον Ιωάννη Κωστή
Αυτή είναι η ιστορία του επικείμενου αποκτήματος του Ολυμπιακού:
«ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΣ»
Ο μικρός αγωνιζόταν σε μια ομάδα με το όνομα Ορμήδεια. Ήταν ακαδημία. Μιλάμε για το 2010-2011. Τον είχα δει σε ένα παιχνίδι του και προσέγγισα τότε τον πατέρα του και τη μητέρα του. Τον παρακολουθούσα κάθε Σάββατο. Τελείωνε το δικό μας παιχνίδι και καθόμουν να τον δω. Με το που τελειώνει η σεζόν, πηγαίνω στο σπίτι τους, συμφώνησα με τους γονείς του και ο μικρός ήρθε κοντά μας, στη Νέα Σαλαμίνα. Ξεκινήσαμε από τότε μαζί.
Ο Ιωάννης και άλλα δύο παιδιά ξεχώριζε πάρα πολύ. Ήταν μικρόσωμος. Πάντα μου άρεσε να διαλέγω μκρόσωμος, αλλά ποιοτικούς παίκτες. Τη χρονιά 2011-2012 χάσαμε μόνο ένα παιχνίδι, στον τελικό. Η επόμενη χρονιά μας βρήκε στην U14. Όταν ήταν 15 ετών έκανε ντεμπούτο στην ομάδα U21 της Νέας Σαλαμίνας. Η πορεία του ήταν ανοδική. Είχα προβλήματα με τον εκάστοτε ομοσπονδιακό, διότι πάντα τους έλεγα ότι είναι παίκτης που δεν γίνεται να μην καλείται στις εθνικές ομάδες. Μου απαντούσαν ότι είναι κοντός, ότι είναι αδύνατος και δεν τον καλούσαν.
Πάντα όμως πήγαινα μαζί του και βλέπαμε όλα τα παιχνίδια των εθνικών ομάδων. Πάντα. Πήγαινα και τον έπαιρνα από το σχολείο για να πάμε να δούμε αγώνες εθνικής. Ο Γιαννάκης Οκκάς τον πήρε στην εθνική όταν η U17 προκρίθηκε στην Elite Round. Ήταν ο πρώτος που τον κάλεσε. Όταν τον είδε εντυπωσιάστηκε και μου είπε: «Δεν υπάρχει αυτός ο παίκτης…». Και τον Κωστή αλλά και άλλα παιδιά τα είχα πολύ προσγειωμένα. Ήταν παιδιά μεροκαματιάρηδων γονιών, όχι πλούσιων. Φτωχή, αλλά και υπερήφανεια η οικογένεια του Κωστή.
«ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ; ΜΟΝΟ ΜΕ 40 ΠΥΡΕΤΟ»
Του απαγόρευα να μπαίνει στον παραμικρό κίνδυνο. Ούτε να πηγαίνει για ψάρεμα, ούτε κυνήγι για να μη γλιστρήσει, ούτε να ξενυχτήσει, να μην πηγαίνει σε κλαμπ, να μην ανεβαίνει σε μοτοσυκλέτα. Για να χάσει προπόνηση έπρεπε να έχει 40 πυρετό. Πάντα έλεγα ότι είναι το πιο σύγχρονο οκταροδεκάρι. Η κάθετη πάσα του την βρίσκεις σε λίγους παίκτες. Όταν παίρνει μπάλα, βλέπει πάντα τον αντίπαλο τερματοφύλακα και όχι αυτόν της δικής του ομάδας.
Είναι παίκτης που θα σου αλλάξει το παιχνίδι. Έπαιζε πάντα με πιο μεγάλους, που ήταν πιο γεροδεμένοι. Έπρεπε να τους προλαβαίνει με το μυαλό του και κατάφερνε να μην φαίνεται η διαφορά. Τις αδυναμίες που είχε, τις κέρδιζε. Μπορεί να αγωνιστεί με ευκολία ως δεκάρι, για εμένα αυτή είναι η φυσική του θέση. Όταν χαθεί η μπάλα στο transition, στη μεταφορά από την επίθεση στην άμυνα είναι απίστευτος. Θα γυρίσει και θα μαρκάρει. Το πιο σύγχρονο δεκάρι που μπορείς να βρεις.
Ο Κωστή είχε ταλέντο. Και οι ταλαντούχοι, όμως, χρειάζονται σωστές βάσεις και να βάζει τα πράγματα σε μια σωστή γραμμή. Θεωρώ ότι έβαλα ένα μικρό λιθαράκι. Θεωρώ ότι τον κράτησα μακριά από αυτά που δεν έπρεπε. Και τον Κωστή και άλλα παιδιά, τα κράτησα προσγειωμένα. Να σέβονται και τον τελευταίο παίκτη της ομάδας. Για παράδειγμα, τελείωνε η προπόνηση και οι καλύτεροι θα έπρεπε να μαζέψουν τις μπάλες και τους κώνους. Δεν έδινα το δικαίωμα σε κανέναν να νιώσει ότι ένας παίκτης είναι ανώτερος από τον άλλον.
«ΥΠΕΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ, ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ»
Όταν έχασε τον πατέρα του, την προηγούμενη το βράδυ ήμουν στο σπίτι τους. Αργότερα έφυγα. Ο Ιωάννης μπήκε στο δωμάτιό του και οι γονείς του στο δικό τους. Έστειλε μήνυμα ο μικρός στη μητέρα του και την παρακάλεσε να τον αφήσει, ώστε το πρωί να πάει με τον πατέρα του για μανιτάρια. Να μαζέψουν μανιτάρια. Του απάντησε αρνητικά. Αυτός ξανάστειλε, εκείνη έδωσε την ίδια απάντηση.
Της έστειλε για τρίτη φορά μήνυμα και η μητέρα του τού απάντησε: «Κοιμήσου. Είναι αργά. Αν μάθει κάτι ο προπονητής σου θα σε… σκοτώσει. Μη μου το ξαναζητήσεις. Δεν ξέρω τι ήταν αυτό. Ένστικτο να το πω; Ήταν η πρώτη φορά που παράκουσε ό,τι του είχα πει. Το πρωί ακολούθησε τον πατέρα του και ήταν η μέρα που τον έχασε. Ενώ μάζευαν τα μανιτάρια, τον έχασε. Υπέστη καρδιακή προσβολή. Λίγο αργότερα ξεψύχησε. Ήρθε ελικόπτερο, ο αδερφός του… Ήταν πρωινές ώρες.
Η κηδεία του πατέρα του ήταν ημέρα Τρίτη αν δεν κάνω λάθος. Ο μικρός ήθελε την επομένη να έρθει για προπόνηση. Επέμενε. Το Σάββατο είχαμε ντέρμπι και ήθελε να παίξει. Βάλαμε την εικόνα του πατέρα του σε ένα τραπεζάκι, κρατήσαμε ένα λεπτό σιγής, καταθέσαμε λουλούδια. Ο πατέρας του αγαπούσε πολύ την ακαδημία, ήταν δεμένος μαζί της. Και αυτός και η μητέρα του Κωστή. Ήταν αφανείς ήρωες. Ήταν οι πρωτεργάτες σε ό,τι κάναμε.
«ΓΟΝΑΤΙΣΕ, ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΣΕ»
Μου είπε η μητέρα του ότι αφού θέλει να παίξει ο γιος της, ας παίξει. Έβαλε γκολάρα. Σας το λέω και ανατριχιάζω. Πήρε τη μπάλα κάτω από το κέντρο, πέρασε δύο παίκτες, έκανε σουτ – φωτοβολίδα και σκόραρε για το 1-0. Κοίταξε ψηλά στον ουρανό, γονάτισε, έκλεισε τα μάτια του και αφιέρωσε το γκολ στον πατέρα του. Αυτό το γκολ και ο πανηγυρισμός θα μας συνοδεύει για πάντα. Είμαι υπερήφανος. Ένα παιδί που πέρασε δύσκολα, αλλά προερχόμενο από υπερήφανη οικογένεια. Έχει καταφέρει να κάνει αυτό που κάνει με το σπαθί του, με τον τσαμπουκά του και με τη μαγκιά του.
Ο πατέρας του δούλευε ως οικοδόμος και η μητέρα του ως καμαριέρα. Τώρα δουλεύει σε σχολεία σαν καθαρίστρια. Ήρθα σε συγκρούσεις με πολλούς ανθρώπους για τον Κωστή. Στη Νέα Σαλαμίνα είχα προτείνει να κάνουν επαγγελματικά συμβόλαια σε 15χρονους. Έλεγα για τον Ιωάννη ότι είναι παίκτης εκατομμυρίων. Μου απαντούσαν να μη λέω μεγάλα λόγια. Όταν δικαιώνεσαι για ένα παιδί που πέρασε τόσα, νιώθεις πολύ χαρούμενος.
«ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΘΕΙ ΔΑΝΕΙΚΟΣ, ΘΑ ΛΑΤΡΕΨΕΤΕ ΤΙΣ ΚΑΘΕΤΕΣ ΠΑΣΕΣ ΤΟΥ»
Τις κάθετες πάσες του Ιωάννη θα τις λατρέψετε. Εγώ δεν νομίζω ότι θα έρθει στον Ολυμπιακό και θα δοθεί δανεικός. Μπορεί να σας φανεί υπερβολικό αυτό που θα σας πω, αλλά πιστεύω ότι ο μικρός στο ρόλο του δεκαριού ίσως να κάνει τους οπαδούς του Ολυμπιακού να ξεχάσουν και τον Φορτούνη. Είναι πολλά πράγματα αυτά που επηρεάζουν βέβαια. Θα θελήσει να νιώσει ασφάλεια και να προσαρμοστεί. Δεν είναι καλομαθημένος, έχει μάθει στα δύσκολα και μαζί μου θεωρώ ότι έβγαλε πολύ δύσκολο σχολείο, με επιτυχία.
Θέλω να πω ότι είχα τη στήριξη του διοικητικού συμβουλίου της Νέας Σαλαμίνας, με πρωτεργάτη τον Γιώργο Κωνσταντίνου, αλλά και τον Μιχάλη Μελεμενή και τον Ανδρέα Ιωαννίδη τότε, προχωρήσαμε, έκαναν επαγγελματικά συμβόλαια 250 ευρώ το μήνα σε οκτώ παιδιά. Για τη Νέα Σαλαμίνα δεν είναι λίγα χρήματα. Πίστεψαν στο πλάνο, χτίσαμε για μακριά και αυτό το προ πενταετίας όραμα έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά. Ο Ολυμπιακός είχε εκφράσει ενδιαφέρον πριν από δύο χρόνια για έναν ακόμη παίκτη μας, τον Θωμά Νικολάου, αριστερός φουλ μπακ. Είχε έρθει μάλιστα στο Ρέντη, αλλά δεν προχώρησε η μεταγραφή.
«ΤΟΥ ΕΔΩΣΑ ΤΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ EL MAGO»
Εδώ δεν υπάρχει ο πλούσιος πρόεδρος. Είναι όλοι μια παρέα, ο καθένας βάζει ό,τι χρήματα μπορεί. Δεν αποφασίζει ένας. Είναι θέμα χρόνου ώστε σύντομα 2-3 παιδιά ακόμα να μας απασχολήσουν στο μέλλον. Ο Σάββας Πουρσαϊτίδης πίστεψε στον Κωστή, πρέπει να το πω. Του έδωσε ευκαιρίες και αυτός τον δικαίωσε. Ο μικρός του έδινε αυτό που έπρεπε να του δώσει και ο Πουρσαϊτίδης αναγνώρισε το ταλέντο του. Πιστώνεται ένα μεγάλο μερίδιο αυτός της όλης κατάστασης ο προπονητής, που του έδωσε τη δυνατότητα να παίξει στην πρώτη ομάδα.
Η Μαρία Καφατάρη, υπεύθυνη του γραφειακού προσωπικού εδώ και έντεκα χρόνια, ήταν επίσης δίπλα στα παιδιά, στον Κωστή και στα υπόλοιπα. Με πολύπλευρη στήριξη και βοήθεια. Επίσης ο Χριστόδουλος Χριστοδούλου, τώρα βοηθός προπονητή στην ανδρική ομάδα της Νέας Σαλαμίνας, ήταν ο πρώτος τον οποίο εμπιστεύτηκα για τον Κωστή για την U21. Τότε ο μικρός ήταν 16 ετών και στο πρωτάθλημα U21 έβαλε 13 γκολ. Μου είχε πει: «Είναι πολύ αδύνατος και κοντός κόουτς, δεν πιστεύω να τα βγάλει πέρα με αυτά τα θηρία». Και του απάντησα μονολεκτικά: «Εμπιστεύσου με». Και κάτι τελευταίο που θα ήθελα να πω. Βλέποντας την ποιότητα και το ταλέντο του από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην ομάδα, του έδωσε το παρατσούκλι «El Mago».
Πηγή: www.sport24.gr
Διαβάστε Περισσότερα στο: Themasports.com
