Την ώρα που ο κορωνοϊός «θερίζει» στην Ιταλία και η πλειοψηφία των αθλητών μένει στο σπίτι, υπάρχει ένας που αποφάσισε να είναι στην πρώτη γραμμή για να βοηθήσει ως οδηγός σε ασθενοφόρο.
Ο Μαξίμ Μπαντά είναι διεθνής με την Ιταλία στο ράγκμπι. Κάθε αθλητική δραστηριότητα έχει σταματήσει, φυσικά, και άπαντες μένουν στο σπίτι τους για να προστατευθούν από τη ραγδαία εξάπλωση του ιού στη γειτονική χώρα.
Όχι ο Μπαντά. Ο 26χρονος αθλητής δήλωσε εθελοντής στη «μάχη» που δίνουν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό στην Ιταλία για να σώσουν όσους περισσότερους ανθρώπους είναι δυνατόν.
Φορώντας την απαραίτητη προστατευτική μάσκα στο πρόσωπο και την ειδική στολή του παραϊατρικού προσωπικού, ο Μπαντά προσφέρθηκε εθελοντικά να εργαστεί ως οδηγός ασθενοφόρου βοηθπώντας με τον τρόπο του, τις προσπάθειες του «Κίτρινου Σταυρού», που δραστηριοποιείται στην Εμίλια Ρομάνα, μία από τις περιοχές που έχουν πληγεί σφόδρα από τον κορωνοϊό.
Και συγκλονίζει με την μαρτυρία του;
«Όταν ακυρώθηκαν τα πάντα στο ράγκμπι, αναρωτήθηκα πώς θα μπορούσα να βοηθήσω, ακόμη και χωρίς να διαθέτω ιατρικές ικανότητες. Βρήκα τον “ Κίτρινο Σταυρό”, ο οποίος είχε μία υπηρεσία μεταφοράς για φάρμακα και φαγητό σε ηλικιωμένους. Αλλά μετά από μια ημέρα με παραδόσεις προστατευτικών μασκών, φαγητού και ιατρικών συνταγών, αναζήτησα κάτι στο οποίο θα ήμουν πιo χρήσιμος. Έτσι, βρέθηκα να διακομίζω ασθενείς από το ένα νοσοκομείο στο άλλο και από την μία περιοχή στην άλλη. Όποτε χρειάζεται, βοηθώ και με το φορείο και με την παροχή οξυγόνου. Το 95% των δομών του νοσοκομείου είναι αφιερωμένο σε ασθενείς με κορωνοϊό. Αυτό που βλέπω, είναι άνθρωποι όλων των ηλικιών, αναπνευστήρες, οξυγόνο, γιατροί και νοσηλευτές που εργάζονται για 20 ή 22 ώρες και οι οποίοι δεν κοιμούνται ούτε ένα λεπτό.
Εάν οι άνθρωποι έβλεπαν αυτό που βλέπω στα νοσοκομεία, δεν θα υπήρχε ούτε μια γραμμή αναμονής στα σούπερ μάρκετ. Θα το σκέφτονταν δύο, τρεις ή τέσσερις φορές πριν εγκαταλείψουν το σπίτι τους. Θα ήθελα να πω ότι η κατάσταση εδώ είναι στο όριο. Υπάρχουν τμήματα, όπου κυριαρχεί ο θάνατος. Είναι απερίγραπτο το συναίσθημα όταν βλέπεις τα μάτια τους. Ακόμη κι εάν δεν μπορούν να μιλήσουν, επικοινωνούν με τα μάτια. Και λένε πράγματα που δεν μπορείτε να φανταστείτε. Ακούν τους συναγερμούς, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που τρέχουν από το ένα τμήμα στο άλλο. Ο πρώτος άνθρωπος που βρήκα από το νοσοκομείο μου είπε ότι έφτασε πριν από τρεις ώρες, όταν πέθανε ο γείτονάς του. Και κατά τη διάρκεια της νύχτας, δύο άλλες γυναίκες πέθαναν στο δωμάτιό τους. Ποτέ δεν είχε δει κάποιον να πεθαίνει. Όσο έχω δύναμη, θα συνεχίσω. Είμαι εδώ και θα παραμείνω.
Αλλά το τρομερό, είναι ότι κάθε φορά που τους αγγίζεις, πρέπει αμέσως να απολυμάνεις τα χέρια σου. Σύμφωνα με αυτό που βλέπω στις αίθουσες λοιμωδών νόσων, λέω στον εαυτό μου ότι δεν μπορώ να αισθανθώ κόπωση. Ο φόβος είναι φυσιολογικός. Αλλά υπάρχουν λίγα πράγματα που μπορούν να γίνουν με ασφάλεια, που θα παρέχουν μισή ώρα ή μια ώρα ανάπαυσης για όσους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Για αυτούς, μια ώρα είναι απαραίτητη».
Photo Credits: Getty Images
sdna.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ανάλυση: Οι επιπτώσεις των αλυσιδωτών απεργιών στην κυπριακή οικονομία – Οικονομολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή - Στην ατζέντα Κυπριακό και καταστατικό συνέδριο
Ενώπιον της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΟ που συγκάλεσε για σήμερα στις 4.30 το απόγευμα ο Πρόεδρος του κόμματος Νικόλας Παπαδόπουλος αναμένεται να συζητηθούν οι τελευταίες εξελίξεις στο κυπριακό, αλλά και το καταστατικό συνέδριο του κόμματος, το οποίο θα συγκληθεί τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο του 2025.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
