Οι καταδικασθέντες και όσοι παραμένουν υπό κράτηση είναι μεταξύ των πιο ευάλωτων ομάδων στη μετάδοση του ιού λόγω του περιβάλλοντος υψηλού κινδύνου στο οποίο βρίσκονται, λέει η Επίτροπος, προσθέτοντας ότι γενικά, οι εγκαταστάσεις κράτησης δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μεγάλης κλίμακας επιδημίες.
Βασικά προστατευτικά μέτρα, όπως η κοινωνική αποστασιοποίηση και κανόνες υγιεινής δεν μπορούν να τηρηθούν το ίδιο εύκολα με έξω, εκθέτοντας τους φυλακισμένους σε μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία τους, λέει.
Αναφέρει εξάλλου ότι η πανδημία ξέσπασε τη στιγμή που σωφρονιστικά ιδρύματα σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν προβλήματα υπερπληθυσμού και άθλιες συνθήκες κράτησης, με ανεπάρκειες υπηρεσίες υγείας.
Για να αποφευχθούν μεγάλης έκτασης ξεσπάσματα της πανδημίας στα σωφρονιστικά ιδρύματα αρκετά κράτη μέλη προχώρησαν στην απελευθέρωση κάποιων κατηγοριών κρατουμένων, ενώ άλλα προσαρμόζουν τον ποινικό τους κώδικα για να μειώσουν τον αριθμό εντός φυλακών με διάφορους τρόπους, όπως προσωρινή ή πρόωρη αποδέσμευση ή την απονομή χάρης, αναφέρει η Επίτροπος.
Σύμφωνα με την κ. Μιγιάτοβιτς, για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η πρόκληση της πανδημίας του κορωνοϊού σε χώρους κράτησης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υιοθετήσουν επειγόντως και να εφαρμόσουν ένα ανθρωπιστικό και συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης κρίσης που θα υποστηρίζεται από επαρκείς πόρους και θα εξυπηρετεί τις ανάγκες τόσο εκείνων που εγκαταλείπουν τις φυλακές, όσο και εκείνων που παραμένουν σε κράτηση, αλλά και του προσωπικού των φυλακών.
Κάτι τέτοιο, θα πρέπει να γίνει μέσω διαβούλευσης και συνεργασίας με τους αρμόδιους φορείς για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως τους εθνικούς μηχανισμούς πρόληψης, άλλους ανεξάρτητους φορείς παρακολούθησης, εθνικούς μηχανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καταλήγει η Επίτροπος.
ΑΠΟ ΚΥΠΕ
