Και κάπου εδώ, έφτασε η στιγμή που όλοι μας, όσοι ΄΄εγκλωβίστηκαν΄΄ σε μια ξένη χώρα περίμεναν τόσο καιρό.
Της Μαργαρίτας Γουρουνιά
Μερόνυχτα γεμάτα άγχος και στεναχώρια αφού κάθε αύριο που ξημέρωνε ήταν για εμάς το ίδιο αβέβαιο με το χθεσινό.
Μέρες αγωνίας πάνω από το κινητό για το τηλεφώνημα που θα μας οδηγούσε πίσω στην Κύπρο μας. Και κάπου εδώ, φτάνει τελικά η μέρα του επαναπατρισμού μας. Πίσω στα πάτρια εδάφη.
Καθωσπρέπει αντιμετώπιση από όλους από την αρχή μέχρι τέλος.
Η επιβίβαση στο αεροπλάνο γίνεται με την αριθμητική σειρά των θέσεων του αεροπλάνου, ούτως ώστε να μην επικρατεί συνωστισμός και να έχουν όλα μια ομαλή ροή.
Κατά την επιβίβαση, μας δόθηκε μια μπουκάλα νερό και υγρό μαντηλάκι με οινόπνευμα.
Οι 2 αεροσυνοδοί που μας συνόδευαν με τον κατάλληλο εξοπλισμό εφοδιασμένες, δηλαδή ειδική στολή, μάσκα και γάντια μας έδωσαν οδηγίες ότι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας δεν μας επιτρεπόταν να βγάλουμε τις μάσκες και τα γάντια μας εκτός και αν έπρεπε να φάμε.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της πτήσης συμπληρώσαμε τα στοιχεία μας σε 2 έντυπα που μας δόθηκα τα οποία θα τα παραδίδαμε στο σημείο ελέγχου για τον ιό αργότερα, και δεν μας προσφέρθηκε το συνηθισμένο γεύμα π για ευνόητους λόγους φυσικά.
Στη συνέχεια, μετά την προσγείωσή μας στο παλιό Αεροδρόμιο Λάρνακας και πάλι σε ομάδες αρχίζοντας από τις πρώτες θέσεις, μας παρέλαβε λεωφορείο το οποίο μας οδήγησε στο χώρο όπου γίνεται ο έλεγχος για τον ιό.
Ο έλεγχος δεν είναι καθόλου ενδελεχής ή χρονοβόρος παρά μόνο λίγο ενοχλητικός όταν γίνεται η εξέταση, και διαρκεί μόλις λίγα δευτερόλεπτα.
Αφού παραδώσαμε τα έντυπα, με τη σειρά και ανά 3 άτομα, μας έγινε έλεγχος θερμοκρασίας με ψηφιακό θερμόμετρο πυρετού το οποίο είναι ανέπαφο, και μετά έγινε η δειγματοληψία από τη μύτη.
Πιο συγκεκριμένα, ρινοφαρυγγικό επίχρισμα θα συλλεχθεί́ με τη χρήση ειδικού βαμβακοφόρου στυλεού το οποίο θα τοποθετηθεί στη ρινική κοιλότητα.
Μπορεί να προκαλέσει λίγο τσούξιμο και δάκρυσμα των ματιών.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το καινούργιο αεροδρόμιο όπου έγινε κανονικά ο έλεγχος διαβατηρίων και ταυτοτήτων, και στη συνέχεια κατά την μετάβασή μας προς τους ιμάντες για να παραλάβουμε τις αποσκευές μας περάσαμε και από θερμικές κάμερες.
Μετά, καταλήξαμε στην Πάφο πάλι χωρισμένοι σε λεωφορεία.
Η υποδοχή και η διαχείριση που τύχαμε από το ξενοδοχείο είναι απερίγραπτη.
Μας προμήθευσαν από υγρά και τροφές μέχρι προσωπικά αντικείμενα όπως οδοντόβουρτσες, οδοντόκρεμες, αποσμητικά κ.α.
Η ομάδα του ξενοδοχείου είναι πάντα στη διάθεσή μας για οτιδήποτε χρειαστούμε, και έχει επίσης διοργανώσει ένα πλήρες ψυχαγωγικό πρόγραμμα με bingo, fitness session και μουσικές βραδιές, εννοείται πάντα ο καθένας από το μπαλκόνι του.
Ακόμη, γίνεται και έλεγχος της θερμοκρασίας μας από ιατρό που είναι στο ξενοδοχείο και πάλι με ανέπαφο θερμόμετρο.
Ένα αίσθημα ασφάλειας σε κατακλύζει όταν συνειδητοποιείς πως έχεις φτάσει πίσω στην Κύπρο. Γιατί ό,τι και να πούμε η αλήθεια είναι ότι σαν την Κύπρο μας δεν υπάρχει πουθενά αλλού.
Απλώς, όταν επιστρέψεις πίσω νιώθεις πως λιγοστεύουν τα χιλιόμετρα που σε χωρίζουν από τους δικούς σου ανθρώπους, και τους νιώθεις πιο κοντά σου.
Στην τελική όμως, όλοι βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση αφού και πάλι καταλήγουμε στον προσωπικό μας αυτοπεριορισμό.
Η κατάσταση στην Κύπρο είναι ίδια με τις περισσότερες χώρες του πλανήτη αυτή τη στιγμή που παλεύουν για την εξολόθρευση του ιού.
Γι΄αυτό το λόγο, αν και επιστρέψαμε στην Κύπρο οδηγηθήκαμε αμέσως στην υποχρεωτική 14μερη καραντίνα λόγω του ότι η αντιμετώπιση αυτής της πανδημίας είναι θέμα όλων μας και πιο συγκεκριμένα, είναι θέμα υπευθυνότητας και έμπρακτης αλληλεγγύης απέναντι στην σοβαρότητα της κατάστασης.
Ωστόσο, παρόλες τις δυσκολίες που υπάρχουν λόγω ότι ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, δεν πρέπει να χάνεται η πίστη, η ελπίδα και η υπομονή όσο δύσκολες και να είναι η καταστάσεις που διανύουμε το διάστημα αυτό.
Μπόρα είναι και θα περάσει αργά ή γρήγορα, καλύτερες και ασφαλέστερες μέρες θα΄ρθουν εάν συμβάλουμε όλοι μαζί σ΄αυτό και με τον πιο εύκολο τρόπο.
Να μείνουμε σπίτι! Να είμαστε όλοι ευγνώμων στο Θεό που κάθε μέρα που ξημερώνει και μας βρίσκει μαζί με τα δικά μας άτομα υγιέστατους.
Να είμαστε αισιόδοξοι γιατί με το να είναι κανείς αισιόδοξος σημαίνει ζει.
Εκτιμήστε το δώρο της ζωής που είναι η υγεία και αφού την έχουμε, όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα στη ζωή.
Το συντομότερο δυνατόν όλοι μας θα είμαστε ξανά πάλι πίσω με τις οικογένειες μας για να αναπληρώσουμε την κάθε στιγμή που χάσαμε μέχρι τώρα. Και στην τελική, κάλλιο αργά παρά ποτέ!!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Βέφα Αλεξιάδου: Πέθανε σε ηλικία 91 ετών η αγαπημένη μαγείρισσα
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις