Οργή και καχυποψία στην Άγκυρα για το ισραηλινό αντι-αεροπορικό σύστημα στην Κύπρο
Η τουρκική αρθρογραφία για την ανάπτυξη του ισραηλινού συστήματος Barak MX στην Κυπριακή Δημοκρατία κινείται σε τόνους καταγγελτικούς και δραματικούς.
Αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι πλείστοι ποδοσφαιριστές, ανεξάρτητα των λόγων ή αιτιών της φυγής τους (…και φυσικά της προσφοράς τους στον εκάστοτε σύλλογο) με το που θα ξανανταμώσουν ως αντίπαλοι γίνονται κόκκινο πανί από τους οπαδούς που μέχρι πρότινος αγαπήθηκαν. Αυτός κοντολογίς είναι ο δόκιμος ορισμός της παθιασμένης σχέσης μεταξύ οπαδών και ποδοσφαιριστών.
Δυστυχώς ή ευτυχώς οι ποδοσφαιριστές έχουν αυτή την μοίρα και έμαθαν να ζουν με αυτή.
Στην προκειμένη περίπτωση ο Μοντέιρο που αύριο θα τεθεί ενώπιων μιας κατάμεστης ανατολικής γνωρίζει πως δεν τύχει ιπποτικής υποδοχής.
Μπορεί να μην είναι η πρώτη μεταξύ τους συνάντηση αλλά αυτή την φορά είναι αλλιώτικη και σίγουρα η πιο κρίσιμη από κάθε προηγούμενη.
Όσο και αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν θα ακουστεί το παραμικρό, στην Κύπρο ζούμε και ξέρουμε ότι δεν υπάρχει ίχνος DNA ποδοσφαιρικoύ πολιτισμού. Το γιατί (;) είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση!
