Ήρθε η ώρα οι κυβερνήσεις τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας (σ.σ: στην Ελλάδα η συζήτηση έχει ανοίξει με πρωτοβουλία του αρχηγού ΓΕΕΘΑ), να εξετάσουν το ζήτημα της υποχρεωτικής στράτευσης των γυναικών.
Της Μαρίνας Χατζηκώστα*
Οι στιγμές για ολόκληρο τον ελληνισμό είναι κρίσιμες, η τουρκική βεντάλια επιδιώξεων βρίσκεται ήδη σε στάδιο υλοποίησης και η απειλή είναι προ των πυλών. Άπειρες φορές έχω γράψει δημόσια πως η ανάγκη για ενίσχυση της άμυνας, σε εξοπλισμό και έμψυχο υλικό, δεν είναι για την πρόκληση πολέμου, αλλά για την αποτροπή του.
Αν θέλουμε λοιπόν να προστατεύσουμε τον λαό και την εδαφική μας ακεραιότητα, απέναντι στην αιμοσταγή και επεκτατική Τουρκία, πρέπει επιτέλους να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση έξω από ψηφοθηρικά κάτοπτρα. Άλλωστε οι ίδιες οι ηγεσίες των κρατών μας, φέρουν την ακέραια ευθύνη, αν κάποιοι σήμερα δεν αντιλαμβάνονται πως η υπηρεσία στην πατρίδα είναι λόγος να νιώθει κανείς περήφανος και όχι «θύμα αγγαρείας». Πρόκειται βέβαια για μια μειοψηφία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν οφείλουμε να εργαστούμε για εξάλειψη της στρέβλωσης. Πώς θα γίνει αυτό; Με την εκπαίδευση. Με τον επανασχεδιασμό του ρόλου των ενόπλων δυνάμεων και την καλλιέργεια του εθνικού πνεύματος.
Οι γυναίκες έχουν ικανότητες
Μεταξύ των επιχειρημάτων που ακούγονται για μη υιοθέτηση υποχρεωτικής θητείας των γυναικών στις ένοπλες δυνάμεις του στρατού, είναι πως «οι γυναίκες δεν κάνουν για τον στρατό», «ο στρατός είναι θέμα σωματικής δύναμης», «οι γυναίκες είναι το αδύναμο φύλο» και «οι γυναίκες δεν έχουν ρόλο στις μάχες». Όλα αυτά τα παρωχημένα «τσιτάτα» έχουν διαψευστεί από την ίδια την ιστορία. Στην βαριά ιστορία του ελληνισμού οι γυναίκες έχουν αναλάβει πρωταγωνιστικούς ρόλους και έχουν αναλάβει ιδιαίτερα δύσκολες αποστολές. Δεν συναντάμε συχνά γυναίκες στα πεδία των μαχών γιατί πολύ απλά δεν φροντίσαμε ποτέ για την εκπαίδευσή τους στα όπλα. Αν ωστόσο οι γυναίκες εκπαιδεύονταν, τότε ο κυπριακός και ο ελληνικός στρατός θα είχαν υπερδιπλάσιο έμψυχο υλικό και άρα μεγαλύτερη δυνατότητα ένοπλης αντίστασης.
Περίτρανα έχει αυτό αποδειχθεί στη Συρία, με τις Κούρδισσες μαχήτριες, στο Ισραήλ με τις επίλεκτες γυναικείες μονάδες, αλλά και στην Αρμενία του σήμερα με τις εκπαιδευμένες μαχήτριες που σαν σύγχρονες αμαζόνες έσπευσαν να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη από τον άρπαγα εχθρό.
Γυναίκες που υπερασπίστηκαν την πατρίδα ακόμη σε μάχες σώμα με σώμα. Οι γυναίκες λοιπόν έχουν και πρέπει να έχουν ρόλο, πόσο δε μάλλον στο σήμερα, που οι πόλεμοι δε γίνονται με σπαθιά αλλά με σύγχρονες τεχνολογίες και τη χρήση της στρατηγικής. Ήδη κάποιες χώρες έχουν προχωρήσει με το μέτρο της υποχρεωτικής στράτευσης των γυναικών, μεταξύ των οποίων το Ισραήλ, το Μάλι, η Βόρειος Κορέα, η Ερυθραία, η Μοζαμβίκη, το Μπενί, το Σουδάν, το Τσαντ, το Πράσινο Ακρωτήρι, η Τυνησία, αλλά και χώρες όπως η Νορβηγία – η οποία εναλλακτικά δίνει την επιλογή της κοινωνικής θητείας αντί στράτευσης - και η Σουηδία (με 11μηνη θητεία).
Σε αυτές τις χώρες είναι πλέον αδήριτη εθνική ανάγκη να συμπεριληφθούν η Κύπρος και η Ελλάδα.
Στην Κύπρο η Άγκυρα ενίσχυσε τις Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής με σύγχρονα επιθετικά οπλικά συστήματα και 4000 άνδρες. Εμείς πώς απαντάμε; Με φιλολογικές διακηρύξεις;
Αποδοχή θητείας και έννοια του εθνικού στρατού
Η συζήτηση για υποχρεωτική στράτευση των γυναικών έχει ήδη ανοίξει στην Ελλάδα με εισήγηση του Αντιστράτηγου ε.α. Ιπποκράτη Δασκαλάκη από το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων (www.fainst.eu), την οποία μελετά ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Κωνσταντίνος Φλώρος, ενώ στην Κύπρο η συζήτηση γίνεται προς το παρόν εκτός κοινοβουλευτικών εδράνων.
Ο αντιστράτηγος Δασκαλάκης, ωστόσο, είναι ξεκάθαρος: «πέραν των καθαρώς στρατιωτικών προσπαθειών-ενεργειών και κρατικών κινήτρων θα πρέπει να υπάρξει συντονισμένη προσπάθεια εκ μέρους της Πολιτείας, σε όλα τα επίπεδα, για ενίσχυση της αποδοχής του θεσμού της θητείας από τον πληθυσμό». Στο ίδιο πλαίσιο πρέπει να επανασχεδιαστεί ο ρόλος και η εκπαίδευση της εφεδρείας ώστε να εξασφαλίζεται η υψηλή μαχητική ικανότητά της.
Το καλύτερο παράδειγμα για κατανόηση του σκεπτικού, είναι το παράδειγμα του Ισραήλ. Με την ίδρυση του Ισραηλινού στρατού, η κυβέρνηση αποφάσισε να στρατολογήσει τις γυναίκες βάσει νόμου που απαιτεί υποχρεωτική θητεία, μέτρο που υιοθετήθηκε κυρίως για αντιμετώπιση της έλλειψης στρατιωτικού προσωπικού και της έννοιας του «εθνικού στρατού» του Μπεν-Γκουριόν. Σε αυτή τη θέση σήμερα βρίσκεται – είτε το παραδεχόμαστε, είτε όχι – ο ελληνισμός. Απέναντί του η ασύμμετρη τουρκική αδηφαγία και επεκτατισμός.
Τα χρήματα της άμυνας
Δεδομένων όλων αυτών που ήδη έχουν αναφερθεί, περί τουρκικών σχεδιασμών, τακτικισμών και εποικισμών, της ανάγκης για αναβάθμιση της άμυνας και του επανασχεδιασμού του ρόλου των ενόπλων δυνάμεων, δεν μπορεί να μην επανέλθει στη σκέψη το καυτό ζήτημα των χρημάτων του ταμείου αμυντικής θωράκισης.
Όποια λάθη κι αν έγιναν στο παρελθόν, τα οποία περνούν ακόμη στα ψιλά γράμματα της λαϊκής συνείδησης, παρά την αποπλάνηση των πολιτών πρέπει να διορθωθούν. Όχι όπως προτείνουν κάποιοι πολιτικοί «άρχοντες» με αλλαγή της νομοθεσίας για την αμυντική θωράκισης της Κύπρου. Αυτό που πρέπει να γίνει και η μέχρι σήμερα ολιγωρία είναι αδικαιολόγητη στην ημι-κατεχόμενη πατρίδα μας, την Κύπρο, είναι τα χρήματα του ταμείου αμυντικής θωράκισης να δίδονται γι αυτόν ακριβώς τον σκοπό και όχι για μισθούς και άλλες τακτικές ανάγκες του κράτους – πράξη που συνιστά και κατ’ εξακολούθησιν παραπλάνηση του κυπριακού ελληνισμού.
Η λήθη είναι το όπιο του λαού κι αν θέλουμε να επιβιώσουμε οφείλουμε να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο στον οποίο έχουμε υποπέσει.
*Μαρίνα Χατζηκώστα
Δημοσιογράφος
Εκπρόσωπος Τύπου Κινήματος Αλληλεγγύη
Διευθύντρια Επικοινωνίας Προέδρου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Κίτρινη προειδοποίηση για βροχές και καταιγίδες - Πότε τίθεται σε ισχύ και πόσο θα διαρκέσει
• Πέντε σημάδια που δείχνουν ότι βρίσκεστε στα όρια του αλκοολισμού: Τι να μην κάνετε στις γιορτές
• Περιπέτεια υγείας για τη Σοφία Μουτίδου: «Πέρασα δεινά ένα εικοσιτετράωρο»
• Αυστραλία: Βίασε τρεις γυναίκες σε μπάτσελορ - Συγκρατούμενος του στη φυλακή «εκδικήθηκε»
• Θλίψη στη Λευκωσία: Πέθανε ο Παντελής Ιγνατίου- Η παράκληση της οικογένειας - Δείτε φωτογραφία του
Λετυμπιώτης: «Στη βάση διεθνούς δικαίου να είναι η όποια συμφωνία Τουρκίας - Συρίας»
Η οποία πρόθεση σύναψης συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας - Συρίας, ως χώρες με παρακείμενες ακτές, θα πρέπει να βασίζεται στο Διεθνές δίκαιο και δη στο εθιμικό διεθνές δίκαιο της θάλασσας όπως αυτό αντανακλάται στην UNCLOS, και να λαμβάνει υπόψη τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην περιοχή αναφέρει σε δήλωσή του στο ΚΥΠΕ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
