Του Ανδρέα Κόκκινου
Ένα μίνι-lockdown που αφενός προκαλεί την οργή και την αγανάκτηση των κατοίκων της Λεμεσού και Πάφου που αυτόματα θεωρούν ότι ‘στοχοποιούνται’ και θυματοποιούνται από αυτή την απόφαση και αφετέρου σαν να μη φτάνει αυτό δεν πρόκειται να έχει και κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα αφού lockdown είναι μόνο στους τίτλους εφημερίδων, ειδήσεων και διαδικτυακού τύπου.
Για το τι σόι lockdown είναι αυτό αρκεί να ρίξετε μια ματιά στους κατά τόπους δειγματοληπτικούς σταθμούς εργαζομένων που έχουν στηθεί σε διάφορες επαρχίες κι’αν αυτό δεν καταστεί ικανό να σας πείσει μπορείτε απλά να ρίξετε μια γρήγορη ματιά στις ‘εξαιρέσεις‘ του κανόνα.
Ατελείωτες ουρές σχηματίζονται στους κινητούς σταθμούς που επιστράτευσε το Υπουργείο Υγείας για δωρεάν τεστ -γεγονός που αν μη τι άλλο καταδεικνύει το ότι το κοινό είναι περισσότερο από πρόθυμο να εξεταστεί εάν δύναται να απαλλαγεί από το κόστος- χωρίς να τηρούνται σε καμία των περιπτώσεων αποστάσεις και μέτρα αυτοπροστασίας.
Προχειρότητα στην οργάνωση που επιφέρει αυτό ακριβώς που θέλουμε ν’αποφύγουμε, δηλαδή των συγχρωτισμό. Τα ίδια πάνω-κάτω ισχύουν για τους ελέγχους και τα μπλόκα. Μπλόκα που στήθηκαν με βαρύγδουπες δηλώσεις και ξηλώθηκαν εν μία νυκτί με την πρόφαση ότι έπρεπε να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος στο κοινό να λάβει τις απαραίτητες βεβαιώσεις από τους εργοδότες του.
Δεν υπάρχει και μέση κατάσταση αφού μία που περνάνε αβέρτα και χωρίς έλεγχο, μία που γίνονται εξονυχιστικοί και διεξοδικοί έλεγχοι και δημιουργούνται ουρές χιλιομέτρων.
Αλήθεια γιατί δημιουργούνται τεράστιες ουρές στον αυτοκινητόδρομο ή στους κινητούς σταθμούς δειγματοληψίας; Αφού αυτοί που διακινούνται ή εξετάζονται είναι μόνο... οι εξαιρέσεις;
