Συγκεκριμένα η κυρία Α.Σ μας ανέφερε ότι διαμένει σε σπίτι (τουρκοκυπριακή περιουσία) στην επαρχία Λάρνακας μαζί με το σύζυγο της και τα τέσσερα παιδιά της (ηλικίας 10 ετών, 7 ετών, 6 ετών και 8 μηνών). Ένα μικρό σπίτι 2 υπνοδωματίων με κοινή κουζίνα και σαλόνι κάτι που προφανώς δυσκολεύει την κατάσταση όταν στο σπίτι υπάρχουν 4 παιδάκια σε τόσο νεαρές ηλικίες.
Όπως μας ανέφερε μετά από τηλεφωνική επικοινωνία, όταν ο μεγαλύτερος της γιος που φοιτά στην Δ’ Δημοτικού ενημερώθηκε από τους γονείς του για τη συνέχεια μαθημάτων μέσω τηλεκπαίδευσης αναρωτήθηκε ‘Που θα μπορώ να κάθομαι να βλέπω τα μαθήματα μάμα; Αφού δεν έχω ούτε γραφείο’.
Μας εξήγησε στη συνέχεια πως πέραν της δεινής οικονομικής κατάστασης (ο άνδρας της εργάζεται ως οικοδόμος ενώ η ίδια είναι άνεργη) δεν υπάρχει η δυνατότητα να παρακολουθήσει ο υιός της απρόσκοπτα τα μαθήματα αφού με τα υπόλοιπα μωρά στο σπίτι. Κάποια κλαίνε, ή φωνάζουν, παίζουν και γελούν. Έχουν ένα υπνοδωμάτιο για τα 3 παιδιά και υπόλοιποι χώροι είναι κοινόχρηστοι.
Στη συνέχεια αποπειράθηκε να μιλήσει με τη δασκάλα εξηγώντας της τις αντικειμενικές δυσκολίες του εγχειρήματος και παρά το γεγονός πως η ίδια υπερτόνισε πως ‘κανένα παράπονο δεν έχω από τη δασκάλα του μωρού μου, αυτά της είπαν να μου πει’ λαμβάνοντας μήνυμα που έλεγε ότι:
‘Η τηλεκπαίδευση θα γίνει κανονικά και θα κρατούνται απουσίες‘. ‘Ένιωσα σαν να με απειλούν...’ πρόσθεσε λέγοντας πως ο γιος της είναι άριστος μαθητής όμως δε μπορεί να βρει λύση σε αυτό το ζήτημα.
