Της Γεωργίας Παππούτα
Όσο ακραίο και αν ακούγεται, τα χθεσινά (Τετάρτη 27/1) μέτρα-χαλαρώσεις που εξήγγειλε το Υπουργείο Υγείας, δεν μας αφήνουν περιθώριο να πιστεύουμε ότι όλα όσα ανακοινώθηκαν είναι με κριτήριο την επιδημιολογική εικόνα. Αντιθέτως, οι εν λόγω αποφάσεις δείχνουν ξεκάθαρα ότι πάρθηκαν βάσει των πιέσεων που δέχθηκε το Υπουργείο Υγείας από όλες τις πλευρές. Νικητής της αναμέτρησης, το Υπουργείο Οικονομικών δίνοντας προτεραιότητα στο άνοιγμα κομμωτηρίων, κουρείων και ινστιτούτων αισθητικής.
Γιατί το να πάνε οι Κύπριες για νύχι και μπούκλα είναι πιο σημαντικό από το να ανοίξουν τα σχολεία, που παραμένουν κλειστά από τις γιορτές των Χριστουγέννων. Είναι πιο σημαντικό από το γεγονός ότι τα παιδιά έχουν φτάσει στα όρια τους και η εκπαίδευση αιωρείται για δεύτερη σερί σχολική χρονιά, τη στιγμή που οι ειδικοί ξεκαθαρίζουν ότι τα παιδιά έχουν χαμηλή μεταδοτικότητα και σε περίπτωση που νοσήσουν η ασθένεια εκδηλώνεται με σαφώς πιο ήπια συμπτώματα.
Μαθητές με ελλείψεις, ακάλυπτη ύλη και ψυχολογία στα τάρταρα είναι μερικά από τα προβλήματα που δημιουργούνται με τις αποφάσεις και μάλιστα όλα αυτά στα παιδιά μας, στον πιο αδύναμο κρίκο, που ζούνε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και καλούνται όσα γνώριζαν μέχρι τώρα να τα αλλάξουν και να αρχίσουν να λειτουργούν εντελώς διαφορετικά.
Σε αυτή τη φάση της ζωής τους, σε αυτή την τόσο ευαίσθητη ηλικία και εκεί που μας χρειάζονται να είμαστε δίπλα τους βράχοι, να τους στηρίξουμε, να τους εξηγήσουμε και να ζητήσουμε την κατανόηση τους, τι θα τους πούμε; Τι να απαντήσω στο εξάχρονο που θα με ρωτήσει: «Εσύ γιατί μπορείς να πας στο κομμωτήριο και εγώ δεν μπορώ να πάω σχολείο;» ότι το σχολείο είναι δευτερεύουσας σημασίας;
Οικονομία – Εκπαίδευση σημειώσατε 1 και τα παιδιά είναι τα θύματα σας!
