Δυνατό μήνυμα γεμάτο συναισθήματα δίνει ο Νεόφυτος σε όσους δίνουν τη δική τους μάχη.
Σε ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την οποία αναδημοσιεύει ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Γονέων και Φίλων Παιδοογκολογικής Μονάδας, λέει τη δική του ιστορία, τις δύσκολες στιγμές που βίωσε αλλά και εκφράζει και την αισιοδοξία με την οποία πάλεψε για να βγει νικητής μέσα από τη μάχη αυτή.
Θυμήθηκε τη στιγμή που του ξύρισαν τα μαλλιά και με συγκίνηση αναφέρει τα αδιάκριτα βλέμματα που έπρεπε να αντιμετωπίσει.
Αυτούσια η ανάρτηση του:
Εγώ είμαι, ο Νεόφυτος, το ίδιο άτομο που ήμουν και χθές και προχθές και πριν ένα μήνα.
Το γεγονός ότι σήμερα δεν έχω μαλλιά δεν με κάνει διαφορετικό.Δεν έχω κάτι διαφορετικό από εσάς ή εσείς από εμένα.
Όλοι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά.
Απλά σήμερα αποφάσισα να δώσω στον εαυτό μου μια καινούργια εμφάνιση. Όχι πως έχει σημασία η εξωτερική εμφάνιση αφού η πραγματική ομορφιά ενός ανθρώπου βρίσκεται στην ψυχή.
Τι και αν κάποιοι με κοιτούν περίεργα, τι και αν κάποιοι γελούν μαζί μου...εγώ νιώθω ωραία με τον εαυτό μου. Μην σας κρύψω το γεγονός ότι και εγώ γέλασα με το ξυρισμένο μου κεφάλι. Γέλασα όμως γιατί μου αρέσει η καινούργια μου εμφάνιση, το κάτι διαφορετικό σ'εμένα, γέλασα γιατί με αγαπάω και χώρις μαλλιά. Γέλασα με αυτούς που γέλασαν μαζί μου, γιατί αυτοί δεν ήξεραν.
Αλλά εγώ πάλι γέλασα γιατί έπρεπε να νιώθω δυνατός.
Κοίταξα στον καθρέφτη, τι όμορφος που είσαι είπα στον εαυτό μου. Μου χάρισα ένα χαμόγελο και είπα μου πάει πολύ η καινούργια μου εμφάνιση. Αγάπησα τον εαυτό μου έτσι όπως είμαι σήμερα χωρίς μαλλιά γιατί μέσα μου νιώθω όμορφα, γιατί μέσα μου νιώθω να είμαι το ίδιο άτομο που ήμουν και χθές και προχθές και πριν ένα μήνα.
Το χαμόγελο μου παραμένει εκεί γιατί μέσα μου ξέρω πώς έχω να δώσω μια πιο μεγάλη μάχη στην ζωή μου, μια μάχη που εμφανίστηκε από το πουθενά. Τι και αν δεν έχω μαλλιά, πάλι εγώ είμαι και με αγαπάω και νιώθω ωραία.
Αγάπησα τον εαυτό μου και σήμερα όπως και χθές και προχθές που είχα τα μαλλιά μου, γιατί πολύ απλά παραμένω ο ίδιος άνθρωπος.
Πήγα σε μια καφετέρια και όλοι με κοίταζαν, ένιωσα άβολα, ήθελα να φύγω. Δεν ήξεραν όμως, γιαυτό και εγώ είπα στον εαυτό μου τι ωραία να είσαι σε μια καφετέρια και να μην υπάρχει κανείς...μια καφετέρια όλη δική μου και ας ήτανε γεμάτη. Γελούσα, μιλούσα, ένιωθα ωραία. Απόλαυσα τον καφέ μου,πέρασα ωραία και έφυγα.
Βλέπετε αυτοί που μας κοιτάνε δεν σημαίνει ότι ξέρουν την μάχη που δίνουμε. Μας κοιτάνε γιατί βλέπουν την ομορφιά μέσα μας και αυτό είναι που έχει σημασία. Γιατί βλέπουν ένα όμορφο άνθρωπο. Γιατί αυτό νιώθω και αυτό μεταδίδω. Όμορφος άνθρωπος. Αγαπώ τον εαυτό μου και το μεταδίδω. Γιατί αυτοί δεν ξέρουν....
Δεν ανησυχώ, δεν με απασχολεί ότι δεν έχω μαλλιά, είναι το λιγότερο που πρέπει να σκέφτομαι αυτήν την στιγμή μπροστά στην μάχη που έχω να δώσω.
Ξέρω πως σύντομα τα μαλλιά μου θα ξαναβγούν και μάλιστα πιο δυνατά, όπως θα βγω και εγώ πιο δυνατός και νικητής από αυτό το μεγαθήριο που ονομάζεται καρκίνος και λευχαιμία.
"Με αυτόν τον τρόπο περίπου αντιμετώπισα το γεγονός ότι σε εφηβική ηλικία είχα χάσει τα μαλλιά μου όχι μια αλλά πολλές φορές παλεύοντας με την λευχαιμία."
Για όλα τα παιδιά και ενήλικες που δίνουν σήμερα την δική τους μάχη με τον καρκίνο και την Λευχαιμία.
Τα ίδια παιδιά είστε, οι ίδιοι ενήλικες είστε. Και χώρις μαλλιά...Η δύναμη και η ομορφιά βρίσκεται στην ψυχή σας, και το χαμόγελο σας καμία τρίχα δεν μπορεί σας το στερήσει.!
Όλα θα πάνε καλά⚘
(Θέλω να διευκρινίσω σε όλους πως προσωπικά σήμερα είμαι καλά και όσα περιγράφω είναι αυτά που βίωσα σε παιδική ηλικία και πως το αντιμετώπισα θέλοντας να δώσω λίγη δύναμη και θάρρος σε όσους δίνουν την δική τους μάχη σήμερα )
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Βέφα Αλεξιάδου: Πέθανε σε ηλικία 91 ετών η αγαπημένη μαγείρισσα
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις