Πριν από έναν χρόνο, με αφορμή την αντίδραση του Νίκου Νουρή στις κινητοποιήσεις μερίδας του κόσμου για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στο κέντρο Πουρνάρα και τη στοχοποίηση στην οποία είχε προβεί όσων συμμετείχαν, είχα γράψει ότι κινδυνεύουμε να καταστήσουμε τη χώρα βορά στα χέρια του κάθε λαϊκιστή και ρατσιστή.
Αυτή τη βδομάδα, η αντίδραση του ΥΠΕΣ στο ρεπορτάζ της Κατερίνας Ηλιάδη στον «Π», όπου καταγράφονταν φερόμενες απαράδεκτες πρακτικές που το κράτος με τις οδηγίες Νουρή χρησιμοποιεί ώστε να αποτρέψει πρόσφυγες να προσεγγίσουν τη χώρα, επιβεβαίωσε πως παίζουμε στα όρια «ορμπανοποίησης» της χώρας.
Σε ανακοίνωσή του το ΥΠΕΣ χαρακτήρισε το ρεπορτάζ «ντροπή και προσβολή για τη δημοσιογραφία», κατηγορώντας τη δημοσιογράφο και τον «Π» ότι, υιοθετώντας την αρχή της προπαγάνδας «όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα, τόσο πιο πιστευτό γίνεται», προβαίνουν σε «ψεύδη» και «αήθεις χαρακτηρισμούς».
Θα ανέμενε κάποιος ότι ο υπουργός θα είχε σοβαρότερα ζητήματα να τον απασχολούν από τι θεωρεί η κοινωνία. Αφού όμως διερωτάται θα μπορούσα να τον διαβεβαιώσω πως, ναι, ένα κομμάτι της κοινωνίας θεωρεί πως είναι «τέρας». Ένα άλλο, μεγαλύτερο, ότι είναι ρατσιστής. Και ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι θεωρεί τις πρακτικές που ακολουθούνται προσβλητικές για τη χώρα.
Όμως, υπάρχει ένα κομμάτι που κρίνει τις πρακτικές ως αποδεκτές. Κι ένα άλλο, που δεν θέλει να βλέπει ούτε έναν μετανάστη στη χώρα, που μπορεί να τις θεωρεί και ιδεατές. Η ουσία όμως δεν είναι τι θεωρεί η κοινωνία (η οποία δεν είναι ένα ομογενές σύνολο), ούτε αν στην πλειοψηφία της συμφωνεί με τους χειρισμούς του υπουργού.
Υπάρχει η νομιμότητα, υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις που διέπουν το προσφυγικό, τις οποίες η χώρα μας έχει υπογράψει, όμως υπάρχει κι ένας ηθικός κώδικας τον οποίο ένας πολιτικός, και δη υπουργός, δεν μπορεί να αγνοεί. Ότι π.χ. ο κάθε πρόσφυγας έχει δικαιώματα που πρέπει να τυγχάνουν σεβασμού. Τον σεβασμό αυτών των δικαιωμάτων αμφισβήτησε στο κείμενό της η Κατερίνα, παραθέτοντας γεγονότα.
Δεν μπήκε σ’ έναν διαγωνισμό δημοφιλίας θέσεων. Και επί αυτού θα έπρεπε να τοποθετηθεί ο υπουργός παρά να επιτίθεται – από θέση ισχύος – στη δημοσιογράφο, διερωτώμενος ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετεί.
Άλλωστε, τα όσα καταγράφονται στο κείμενο συμμερίζονται η Ύπατη Αρμοστεία για τους πρόσφυγες, καθώς και η επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία ήδη με επιστολή στον υπουργό έχει εκφράσει ανησυχίες για κακομεταχείριση μεταναστών.
Επιβεβαιώνονται δε από ενέργειες του υπουργείου, όπως αυτές με την έγκυο από τη Συρία, η οποία αφέθηκε στην αποβάθρα το βράδυ για να γεννήσει το επόμενο πρωί. Ενέργειες που δεν συνάδουν με ένα κράτος με ενσυναίσθηση. Κι απαντούν, εν μέρει, στο ερώτημα που θέτει ο υπουργός.
Υπάρχει όμως κάτι εξίσου ανησυχητικό με τις πρακτικές που μετέρχεται το ΥΠΕΣ που επιβεβαιώνει και την πηγή του προβλήματος. Κι αυτό, είναι η βεβαιότητα (που καταγράφεται για μία ακόμα φορά) του υπουργού και της Κυβέρνησης ότι είναι υπεράνω της όποιας κριτικής. Πως μπορούν απλά να στοχοποιούν όσους αμφισβητούν τις πολιτικές τους, επικαλούμενοι αόριστα και αυθαίρετα το συμφέρον της χώρας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο υπουργός, αντί να απαντήσει στις επικρίσεις, καταφέρεται εναντίον δημοσιογράφων.
Πριν κάποιους μήνες, καλεσμένος στο ΡΙΚ, είχε χαρακτηρίσει ανεπίτρεπτο τον τρόπο που έκανε τη δουλειά του ο Σταύρος Κυπριανού (στην κρατική μάλιστα ραδιοτηλεόραση όπως του υπέδειξε), επειδή επικαλούμενος επιστολή εθελοντών που δημοσίευσε ο «Φ» για τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων, τον είχε ρωτήσει κατά πόσο τα όσα καταγράφονται ισχύουν.
Είχε θεωρήσει ότι θα έπρεπε να είχε «διασταυρώσει» τις πηγές του πριν τον ρωτήσει (δηλ. να τον είχε ρωτήσει εκτός αέρα!). Ενώ στην επιμονή του δημοσιογράφου όπως λάβει απάντηση, εκνευρισμένος του υπέδειξε πως είναι απαράδεκτο ότι ενώ απάντησε επανέρχεται, ωσάν ο δημοσιογράφος όφειλε απλά να δεχθεί την απάντησή του.
Το πώς αντιλαμβάνεται το ρόλο των Μέσων και τον έλεγχο το έδειξε όμως και μετά από αποκαλύψεις για το πρόγραμμα διαβατηρίων που ενέπλεκαν και το δικηγορικό γραφείο Αναστασιάδη. Τότε είχε κακίσει το γεγονός ότι τοπικά Μέσα αναπαρήγαγαν «λιβελλογραφήματα» εναντίον του Προέδρου και της χώρας.
Τα λιβελλογραφήματα που στη συνέχεια έγιναν «προπαγάνδα» (όπως χαρακτήρισε την έρευνα του Al Jazeera) αποδείχθηκε με το βίντεο που ακολούθησε πως κάθε άλλο παρά λιβελλογραφήματα ήταν και πως προπαγάνδα έκανε ο Νίκος Νουρής. Σήμερα και πάλι με την ίδια έπαρση κατηγορεί την Κατερίνα Ηλιάδη και τον «Π» για προπαγάνδα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Νίκος Νουρής ξέρει το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται. Όπως και ότι οι πρακτικές του είναι δημοφιλείς σ’ ένα κομμάτι της κοινωνίας. Την ίδια στιγμή, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι αποτελεί βαρίδι για τη Δημοκρατία.
Ένας πολιτικός που μετέρχεται πρακτικών που αγγίζουν τα όρια της απανθρωπιάς δημιουργεί τεράστια ανησυχία. Ένας πολιτικός όμως που θεωρεί ότι είναι υπεράνω ελέγχου – απαξιώνει κάθε μορφής κριτική και κατατάσσει στους εχθρούς της χώρας όσους εκφράζουν αντιρρήσεις – ακόμα και αν δεν είναι τέρας, δεν μπορεί παρά να είναι άκρως επικίνδυνος.
Πηγή: Εφημερίδα Πολίτης
Του Αντώνη Πολυδώρου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
