Η Κυπριακή Δημοκρατία εξακολουθεί να επιδεικνύει «εγκληματική αδιαφορία» και «αρνείται προκλητικά» να αναβαθμίσει το εθνικό θεσμικό νομικό πλαίσιο της χώρας, με τρόπο ώστε να εφαρμοστούν στην Κύπρο σύγχρονες αντιλήψεις για την αναπηρία που να συνάδουν με την προσέγγιση βασισμένη στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων (ΚΥΣΟΑ).
«Ως συνέπεια οι πολίτες με αναπηρίες και οι οικογένειές τους, είναι θύματα κατάφωρων παραβιάσεων αναφαίρετων, θεμελιωδών δικαιωμάτων συμμετοχής και ενσωμάτωσης τους στην κοινότητα», αναφέρεται.
Η ΚΥΣΟΑ απαιτεί από τα αρμόδια Υπουργεία, Αρχές και Οργανισμούς «που ανέλαβαν, δυστυχώς, ρόλο σύγχρονου θύτη όσον αφορά τους πολίτες με αναπηρίες», την, στην πράξη, υλοποίηση των αναφαίρετων, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών τους.
Αναφέρεται στα σημαντικότερα Ανθρώπινα Δικαιώματα που, όπως λέει, παραβιάζονται καθιστώντας τους ως «πολίτες 2ης κατηγορίας».
Αναφέρεται σε επαρκές βιοτικό επίπεδο και λέει ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται είναι αναποτελεσματικές και αυξάνουν επικίνδυνα τον ήδη αρνητικό αντίκτυπο των συνθηκών φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης που βιώνει η πλειονότητα των ατόμων με αναπηρίες, όπως είναι τα πενιχρά επιδόματα, χορηγίες και άλλα οικονομικά ωφελήματα που παρέχονται σε ποσοστό που είναι χαμηλότερο του 10% επί του συνόλου των πολιτών με αναπηρίες και συνδέονται με τον βαθμό της αναπηρίας, την ηλικία και τα εισοδήματα.
Για την ανεξάρτητη διαβίωση και ενσωμάτωση στην κοινότητα αναφέρεται ότι υλοποιούνται πολιτικές ιδρυματοποίησης με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός ατόμων με αναπηρίες να εξακολουθούν να υποχρεώνονται να είναι εσώκλειστοι σε δομές ιδρυματοποίησης, παρέχοντάς τους ανεπαρκείς και ακατάλληλες υπηρεσίες υποστήριξης που δεν συμβάλλουν με οποιονδήποτε τρόπο στη μετάβαση τους από τη φροντίδα στην ανεξάρτητη διαβίωση μέσα στην κοινότητα.
Σε σχέση με την ίση αναγνώριση ενώπιον του νόμου, σημειώνεται ότι εξακολουθούν να εκδίδονται κάθε χρόνο εκατοντάδες διατάγματα ανακήρυξης ατόμων με αναπηρία ως «ανίκανων προσώπων», βασισμένα σε στερεότυπα και αναχρονιστικές αντιλήψεις της αναπηρίας, που θέλουν τα άτομα με αναπηρίες ανώριμα και εξαρτώμενα «αντικείμενα» σε όλη τους τη ζωή.
Για την εκπαίδευση, αναφέρεται ότι αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό των παιδιών με αναπηρίες που αποκλείονται από τη φοίτησή τους στα σχολεία της κοινότητας στην οποία ζουν, μαζί με τους φίλους και τα παιδιά της γειτονιάς τους και «στοιβάζονται στα ειδικά σχολεία, στερούμενοι κάθε πρόσβαση σε διευκολύνσεις υποστήριξης της συμμετοχής τους στην Ενιαία Εκπαίδευση».
Για την εργασία και απασχόληση αναφέρεται ότι σχεδιάζονται και εφαρμόζονται ακατάλληλα σχέδια απασχόλησης που δε συνδέονται με επαρκώς χρηματοδοτούμενες εύλογες προσαρμογές και διευκολύνσεις που να οδηγούν σε μείωση της ανεργίας και αύξηση της απασχολησιμότητας των πολιτών με αναπηρίες.
Ίση μεταχείριση και αναγνώριση ως φορέων ανθρώπινων δικαιωμάτων: Εφαρμόζονται στη χώρα μας, αναφέρεται, ερήμην του κινήματος των πολιτών με αναπηρίες, επιθετικές πολιτικές εμπορευματοποίησης της αναπηρίας μέσω διοργάνωσης εράνων και άλλων δραστηριοτήτων συλλογής χρημάτων που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και την ανθρώπινη υπόσταση εν γένει των πολιτών με αναπηρίες.
Σε σχέση με την προσβασιμότητα σημειώνεται ο «αποκλεισμός των ατόμων με αναπηρίες από τους δημόσιους χώρους, κτήρια και εγκαταστάσεις λόγω αφαίρεσης ή/και μη τοποθέτησης ηχητικών φώτων στις διαβάσεις πεζών, έλλειψη υποδομών (ακατάλληλα, μη προσπελάσιμα πεζοδρόμια και αφιλόξενα δημόσια κτήρια, εμπόδια παντού συμπεριλαμβανομένης και λανθασμένης τοποθέτησης του αστικού εξοπλισμού)».
Για την κινητικότητα σημειώνεται ότι συντηρούνται και πολλαπλασιάζονται τα τεράστια ελλείμματα που υπάρχουν όσον αφορά το σύστημα δημόσιων μεταφορών ενώ σε σχέση με την συμμετοχή στην πολιτική και δημόσια ζωή, αναφέρεται ότι είναι σε ισχύ νομοθεσίες που «αποκλείουν τους πολίτες με αναπηρίες από την αποτελεσματική και πλήρη συμμετοχή τους στην πολιτική και δημόσια ζωή, και την απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, ενώ δε διασφαλίζεται με αυτές ούτε στο ελάχιστο, η απρόσκοπτη φυσική προσβασιμότητα στην ψηφοφορία, το απόρρητο της ψήφου και η διαθεσιμότητα εκλογικού υλικού και πληροφόρησης σε προσβάσιμη μορφή».
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το κίνημα των ατόμων με αναπηρίες καλεί την κοινωνία να αφουγκραστεί την αγωνία και τις διεκδικήσεις των πολιτών με αναπηρίες, ως των πιο περιθωριοποιημένων από τους αποκλεισμένους της κυπριακής κοινωνίας και να στρατευτεί μαζί τους στον άνισο αλλά δίκαιο αγώνα διεκδίκησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους, στην πιο κρίσιμη, ίσως, καμπή της ιστορίας του κινήματος.
ΚΥΠΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
