Πόσο λατρεύουμε τους κακούς της υπόθεσης. Από τους Ενετούς μέχρι τους Άγγλους κι από τον Γρίβα μέχρι τον Ερντογάν ένας ξεκάθαρος, καθαρόαιμος και καραμπινάτος κακός ανέκαθεν βοηθούσε στη συσπείρωση του λαού μας, την αναπτέρωση του ηθικού και φυσικά την αποποίηση κάθε δικής μας ευθύνης, το ξέπλυμα αμαρτιών και την απόλυτη επικράτηση του εθνικού μας μότο “κρύψε να περάσουμε”.
Σε επίπεδο κοινωνίας οι κακοί της υπόθεσης βοηθούν επίσης στην ανύψωση του self-righteous εαυτού μας πάνω από τον εκάστοτε δολοφόνο, βιαστή, ληστή, απατεώνα, κακοποιητή ζώων ή αυτόν που πάρκαρε σε θέση αναπήρων, με αντιδράσεις πολλές φορές δυσανάλογες του αδικήματος ή σε πλήρη αντίφαση με τη φαινομενική ιδεολογία. Για παράδειγμα πόσο νόημα βγάζει να δηλώνεις προοδευτικός υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να περιγράφεις τρόπους θανάτωσης που θα έκαναν ακόμα και τον Jeffrey Dahmer να χλωμιάσει σε κάποιον που κλώτσησε ένα κουτάβι; Εδώ που τα λέμε πως μπορείς να δηλώνεις καν νορμάλ άτομο.
Σε κάτι άλλο που χρησιμεύουν οι καθολικής αποδοχής “κακοί” (και μερικοί όχι-και-τόσο-καθολικής όπως ο Γρίβας που το αριστερό 1/3 της χώρας δείχνει να ξεχνάει ότι τα δεξιά 2/3 τον θεωρούν ήρωα) είναι στο να εστιάζουμε σ’ αυτούς και τις μεμονωμένες πράξεις τους αδιαφορώντας, παραγνωρίζοντας ή απλά κάνοντας την πάπια για το γενικότερο πρόβλημα που συνήθως τους γεννάει, θρέφει και συντηρεί.
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα ο γυμνασιάρχης της Λάρνακας που την είδε προχθές Βασίλης Διαμαντόπουλος στον “Νόμο 4000” κι επειδή δεν μπορούσε να ξυρίσει τα κεφάλια των 40-και-βάλε μαθητών του σχολείου που δεν πληρούσαν τις κομμωτικές προδιαγραφές του ‘50 και να τους υποχρεώσει σε walk of shame κρατώντας επιγραφή “είμαι τεντιμπόης” τους απέβαλε ομαδικά κυριολεκτικά με το καλημέρα. Αποβολή και o συναισθηματικός ορυμαγδός που την ακολουθεί για... τρίχες. Κυριολεκτικά. Τα σόσιαλ πήραν φωτιά, ο τύπος (που έχει βεβαρημένο ιστορικό και ποστάρει ύμνους για τον Γρίβα) έφαγε το κράξιμο της ζωής του, ο Πρόδρομος Προδρόμου που σε οποιαδήποτε κανονική χώρα και όχι παρωδία δεν θα του εμπιστεύονταν το κυλικείο ενός υπουργείου πόσο μάλλον χαρτοφυλάκιο διέψευδε τις αποβολές και ειρωνεύονταν δημοσιογράφους στον αέρα τη στιγμή που γονείς μάζευαν τα παιδιά τους από το σχολείο με το χαρτί της αποβολής στο χέρι και γενικά, όπως έλεγε και ο Ηλιόπουλος “είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα”. Και από χθες έχουμε εντρυφήσει στο βρετανικό βασιλικό πρωτόκολλο για να αποφανθούμε εάν η συχωρεμένη Ελισάβετ είχε ή όχι την ισχύ να δώσει χάρη στον Παλληκαρίδη (θα μας πάρει κανένα δεκαήμερο αυτό, όσο θα διαρκέσει και το επίσημο πένθος για την εκλιπούσα)
Καλό και άγιο το online κράξιμο και σίγουρα ο τύπος το σηκώνει, όμως αυτός συνεχίζει να είναι στο γραφείο του και οι αποβληθέντες μαθητές σπίτι τους και πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν κι άλλοι, ίσως και κάποια κορίτσια οι φούστες των οποίων μετρήθηκαν με χάρακα και βρέθηκαν κι αυτές καναδυό πόντους πιο κοντές στα όρια του εξώλης και προώλης. Αυτός θα συνεχίζει να διευθύνει το σχολείο στα πρότυπα της Gilead του Handmaid’s Tale και στο Υπουργείο του Προδρόμου θα εφησυχάζονται ότι φυλάσσονται τα χρηστά ήθη των χριστιανοπαίδων μας. Άντε το πολύ πολύ να μεταφερθεί σε κάποιοι άλλο σχολείο, κατά την προσφιλή μέθοδο του Υπουργείου (γνωστή και ως “μέθοδος Σέπος”) όπου λύνεις το πρόβλημα ενός σχολείο κάνοντάς το πρόβλημα κάποιου άλλου σχολείου (περίπου όπως χειρίστηκε το πρόβλημα της Λαϊκής Τράπεζας ο αείμνηστος Χριστόφιας).
Τύποι σαν αυτόν αποθρασύνονται επειδή ξέρουν ότι οι ενέργειές τους βρίσκουν σύμφωνη μια σεβαστή μερίδα του κόσμου μέλη της οποίας κρατούν θέσεις-κλειδιά στον δημόσιο βίο και αποφασίζουν για μας. Ταυτόχρονα γνωρίζουν καλά ότι πέρα από μερικές κραυγές στο Facebook δεν θα γίνει καμία ουσιώδης διαμαρτυρία εναντίον του, όχι για να ξηλωθεί ή να γίνει πρόβλημα κάποιου άλλου αλλά να μάθει πως αυτές οι αναχρονιστικές απόψεις ανήκουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας κι εκεί πρέπει να μείνουν. Μπορεί να τις διατηρεί και ταυτόχρονα να κάνει τη γαμημένη δουλειά του σωστά - που είναι να μεταλαμπαδεύει γνώση όχι να βρικολακιάζει το παρελθόν. Αν ήξερε ότι θα είχε walk outs μαθητών και κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών θα το σκεφτόταν δυο φορές πριν το ξανακάνει. Αλλά βλέπετε, απλά αποβάλλει μαθητές, δεν απειλεί οικονομικά κεκτημένα για να πάρουν οι καθηγητές τους δρόμους (αφήστε που πολλοί απ΄αυτούς έχουν τα ίδια σαπισμένα μυαλά).
Να μην πούμε το αυτονόητο, πως αν δεν θέλεις τέτοια αναχρονιστικά φαινόμενα τότε κατάργησε τους αναχρονιστικούς κανονισμούς μαζί και τις στολές και οτιδήποτε φρενάρει, πνίγει ή καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης και της σκέψης του μαθητή. Αλλά βλέπετε η εκ βάθρων αλλαγή σημαίνει ξεβόλεμα και στ’ αλήθεια στη χώρα του “κρύψε να περάσουμε” περιμένετε να συμβεί κάτι τέτοιο;
Ευτυχώς που έχουμε τους κακούς να ξεσπαθώνουμε κάπου κάπου στο Facebook και να περνούμε...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Σκαρφάλωσε στην ταράτσα οικίας και…έκλεψε τον θερμοσίφωνα - Συνελήφθη 34χρονος
• Διανομέας τσέπωσε τις εισπράξεις και έγινε καπνός - Καταζητείται από την Αστυνομία
Ξεκάθαρος ο προσανατολισμός της Κύπρου - Τα βήματα της Κυβέρνησης για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ
Πλέον δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση για τα βήματα και τον ξεκάθαρο προσανατολισμό της κυβέρνησης για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Ένα εγχείρημα πολύ δύσκολο, που ωστόσο με προσεκτικές ενέργειες και επιμονή, μπορεί στο μέλλον να υλοποιηθεί. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Καθημερινή», ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης παρουσίασε το σχέδιο για ένταξη της Κύπρου στην βορειοατλαντική Συμμαχία, στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, κατά την τελευταία συνάντηση που είχαν στον Λευκό Οίκο. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Νίκος Χριστοδουλίδης συζήτησε το σχέδιό του και με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
