Σε Γυμνάσιο της Λευκωσίας -και μάλιστα από τα υποτιθέμενα “καλά” αν και ποτέ δεν κατάλαβα τα κριτήρια για τον συγκεκριμένο διαχωρισμό- δύο μαθήτριες πλακώθηκαν στο ξύλο κατά τη διάρκεια διαλείμματος.
Το βίντεο, ένα από τα πολλά που τραβήχτηκαν, βρήκε τον δρόμο του προς τις ιστοσελίδες που με τον γνωστό μανδύα (διάβαζε “παπαριά”) της ενημέρωσης έσπευσαν να κορέσουν τη σχεδόν πορνογραφική αδημονία του κοινού να πάρει μάτι κοριτσίστικο καυγά από την κλειδαρότρυπα. Το περιστατικό ήταν αρκετά βίαιο (έχω μαρτυρία από πρώτο χέρι) όμως στα σίγουρα δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε θα είναι το τελευταίο και μεταξύ μας αν δεν υπήρχε το βίντεο δεν θα ήταν καν άξιο αναφοράς.
Έδωσε όμως την αφορμή για μια συζήτηση η οποία κάνει κύκλους τα τελευταία χρόνια και όπως συμβαίνει με τα περισσότερα διαιωνισμένα προβλήματα της κοινωνίας μας παραμένει συζήτηση: την παιδική/εφηβική παραβατικότητα. Επίσης έδωσε την ευκαιρία σε σεξιστές, ανώμαλους και εν δυνάμει παιδοβιαστές να κάνουν την αηδιαστική τους εμφάνιση με τη συνέπεια κουράδας στην επιφάνεια ξεχειλισμένου βόθρου: το τι γράφτηκε για το φύλο, την εμφάνιση, τα “ήθη”, το ντύσιμο και τη συμπεριφορά των κοριτσιών από τους “φύλακες της ηθικής” (συνομοταξία που συνήθως κρύβει πολλούς Μίχους) και μάλιστα δημόσια είναι να απορείς που δεν επενέβη το Ηλεκτρονικό Έγκλημα να τους μαζέψει αυτεπαγγέλτως. Γιατί είπαμε, ένας καυγάς μεταξύ αγοριών θεωρείται περίπου νόρμα, boys will be boys, έτσι-καθαρίζουν-οι-άντρες, “είναι στη φύση τους” και άλλες τέτοιες μαλακίες ενώ όταν πλακώνονται κορίτσια οι μισοί εξεγείρονται γιατί αυτά δεν αρμόζουν σε νεαρές κυρίες και οι άλλοι μισοί φαντασιώνονται ρινγκ με λάσπη. Σας λέω υπάρχουν πολλοί ανωμαλάρες εκεί έξω και οι μισοί με προεδρική χάρη αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.
Αυτό που έγινε όμως θέμα, στη Βουλή συγκεκριμένα, είναι οι 231 σοβαρές υποθέσεις παιδικού εκφοβισμού και παραβατικής συμπεριφοράς που χειρίστηκε η κυπριακή Αστυνομία το 2021, όπως παρουσιάστηκαν στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ένα θέμα «υψίστης σημασίας» σύμφωνα με την πρόεδρο της Επιτροπής κα Ειρήνη Χαραλαμπίδου και το οποίο όπως είπε “παρακολουθούν συνεχώς”. Εντάξει, αν το παρακολουθεί η Βουλή κοιμόμαστε ήσυχοι, βρίσκεται σε πολύ καλά χέρια. Όπως εκείνο το φωτογραφικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε για να αποφυλακιστεί πρόωρα επώνυμος παιδοβιαστής. Αλλά ας μην το κάνουμε ούτε αυτό θέμα.
Και μόνο ο όρος νεανική/εφηβική παραβατικότητα ζέχνει μπουμερίλα. Γιατί αν το καλοσκεφτείτε εκεί ακριβώς έγκειται το πρόβλημα, δηλαδή στο ότι προσπαθούν να βρουν λύση για τη συμπεριφορά των σημερινών εφήβων μια χούφτα... boomers και (στην καλύτερη περίπτωση) Gen X-ers. Αυτό είναι τόσο αποτελεσματικό όσο το να δίνει συμβουλές σε παντρεμένα ζευγάρια ένας ανέραστος μισογύνης ρασοφόρος ή όταν καταλαβαίνεις ότι μια νεανική/εφηβική σειρά τη γράφουν 50άρηδες από το γεγονός ότι βάζουν στο στόμα των εφήβων χαρακτήρων αναφορές στο Breakfast Club ή το Back to the Future που όταν βγήκαν παίζει όχι μόνο οι ίδιοι αλλά οι γαμημένοι οι γονείς τους να μην είχαν γεννηθεί ακόμα!
Ξύλινη γλώσσα, ψυχρά στατιστικά, κραυγαλέα πρωτοσέλιδα και ατέλειωτα επιφωνήματα. Έτσι αντιμετωπίζεται πλέον η “νεανική παραβατικότητα”. Και δώστου νομοσχέδια, εικασίες, αναλύσεις και φυσικά καταστολή. Ποτέ πρόληψη. Κι ας μάλλιασε το στόμα της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού να φωνάζει ότι κανείς δεν ακούει τα ίδια τα παιδιά. Οι μπούμερς πάντα ξέρουν καλύτερα και θα βρουν τη λύση με νομοσχέδια, εγκυκλίους και κανονισμούς που έχουν την αξία (και απόδοση) χρησιμοποιημένου κωλόχαρτου. Γιατί πολύ απλά στη συμπεριφορά των παιδιών και νέων αντανακλάται η αποτυχία μας ως γονείς, θεσμοί και κοινωνία. Γιατί πίσω από τα βίαια περιστατικά κρύβονται δυσλειτουργικές οικογένειας, κακοποιητικοί ή αδιάφοροι γονείς, φασιστικές, σκοταδιστικές αντιλήψεις, κάποιοι προσθέτουν στη λίστα και τη φτώχεια αλλά διαφωνώ, δεν γίνεσαι μαλάκας ή ανατρέφεις ένα μαλακιστήρι επειδή είσαι φτωχός αλλά επειδή απλά είσαι μαλάκας και θα παραμείνεις έτσι ανεξαρτήτως εισοδήματος. Και καιγόμαστε για άμεσες, ριζικές, λύσεις γιατί θέλουμε να χώνουμε τα σκουπίδια κάτω απ’ το χαλάκι και να νομίζουμε πως καθαρίσαμε. Όπως τα σχολεία, όπως ανέφερε η κ. Χαραλαμπίδου, που δεν καταγράφουν τα περιστατικά βίας για να μην δυσφημιστούν και δεν θεωρούνται πια από τα “καλά”.
Και στ’ αλήθεια, πόσο υποκριτικό να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την παραβατική συμπεριφορά παιδιών και εφήβων ο... σκατόψυχος που μοιράζει ψόφους και καρκίνους online, το ρατσιστόμουτρο που φωνάζει πετάξτε τους στη θάλασσα, ο διεφθαρμένος πολιτικός/θεσμικός/κυβερνητικός, ο white collar απατεώνας, ο συντηρητικός θεοσεβούμενος νοικοκυραίος που ξυλοφορτώνει τη γυναίκα του, ο ψέκας που χλευάζει τους νεκρούς της πανδημίας - μακρύς ο κατάλογος από πολίτες-πυλώνες της σάπιας κοινωνίας μας.
Γιατί άντε αυτά είναι παιδιά και τα παιδιά είναι προγραμματισμένα από τη φύση τους να κάνουν μαλακίες, θα μεγαλώσουν, θα τις ξεπεράσουν και μπορεί να εξελιχθούν σε σωστούς ανθρώπους. Οι ενήλικες μπετόστοκοι τι δικαιολογία έχουν;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
