Συντροφιά, μας κρατά και αυτό το καλοκαίρι η επιτυχημένη σειρά, περί τα τέλη της δεκαετίας του 90΄του MEGA, «Δυο Ξένοι», αφού «παίζει» και φέτος, για χιλιοστή φορά, σε επανάληψη, στις 12 το μεσημέρι.
Η ιστοσελίδα μας, Tothemaonline, με αφορμή τις επαναλήψεις θυμάται τον αείμνηστο πρωταγωνιστή, Νίκο Σεργιανόπουλο.
Στις 4 Ιουνίου, ήταν το μνημόσυνο του. Πέρασαν κιόλας επτά χρόνια από την στυγερή δολοφονία του, σε ηλικία 55 ετών, που συγκλόνισε την Ελλάδα και την Κύπρο.
Κάποιοι ακόμα τον θυμούνται...
Με μία πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο εντοπίσαμε στο facebook, τέσσερις σελίδες με το όνομα του και φωτογραφίες του. Στο «Nikos Sergianopoulos C», βρήκαμε μάλιστα και πρόσφατες δημοσιεύσεις.
Χωρίς το Νίκο Σεργιανόπουλο: 21 μαχαιριές και 7 χρόνια μετά… (4 Ιουνίου 2015)
«Επειδή τό αδοκίμαστο καί το απ’αλλού φερμένο
Δεν τ’αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου»…
Eίναι κάποιοι άνθρωποι που τους γνωρίζεις για λίγα μόλις δευτερόλεπτα κι όμως τρυπώνουν στην καρδιά σου για πάντα. Χωρίς καν να σου πουν μια λέξη…
Οκτώβρης του 2001, και στα καμαρίνια της παράστασης «Νυφικό κρεβάτι» του Βεάκη, πλήθος κόσμου παρατασσόταν σε μια σειρά-και δύο και τρεις- για να χαιρετίσει, να φωτογραφηθεί και να πάρει αυτόγραφο από τον Nίκο… Τόσα λόγια θαυμασμού κι αγάπης προς το πρόσωπό του κι όμως η γλυκιά μελαγχολία που χαρακτήριζε τον ηθοποιό ήταν πάντα εκεί. Στα μάτια και το χαμόγελό του…
Πίσω πίσω εγώ, χωρίς να θέλω να «ζαλίσω» τον άνθρωπο για ένα ακόμη αυτόγραφο, έρχομαι κάποια στιγμή μετά από ώρα αναμονής μπροστά του για να πάρει η φίλη μου το «μαγικό» χαρτάκι με την υπογραφή, ενώ όλοι πια έχουν φύγει και μπορούμε να αναπνέουμε ανθρώπινα στον χώρο. Το τελευταίο αυτόγραφο παίρνει η φίλη μου. Ο Νίκος αντιλαμβάνεται πως περιμένω στην πόρτα. Κοιτάζει σαν να αναγνωρίζει μια δική του πτυχή στην «διακριτική» αυτή συμπεριφορά, χαμογελάει και κόβοντας ένα άνθος από την γλάστρα που έχει στο τραπέζι του, μου το προσφέρει την ώρα που αποχωρεί, με ένα απαλό περαστικό χάδι στα μαλλιά. Χωρίς λέξη.
Στο μυαλό μου λοιπόν ο Νίκος Σεργιανόπουλος μοιάζει πάντα με ένα περαστικό ανάλαφρο χάδι στα μαλλιά. Τρυφερό, μοναχικό, που τίποτα δεν προδίδει τον πόνο που φέρει αυτός που το κάνει. Τόσο ανθρώπινο όσο το ανθρώπινο χαμόγελο. Τόσο «απ’αλλού φερμένο» όσο τα λόγια ενός μικρού Πρίγκιπα που μεγάλωσε και πλέον μιλάει μόνος στα αστέρια με μια μπύρα κι ένα τσιγάρο στο χέρι.
Σήμερα, συμπληρώνονται 7 χρόνια από τη μέρα του τραγικού θανάτου του ηθοποιού, στην οδό Μετεώρων 12, στο Παγκράτι. 21 μαχαιριές μετά τίποτα δεν άλλαξε. Τόσες κιτρινοφυλλάδες που προσπαθούν να βγάλουν στην φόρα κάθε πτυχή του-σαν να μην ήταν αρκετά εσωστρεφής εκείνος όσο ζούσε- και τίποτα δεν άλλαξε. Ο Νίκος Σεργιανόπουλος εξακολουθεί στο μυαλό όσων των γνώρισαν να είναι ένα απαλό χάδι. Πολλά περισσότερα από το «σπουδαίος ηθοποιός» και «αξιόλογος συνάδελφος». Ένας άνθρωπος που έτρωγε την ίδια του τη σάρκα, την γλεντούσε, την ξεφτίλιζε, την αποθέωνε… αλλά με αξιοπρέπεια και παιδική ντροπαλοσύνη. Ένας ζεν πρεμιέ που άκουγε Χαρούλα και πρόβαρε μονολόγους μεγάλων θεατρικών στα σκοτάδια. Αυτός o «ομοφυλόφιλος» που κι όταν ακόμη «ψώνιζε»- όπως τόσες και τόσες φορές έχει γραφτεί- στην πλατεία Βικτωρίας, έψαχνε την φτήνια του έρωτα στο ακριβό του αγγίγματος. Όσοι τον κατανόησαν τον αγάπησαν για πάντα. Όσοι πάλι όχι… εκείνοι χάνουν!
Ο ανιψιός του Σεργιανόπουλου «σπάει» τη σιωπή του και μιλάει για το φρικτό έγκλημα (28 Απριλίου 2015)
Ο Γιώργος Παπαθεοδώρου, ανιψιός του αξέχαστου Νίκου Σεργιανόπουλου, είναι σήμερα ένας πετυχημένος χειρουργός γιατρός - ουρολόγος και μιλά πρώτη φορά για το φρικτό έγκλημα του θείου του.
Ο Γιώργος όπως και τα αδέλφια του βίωσαν μία φρικτή περίοδο όπως θυμάται: «Από τη μία το πένθος για τον θείο Νίκο, από την άλλη όλα όσα ακούγονταν, η επιμονή κάποιων να μάθουν πράγματα για τον Νίκο, η αδυναμία μας να μπορούμε να μπούμε σε μία τέτοια διαδικασία να απαντούμε δημιούργησαν τόσο σε εμένα όσο και στην οικογένειά μου τεράστια προβλήματα. Ήταν τόσο φρικτό και αναπάντεχο αυτό που συνέβη, δεν ήταν μόνο το ότι εκείνος είχε φύγει αλλά το πώς είχε φύγει από τη ζωή. Θυμάμαι πόσο δύσκολη και άσχημη ήταν εκείνη η περίοδος για όλους μας. Κάποιος έπρεπε να βγει και να αναλάβει την ενημέρωση όλων όσων ζητούσαν να μάθουν για τον θείο μου. Ο πατέρας μου παίρνει την ευθύνη και αναλαμβάνει να βγει μπροστά για να μπορέσει κάποιος να διαχειριστεί την κατάσταση.
Η μητέρα μου εκείνη την περίοδο ήταν πολύ άρρωστη και η απώλεια του αδελφού της ήταν το τελειωτικό χτύπημα για εκείνη, όπως θυμάστε σχεδόν ένα χρόνο μετά έφυγε και εκείνη από τη ζωή. Λίγο μετά ο πατέρας μου δεν άντεξε όλο αυτό που συνέβαινε, είχε αρρωστήσει στο ενδιάμεσο και εκείνος και έφυγε και αυτός από τη ζωή. Για να τους ακολουθήσει λίγο μετά και η γιαγιά Νικολέτα.
Όπως καταλαβαίνεις ήταν σαν να είχε πέσει μία μορφή κατάρας σε αυτό το σπίτι της Δράμας με τον ένα χαμό να διαδέχεται τον άλλο. Με τσάκισε όλο αυτό. Με τσάκισε όμως. Ξαφνικά βρέθηκα αντιμέτωπος με μία πραγματικότητα που δε μπορούσα να τη διαχειριστώ. Ο Νίκος μου είχε αφήσει μία περιουσία ένα σκάφος το αγαπημένο του σκάφος και το διαμέρισμα μεταξύ άλλων. Καταλαβαίνεις ότι εγώ είχα να τελειώσω τις σπουδές μου, έπρεπε να βρω δύναμη να συγκεντρωθώ στο επόμενό μου βήμα, έπρεπε να πάρω απόφαση να κάνω την καρδιά μου «πέτρα» και να συνεχίζω. Ηταν άλλωστε και το όνειρο του θείου μου και κυρίως των γονιών μου να σπουδάσω και να γίνω γιατρός. Το έκανα. Σήμερα νιώθω ότι απλά έχω καταφέρει να πάω ένα βήμα παρακάτω και να είμαι σε θέση να δώσω την ευκαιρία στον εαυτό μου να ζήσω τη δική μου ζωή. Το σκάφος του Νίκου θυμάσαι ότι το είχα πουλήσει ήταν δυσβάσταχτο οικονομικά για εμένα να το κρατήσω και να το συντηρώ και έστι το έδωσα όσο όσο. Με το σπίτι δε μπορώ να κάνω το ίδιο. Για την ακρίβεια δε νομίζω ότι θα μπορέσω να κάνω τίποτα. Να το νοικιάσω; Ποιος νομίζεις ότι θα πάει να μείνει εκεί; Να το πουλήσω; Ούτε για αστείο όμως δε το σκέφτομαι αυτό, είναι η ίδια η ζωή του μέσα εκεί, δε μπορώ να το κάνω αυτό για λόγους συνείδησης και ηθικής», είπε χαρακτηριστικά στο protothema.gr.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Στους 25 ανέρχονται οι επιζώντες από συντριβή αεροπλάνου στο Καζακστάν
• Αρχιεπίσκοπος: Να επανατοποθετηθεί το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής
Χριστουγεννιάτικο μήνυμα ΠτΔ: «Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και τη στήριξη - Mαζί αλλάζουμε την Κύπρο»
«Η Γέννηση του Χριστού αναδεικνύει τα μηνύματα της αγάπης, της πίστης, της προσφοράς και της ελπίδας.», αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την ευκαιρία των Χριστουγέννων.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
