Αννίτα Δημητρίου και Στέφανος Στεφάνου, έχουν κάθε λόγο να αναδεικνύουν λάθη και παραλείψεις της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη, αλλά αντιλαμβάνονται ότι για τα επόμενα πέντε χρόνια θα πρέπει να κάνουν πολλά για να αποκομίσουν εκλογικά οφέλη.
Τόσο στην Πινδάρου όσο και στην Εζεκία Παπαϊωάννου γνωρίζουν ότι τα όποια λάθη της κυβέρνησης κάθε άλλο παρά πιστώνονται αυτομάτως υπέρ της αντιπολίτευσης. Επιπλέον, αντιλαμβάνονται ότι ένας από τους βασικούς λόγους που οδήγησαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη στο προεδρικό είναι η βαθύτατη απαξίωση των πολιτών έναντι των κομμάτων, κάτι το οποίο δύσκολα μπορεί να ανατραπεί.
Στέφανος σε σταυροδρόμι
Το ΑΚΕΛ εκκινά μεν από αφετηρία «καθαρής» αντιπολίτευσης αλλά την ίδια ώρα ζητούμενο για την ηγεσία είναι καταφέρει να φέρει το κόμμα στην προμετωπίδα του πολιτικού σκηνικού μέσα από μια εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Τον Φεβρουάριο το ΑΚΕΛ είχε ένα αξιοπρεπέστατο εκλογικό αποτέλεσμα αλλά η αλήθεια είναι ότι ηττήθηκε για τρίτη συνεχόμενη φορά σε προεδρικές εκλογές και μάλιστα σε μια εκλογική αναμέτρηση που βρήκε τον πολιτικό του αντίπαλο σε διάσπαση.
Η εκλογική αναμέτρηση του Φεβρουαρίου και η ήττα του προέδρου του ΔΗΣΥ, έδωσε στο ΑΚΕΛ την ευκαιρία να βγει μπροστά ως η πρωτεύουσα δύναμη στο χώρο πέραν της δεξιάς. Παρόλο που το αποτέλεσμα δεν οδήγησε στην κατάκτηση του στόχου, το ΑΚΕΛ θέλει να αξιοποιήσει τη δυναμική και το μομέντουμ για τη συνέχεια. Προβληματισμό προκαλεί στο ΑΚΕΛ το γεγονός ότι όσο περνά ο καιρός τόσο μεγαλώνει η απόσταση από ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, οι οποίες παραδοσιακά ήταν όμορες δυνάμεις.
Μέσα σε αυτή τη δεκαετία το ΑΚΕΛ είδε την εκλογική του δύναμη σε βουλευτικές εκλογές να μειώνεται. Την τελευταία μάλιστα φορά, το 2021, η υποχώρηση οδήγησε στην αποχώρηση του Γενικού Γραμματέα, Άντρου Κυπριανού.
Στα δύο χρόνια που βρίσκεται στο πηδάλιο του ΑΚΕΛ ο Στέφανος Στεφάνου έδωσε έμφαση σε δύο πεδία: Ενεργοποιήθηκε κυρίως στην επαφή με τον κόσμο του ΑΚΕΛ και την ίδια ώρα, κινητοποίησε το κόμμα σε επίπεδο Βουλής. Η στρατηγική του Στέφανου Στεφάνου αποβλέπει στην απόσειση της κατηγορίας ότι το κόμμα εξαντλείται στη στείρα αντιπολίτευση. Ετσι, το ΑΚΕΛ προσπαθεί εντονότερα να συνοδεύει την κριτική με προτάσεις.
Σταθμό για το ΑΚΕΛ αποτελεί το καταστατικό συνέδριο του φθινοπώρου, για εκσυγχρονισμό του εσωτερικού τρόπου λειτουργίας, με στόχο να το κάνουν πιο ανοικτό στην κοινωνία ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της σημερινής εποχής. Επόμενο μεγάλο τεστ για το κόμμα είναι ασφαλώς οι ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές του 2024.
Αννίτα σε συμπληγάδες
Στον Δημοκρατικό Συναγερμό τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Η ήττα του Φεβρουαρίου έβαλε το κόμμα σε εσωστρέφεια και το γεγονός ότι η αλλαγή της ανώτατης ηγετικής ομάδας έγινε υπό εμφυλιακές συνθήκες, δεν της επέτρεψε να έχει την απαραίτητη δυναμική.
Η Αννίτα Δημητρίου βρέθηκε στη θέση του Προέδρου της παράταξης κατά τρόπο διλημματικό, υπό την έννοια ότι τη δεδομένη στιγμή ήταν η μόνη που θα μπορούσε να λειτουργήσει συνενωτικά και να βγάλει το κόμμα από περιπέτειες.
Η πολύ καλή εικόνα που έκτισε όλα αυτά τα χρόνια, και το πολιτικό κύρος που απέκτησε ως εκ της θεσμικής της ιδιότητας ως προέδρου της Βουλής, τής επέτρεψαν να λειτουργήσει ως η πιθανή απάντηση στο φαινόμενο Χριστοδουλίδη, ο οποίος απέσπασε το ένα τρίτο των ψηφοφόρων της παράταξης και διατηρεί ερείσματα σε όλους τους κομματικούς χώρους.
Η Αννίτα Δημητρίου αντιλαμβάνεται ότι το επόμενο διάστημα θα πρέπει να κινηθεί πολύ προσεκτικά γιατί οποιαδήποτε βεβιασμένη κίνηση μπορεί να αποδειχθεί μοιραία.
Η πίεση που δέχεται στο εσωτερικό του κόμματος είναι μεγάλη, κυρίως από τις δύο ομάδες που βρίσκονται σε μια διαρκή αντιπαράθεση, δηλαδή, τα στελέχη που απαιτούν από το κόμμα να βρίσκεται σε επιθετική διάταξη απέναντι στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη και από τα στελέχη που θεωρούν ότι το κόμμα θα πρέπει να κάνει ανοίγματα στην κυβέρνηση ώστε να έχει ρόλο και λόγο στη διακυβέρνηση, για το καλό της χώρας αλλά και επειδή δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί σε συνθήκες διάσπασης.
Το συγκεκριμένο ζήτημα δεν είναι καθόλου απλό αφού συνδέεται άμεσα με τη στρατηγική που θα πρέπει να χαράξει η Πινδάρου για τη συνέχεια. Ασφαλώς είναι εξαιρετικά νωρίς να γίνονται σχεδιασμοί για τις προεδρικές του 2028 αλλά όλοι αντιλαμβάνονται ότι μέχρι να φθάσουμε στις επόμενες προεδρικές εκλογές θα προηγηθούν μια σειρά από άλλα ορόσημα, όπως είναι οι διπλές εκλογές του 2024 και βεβαίως οι επόμενες βουλευτικές εκλογές του 2026, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με τους συσχετισμούς δυνάμεων που οδηγούν στην προεδρία της Βουλής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Στρέφονται στα e-meetings οι Κύπριοι – Το προτιμούν 6 στις 10 επιχειρήσεις
LIVE: Άνοιξαν οι κάλπες στην Ελλάδα - Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τη σημερινή διαδικασία
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
