Γνωρίζατε για την ομάδα της Λεμεσού που έδωσε ώθηση στην Ομόνοια και είχε την ευκαιρία να μεγαλουργήσει στην… γενέτειρα πόλη της; Αν όχι, διαβάστε τις παρακάτω γραμμές…
Το 1948 στην Λεμεσό υπήρχε η ομάδα Α.Μ.Ο.Λ (Αθλητικός Μουσικός Όμιλος Λεμεσού), που στην συνέχεια και συγκεκριμένα το 1951 μετονομάζεται σε Ανταίος.
Του Αντώνη Κέστα
Την περίοδο εκείνη υπήρχαν δυο ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες, η ΚΟΠ και η ΚΕΠΟ. Ο Ανταίος αγωνιζόταν στην ΚΕΠΟ μαζί με την Νέα Σαλαμίνα, την ΑΛΚΗ, τη Ομόνοια, τον Ορφέα και τον Νέο Αστέρα Μόρφου. Στα ιστορικά γεγονότα αυτής της ομάδας, έχουμε κάποια σημαντικά στοιχεία που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία της ίδιας της ομάδας του Ανταίου. Επίσης, μπορούμε να πούμε ότι καθόρισαν και την πορεία κάποιον άλλων ομάδων, που μπορούσε να ήταν κάπως διαφορετική.
Το 1953 η ομάδα του Ανταίου αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στην ομοσπονδία της ΚΕΠΟ. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησαν οι διαδικασίες για να μείνει μόνο μία ποδοσφαιρική ομοσπονδία, αυτή της ΚΟΠ. Η ομάδα που θα έπαιρνε το εισιτήριο για να αγωνίζεται στην ΚΟΠ ήταν ο Ανταίος. Με βάση τα οικονομικά προβλήματα και το γεγονός ότι δεν είχε και αρκετό κόσμο να υποστηρίζει την ομάδα, η άνοδος στην α΄ κατηγορία της ΚΟΠ μόνο κακό θα της έκανε. Έτσι, τη θέση της πήρε η Ομόνοια Λευκωσίας που είχε και χρήματα αλλά και αρκετό κόσμο που την υποστήριζε.
Το 1956 τώρα, έχουμε το συμβάν που έφερε αντιπαλότητα και διχασμό στις δυο μεγάλες ομάδες της Λεμεσού σήμερα, ΑΕΛ και Απόλλωνα. Συγκεκριμένα, υπήρξε ρήξη ανάμεσα σε ποδοσφαιριστές και στο συμβούλιο της ΑΕΛ. Αποτέλεσμα αυτής της ρήξης ήταν η αποχώρηση των ποδοσφαιριστών της ΑΕΛ, που βρήκαν στέγη στην άλλη ομάδα της πόλης, που ήταν στην αρχή της ίδρυσής της. Αναφερόμαστε στον Απόλλωνα Λεμεσού.
Ποια ήταν όμως τα ελατήρια αυτής της ρήξης; Υπήρξε διαφωνία ανάμεσα σε σωματείο και ποδοσφαιριστές. Οι μεν παίκτες έλεγαν ότι η ρήξη προέκυψε γιατί δεν άκουσαν τους παράγοντες που τους καλούσαν να ψηφίσουν συγκεκριμένο υποψήφιο στις εκλογές της ομάδας. Το συμβούλιο από την μεριά του υποστήριζε ότι οι παίκτες ζητούσαν με βίαιο τρόπο την επαναπρόσληψη του Αργύρη Γαβαλά που ήταν ξανά προπονητής της ομάδας.
Ακόμη μια ευκαιρία για τον Ανταίο να κάνει το μεγάλο βήμα
Το 1956, λοιπόν, φεύγουν ποδοσφαιριστές από την ομάδα του Ανταίου και πάνε στην ομάδα της ΑΕΛ που κινδύνευε με υποβιβασμό. Την περίοδο εκείνη που έφυγαν οι ποδοσφαιριστές, διαλύθηκε το ποδοσφαιρικό τμήμα της ομάδας, όμως δεν έκλεισε και έμεινε μόνο με τον σύλλογο (σωματείο). Χωρίς ποδοσφαιρική ομάδα, έμεινε για περίπου 7 χρόνια.
Εδώ η ομάδα του Ανταίο είχε ακόμη μια ευκαιρία για να διακριθεί, και να γινόταν αυτή η μεγάλη ποδοσφαιρική δύναμη στην Λεμεσό, όμως και πάλι έμεινε στην σκιά κάποιων άλλων. Ακολούθησε η ένωση του Ανταίο με την ομάδα του Πανελληνίου, που ιδρύθηκε το 1953 και αγωνιζόταν στην 2η κατηγορία, όπου έκαναν την ΕΠΑΛ (Ένωση Πανελληνίου Ανταίου) το 1963.
Οι λόγοι αυτής της ενοποίηση ήταν οικονομικοί λόγω του ότι δύσκολα μπορούσαν μόνες του οι δύο ομάδες να αντεπεξέλθουν των δυσκολιών. Η ΕΠΑΛ, συνέχισε μέχρι το 1972 και ακολούθως διαλύεται και ενώνεται με τον Άρη Λεμεσού.Αρχικά το νέο όνομα που δίνεται, ήταν «ΑΡΗΣ ΕΠΑΛ», όμως στη συνέχεια άφησαν μόνο το όνομα ΑΡΗΣ Λεμεσού.
Και αν ψάξουμε να βρούμε κάτι σήμερα που να θυμίζει την παλιά ομάδα του Ανταίου αυτό μπορούμε να το δούμε μόνο στην ομάδα του ΑΡΗ Λεμεσού, που με λίγα λόγια έχει τις ρίζες της από το παλιό αυτό σωματείο που κάναμε αναφορά σήμερα, τον Ανταίο Λεμεσού.
Α.Κ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Αντίστροφη μέτρηση για το e-kalathi: Πότε θα λειτουργήσει σε δοκιμαστική μορφή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις