Συγκεκριμένα, το Εφετείο έκανε δεκτή την έφεση που είχε καταχωρισθεί στις 18/11/2022 από τον ανώτερο δικηγόρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίνο Κέκκο, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
Αυτό σημαίνει πως, με την «βούλα» του Εφετείου, ανετράπη η απόφαση του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λάρνακας (σ.σ. που λήφθηκε στις 4/11/202) για την αθώωση του Ιρανού επενδυτή.
Η υπόθεση πλέον θα επανεκδικαστεί.
Πιο συγκεκριμένα στην έφεση αναφέρονται έξι λόγοι.
Με τον πρώτο λόγο έφεσης προσβάλλεται το συμπέρασμα του Κακουργιοδικείου ότι «δεν αποδείχθηκε το όνομα Tony Newman, η ημερομηνία και ο τόπος γέννησης καθώς και το όνομα των γονιών του που δηλώθηκαν από τους κατηγορούμενους στην αίτηση πολιτογράφησης, στον έφορο εταιρειών και σε τράπεζες ήταν ψευδή».
Το Κακουργιοδικείο αναφορικά με μαρτυρίες προσώπων ότι τον ήξεραν για δύο χρόνια, αποφάσισε ότι: υπήρξε αποσπασματική θεώρηση της περιστατικής μαρτυρίας στο πλαίσιο της οποίας δεν συνυπολογίστηκαν ουσιώση στοιχεία.
Συνολικά, το Κακουργιοδικείο αποφάσισε πως: υπό το φως των σφαλμάτων του Κακουργιοδικείου, τα οποία εξετάζονται στους λόγους έφεσης, είναι τέτοιου βαθμού και έκτασης που πλήττουν τον πυρήνα της αθωωτικής απόφασης σε όλες τις κατηγορίες.
Υπενθυμίζεται ότι για την πολιτογράφηση του Ιρανού Mehdi Ebrahimi Eshratabadi κατηγορούνταν δυο στελέχη του δικηγορικού γραφείου Χάρης Κυριακίδης ΔΕΠΕ, ο αποβιώσαντας Χάρης Κυριακίδης και ο Μιχάλης Κυριακίδης, οι οποίοι στη συνέχεια αθωώθηκαν.
Η ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας
Οι πληροφορίες των Αρχών της Δημοκρατίας περί εμπλοκής προσώπου σε παράνομες δραστηριότητες, χωρίς να είναι αναγκαίο να έχουν προσαφθεί κατηγορίες εναντίον του προσώπου για τις δραστηριότητες αυτές, πλήττουν το κριτήριο του «καλού χαρακτήρα», το οποίο αποτελεί ένα εκ των νομοθετικώς προαπαιτούμενων κατά την εξέταση αιτήματος απόκτησης κυπριακής υπηκοότητας με πολιτογράφηση, σύμφωνα με το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο.
Πρόκειται για έφεση, που είχε καταχωρισθεί από αλλοδαπό πρόσωπο εναντίον της απόφασης του Διοικητικού Δικαστηρίου (πρωτόδικο Δικαστήριο) να επικυρώσει την απόφαση της Δημοκρατίας, για απόρριψη της αίτησης που είχε υποβάλει για πολιτογράφησή του ως πολίτης της Δημοκρατίας, δυνάμει του άρθρου 111 του περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου.
Σύμφωνα με το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο η παραχώρηση πολιτογράφησης εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Εσωτερικών και το ζήτημα εγγραφής οποιουδήποτε προσώπου ως πολίτη της Δημοκρατίας άπτεται των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Δημοκρατίας.
Σε σημερινή ανακοίνωσή της, η Νομική Υπηρεσία αναφέρει ότι τη συγκεκριμένη απόφαση εξέδωσε το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο στις 25 Φεβρουαρίου του 2025 και όπως σημειώνει η απόρριψη της αίτησης πολιτογράφησης ήταν αποτέλεσμα πληροφοριών των Αρχών της Δημοκρατίας ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο εμπλέκετο σε παράνομες δραστηριότητες, όπως και ότι ποινική καταδίκη που είχε στο παρελθόν, ανεξάρτητα εάν αυτή έχει παραγραφεί, μπορεί να ληφθεί υπ’ όψιν από τη Διοίκηση.
Υιοθετώντας τη θέση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας και απορρίπτοντας όλους τους λόγους έφεσης του εφεσείοντα, το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο υπέδειξε, μεταξύ άλλων, πως η ποινική καταδίκη, η οποία είχε παραγραφεί, ουδόλως μπορεί να προσμετρήσει προς όφελος του εφεσείοντα εφόσον δεν μπορεί να αποσυνδεθεί παντελώς από το κριτήριο του «καλού χαρακτήρα».
Επίσης, σημείωσε ότι η Δημοκρατία δεν έχει την υποχρέωση να υποστηρίξει την απόφασή της για απόρριψη αίτησης, εφόσον συγκεντρώνονται, από κατάλληλες πηγές, πληροφορίες που ευλόγως θεωρούνται ότι προκαλούν ανησυχία αναφορικά με την παρουσία αλλοδαπού προσώπου στην Κύπρο.
«Ακόμα και γενικές ενδείξεις περί ενδεχόμενου προβλήματος μπορεί να δικαιολογήσουν την αρνητική απόφαση. Η όποια αμφιβολία λειτουργεί υπέρ της Δημοκρατίας», αναφέρει το Ανώτατο.
Εξάλλου, στην απόφασή του σημειώνει πως η Δημοκρατία δεν έχει υποχρέωση να ακούσει τον αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης για πολιτογράφηση, καθότι αυτή εξετάζεται σύμφωνα με το σύνολο των στοιχείων που έχουν ενώπιον τους οι αρμόδιες Αρχές και στηρίζεται στα αντικειμενικά δεδομένα της υπόθεσης.
Επιπλέον, το Ανώτατο αναφέρει πως η απόφαση σε αιτήσεις πολιτογράφησης, δεν είναι πειθαρχικής φύσεως, ούτε έχει το χαρακτήρα της κύρωσης, ούτε και είναι δυσμενούς φύσης, για να προκύπτει ανάγκη να ακουστεί ο αιτητής.
