Πασχαλινό Μήνυμα ΠτΔ: Έμφαση στο Κυπριακό και την οικονομία - «Οι καιροί είναι δύσκολοι και απρόβλεπτοι - Λαμβάνουμε συνεχώς πρωτοβουλίες»
Μήνυμα αισιοδοξίας στέλνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης με αφορμή το Πάσχα.
Όπως αναφέρει στο ThemaOnline, το γεγονός ότι ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων εισέρχεται μόνος του στο Άγιο Κουβούκλιο και παραμένει επί περίπου 45 λεπτά σε προσευχή, προσδοκώντας το φως εξ ουρανού, αποτελεί μια τελετουργία που κρύβει εντυπωσιακή θεολογική βαρύτητα.
«Εάν δεν καταφέρει να βγει με το Άγιο Φως –το οποίο κατά την παράδοση για τα πρώτα λεπτά δεν καίει– τότε τίθεται υπό αμφισβήτηση η μοναδικότητα του θαύματος, και ενδέχεται να τεθούν σε διεκδίκηση τα κανονικά προνόμια που έχουν οι Ορθόδοξοι στον Πανάγιο Τάφο από άλλα χριστιανικά δόγματα, όπως οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Αρμένιοι», επισημαίνει χαρακτηριστικά.
Η ίδια καταθέτει προσωπικές εμπειρίες από την παρουσία της στον Πανάγιο Τάφο ως φοιτήτρια, όπου για 3,5 λεπτά το φως που εξέρχεται από το Άγιο Κουβούκλιο δεν καίει. «Αυτό το φως είναι πρότυπο του Άκτιστου Φωτός – όπως το βλέπουν οι Άγιοι και οι θεοφόροι γέροντες. Είναι ένα φως που δεν προέρχεται από τη γη, αλλά από τη Χάρη του Θεού», υπογραμμίζει.
Ιστορικές μαρτυρίες και η αδιάκοπη παράδοση
Η Δρ Δημοσθένους αναφέρεται σε μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν την παρουσία του Αγίου Φωτός από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. «Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά είναι από τον Άγιο Γρηγόριο τον Φωτιστή το 330, ενώ τον 10ο αιώνα ο Έλληνας κληρικός Νικήτας σε επιστολή του στον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Πορφυρογέννητο περιγράφει το άναμμα των καντηλιών χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Και πιο πρόσφατα, σε βιβλίο του Χαράλαμπου Σκαρλακίδη παρατίθενται πολυάριθμες μαρτυρίες για την ύπαρξη του θαύματος».
Η τελετή, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, θεσμοθετήθηκε περί το 1480. Από τότε καθιερώθηκε το προνόμιο του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη να εξέρχεται από το Άγιο Κουβούκλιο με το Άγιο Φως, το οποίο δεν καίει – γεγονός που ενισχύει τη θαυματουργική του φύση.
Θεολογικές προϋποθέσεις και σύγχρονες αμφισβητήσεις
«Το θαύμα δεν γίνεται αυτόματα. Χρειάζεται πίστη, εγκράτεια, νηστεία, καθαρότητα ψυχής και προσδοκία ότι ο Θεός θα δώσει το φως Του στον κόσμο», εξηγεί η κανονολόγος. Παράλληλα, παραδέχεται ότι τα τελευταία 40 χρόνια η συζήτηση γύρω από την προέλευση του Αγίου Φωτός έχει αποκτήσει αμφισβητούμενες διαστάσεις, κυρίως εξαιτίας διαφορετικών αντιλήψεων περί θρησκευτικής ελευθερίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ωστόσο, όπως διευκρινίζει, ακόμη κι αν το φως δεν κατέβει από τον ουρανό, η τελετουργία δεν παύει να φέρει ιερό χαρακτήρα: «Ο Πατριάρχης μπορεί να το ανάψει από την ακίνητη κανδήλα και με ειδική ευχή το αγιάζει, όπως αγιάζουμε το Άγιο Ευχέλαιο. Και πάλι, το φως αυτό δεν καίει – σημάδι ότι η Χάρη του Θεού έχει επικυρώσει την τελετή».
Ορθόδοξο προνόμιο με ιστορική τεκμηρίωση
Το ερώτημα γιατί μόνο οι Ορθόδοξοι Πατριάρχες συμμετέχουν στη διαδικασία της Αφής απαντάται ιστορικά, σύμφωνα με τη Δρ Δημοσθένους. «Η Ορθοδοξία είχε πάντοτε την κυρίαρχη παρουσία στον Πανάγιο Τάφο. Μέχρι και το Σχίσμα του 1054 υπήρχε πλήρης αναγνώριση της ορθότητας της Ορθόδοξης πίστης. Μετά, τα προνόμια αυτά διατηρήθηκαν λόγω της συνεχούς παρουσίας των Ορθοδόξων στο Ιερό Προσκύνημα».
Όπως τονίζει κλείνοντας, το Άγιο Φως δεν είναι απλώς ένα τελετουργικό γεγονός, αλλά πνευματικός δείκτης πίστης, συνέπειας και Θείας πρόνοιας: «Αν πάψει να είναι φως που δεν καίει, αν πάψει να είναι εξ ουρανού, τότε χάνεται η αυθεντία της Ορθόδοξης μαρτυρίας στον Πανάγιο Τόπο. Και τότε, τα άλλα δόγματα ίσως διεκδικήσουν αυτό που δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν αιώνες τώρα: την παρουσία τους στο κέντρο του Αναστάσιμου θαύματος».
