Ο Πρόεδρος του ΔΣ Συνδέσμου Θεολόγων Κύπρου και εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, Χριστάκης Ευσταθίου, αναλύει στο ThemaOnline το σκεπτικό πίσω από τη θέση της Εκκλησίας καθώς και τη σημασία της ανακουφιστικής φροντίδας.
«Εφόσον ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό, το ‘τέλος’ έχει μια βαθύτερη έννοια. Η Εκκλησία δεν πιστεύει ότι αυτό το τέλος είναι οριστικό αλλά μετάβαση σε μια άλλη ζωή, στην βασιλεία του Θεού. Κύριος της ζωής και του θανάτου είναι ο Θεός».
Η μετάνοια και η σύγχρονη κοινωνία
«Εκείνη τη στιγμή δεν ξέρουμε τι διεργασίες γίνονται στη ψυχή του ανθρώπου, αν είναι η στιγμή που μετανοεί ή σκέφτεται κάποια πράγματα, αν κάνει μία ενδοσκόπηση. Υπάρχει η άποψη ότι δεν πρέπει να αφαιρείται σε κάποιον αυτή η δυνατότητα. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου στο τέλος ο άνθρωπος στρέφεται προς τον εαυτό του και προχωρεί σε αναλογισμό ή και απολογισμό όσων πέρασε και δεν πρέπει να βάζουμε ‘φρένο’ σε αυτή τη διαδικασία».
«Υπάρχουν ακόμη περιπτώσεις που ενώ νομίζουν ότι είναι προς το τέλος ακόμη και κλινικά νεκροί και εν τέλει ανανήπτουν. Δεν μπορείς να προβλέψεις με ακρίβεια πότε θα έρθει εκείνη η στιγμή».
«Είναι και μια άλλη ανησυχητική διάσταση, το πως ο άνθρωπος στέκεται μπροστά στον πόνο. Σήμερα με το παραμικρό, έστω τον ελάχιστο πόνο, προχωρούν σε παραίτηση ή σε εύκολες λύσεις».
Σχολιάζοντας το αν είναι δικαίωμα του καθενός να προχωρήσει σε ευθανασία, σημείωσε πως «θα μπορούσα να πω ότι είναι μια μορφή ‘ψευδοδιλλήματος’ αν είναι πραγματική ελευθερία η ευθανασία. Η σύγχρονοι κοινωνία δημιουργεί τέτοιο πλαίσιο εκκοσμίκευσης για τον άνθρωπο που σε κάνει να διερωτάσαι αν είναι πραγματική ελευθερία. Γιατί μπορεί να θεωρηθεί η ευθανασία κάτι το σύγχρονο. Στον κόσμο του σήμερα δίνεται μεγάλο ενδιαφέρον στις ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα σε βαθμό που μπορεί να εμποδίσουν την πραγματική ελευθερία. Σίγουρα όμως το δικαίωμα στην ελευθερία είναι αναμφίβολο».
Ανακουφιστική φροντίδα
Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, είναι δύσκολες εκείνες οι στιγμές γι’ αυτό και η Εκκλησία έχει θέση για την ενίσχυση της ανακουφιστικής φροντίδας.
Για την Εκκλησία, ανακουφιστική φροντίδα σημαίνει ότι εκείνη την ώρα εκτός από την φαρμακευτική αγωγή που είναι ξεκάθαρα της ιατρικής, μπορεί με άλλο τρόπο να έρχεται να συμπαρίσταται στον άνθρωπο να μην είναι μόνος του, και αυτό ισχύει σε κάθε δύσκολη στιγμή.
«Αντί εκείνη τη στιγμή να νιώθεις μόνος και να αποφασίζεται η εν ψυχρώ απόφαση της ευθανασίας, είναι σημαντικό για την Εκκλησία – παράλληλα με την ιατρική φροντίδα - το άτομο να νιώσει την αγάπη από τους γύρω του, από πνευματικούς ανθρώπους, για να νιώσει ακριβώς ανακούφιση».
Η Εκκλησία μπορεί να συνδράμει στην ενίσχυση της ανακουφιστικής φροντίδας αλλά πρώτιστα είναι κάτι που επαφίεται στο Κράτος. Ούτως ή άλλως στον βαθμό που μπορεί η Εκκλησία προχωρεί σε δράσεις και προγράμματα ανακουφιστικής φροντίδας.
Καταλήγοντας, ο Χριστάκης Ευσταθίου τόνισε πως η Ιερά Σύνοδος δεν παρεμβαίνει στο έργο του Κράτους αλλά μπορεί να προχωρεί με ανακοινωθέν στην ενημέρωση του κοινού για διάφορα ζητήματα και να εκφράζει την άποψή της και να ενημερώσει το ποίμνιό της για το τι σημαίνει ευθανασία. Από εκεί και πέρα εναπόκειται στον καθένα να αποφασίσει τι θα κάνει.