«Ο θυμός μπορεί να είναι χρήσιμος όταν σηματοδοτεί ότι κάτι δεν είναι σωστό ή πρέπει να αλλάξει», εξηγεί ο Δρ. Raymond Chip Tafrate, κλινικός ψυχολόγος και καθηγητής στο Central Connecticut State University, καθώς και συν-συγγραφέας του βιβλίου «Anger Management for Everyone: 10 Proven Strategies to Help You Control Anger and Live a Happier Life» (Διαχείριση θυμού για όλους: 10 αποδεδειγμένες στρατηγικές που σας βοηθούν να ελέγχετε τον θυμό και να ζείτε μια πιο ευτυχισμένη ζωή).
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο θυμός μπορεί να αποκαλύψει ένα πρόβλημα που χρειάζεται λύση, να μας παρακινήσει να προβούμε σε μια απαραίτητη αλλαγή ή να ξεκινήσουμε μια δύσκολη, αλλά αναγκαία συζήτηση. Ωστόσο, η συχνότητα και η ένταση με την οποία εμφανίζεται έχουν σημασία: «Ο θυμός μπορεί να γίνει πρόβλημα αν συμβαίνει πολύ συχνά, είναι υπερβολικά έντονος ή διαρκεί πολύ», σημειώνει.
Πίσω από το έντονο αυτό συναίσθημα, κρύβονται συχνά αισθήματα απογοήτευσης, σύγκρουσης, ενόχλησης ή αδικίας. Σύμφωνα με τον Δρ. Tafrate, ο θυμός εξελίχθηκε ως μέρος της φυσικής αντίδρασης «πάλης ή φυγής», με σκοπό να προστατεύει από απειλές. Στη σύγχρονη ζωή, όμως, οι αφορμές θυμού δεν είναι απειλητικές για τη ζωή μας. Αντίθετα, πηγάζουν από καθημερινές προκλήσεις, άγχος ή και από τη γενικότερη αίσθηση αδικίας και πίεσης.
Ο Δρ. Ethan Kross, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, τονίζει ότι ο θυμός είναι συχνά μια αντίδραση όταν παραβιάζεται η προσωπική μας αντίληψη για το σωστό και το λάθος — κι όταν νιώθουμε ότι υπάρχει περιθώριο να διορθωθεί η κατάσταση.
Οι άνθρωποι που βιώνουν συχνά θυμό είναι συνήθως εκείνοι που εκτίθενται σε συνθήκες αδικίας ή πίεσης στην καθημερινότητά τους, είτε λόγω επαγγέλματος, είτε λόγω οικογενειακής κατάστασης. Άλλοι ενδέχεται να έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλον όπου ο θυμός ήταν κυρίαρχος τρόπος αντίδρασης.
Η γενετική επίσης μπορεί να επηρεάσει την ευαισθησία στο συναίσθημα αυτό. Όπως σημειώνει ο Δρ. Tafrate, ορισμένοι άνθρωποι έχουν πιο αντιδραστικό νευρικό σύστημα, ενώ τα γονίδια επηρεάζουν και τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε γενικά τα συναισθήματά μας.
Παράγοντες όπως η έλλειψη ύπνου, χρόνιες παθήσεις, ψυχικά νοσήματα, η χρήση ουσιών, καθώς και το άγχος από δουλειά, οικονομικά ή προσωπικές σχέσεις, μπορούν να αυξήσουν την ευερεθιστότητα και την πιθανότητα αντίδρασης με θυμό.
Δεν υπάρχει μία λύση που να ταιριάζει σε όλους, ωστόσο υπάρχουν αρκετές πρακτικές που μπορούν να μας βοηθήσουν. Όπως συμβουλεύει ο Δρ. Kross, είναι χρήσιμο να δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας να ηρεμήσει πριν αντιδράσουμε, είτε απομακρυνόμενοι προσωρινά από το ερέθισμα είτε αλλάζοντας δραστηριότητα. Ο θυμός, λέει, τείνει να μειώνεται με τον χρόνο.
Τεχνικές όπως βαθιές αναπνοές, κρύο νερό, μέτρημα αντίστροφης αναπνοής, άσκηση, μουσική, δημιουργική ενασχόληση ή ακόμη και η συνειδητή αποφόρτιση των σκέψεων μπορούν να μας βοηθήσουν να αποκτήσουμε έλεγχο.
Εξίσου σημαντική είναι και η αλλαγή της οπτικής: να δούμε διαφορετικά την πρόθεση του άλλου ή να επανεκτιμήσουμε την κατάσταση. Όταν είναι δυνατόν, είναι χρήσιμο να αποφεύγουμε άτομα ή καταστάσεις που επανειλημμένα μας προκαλούν θυμό, από έναν τοξικό συνάδελφο μέχρι την υπερβολική έκθεση σε αρνητικές ειδήσεις.
Τέλος, η γενικότερη αυτοφροντίδα παίζει καθοριστικό ρόλο. Όπως τονίζει ο Δρ. Tafrate, «ο θυμός είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί όταν είμαστε εξαντλημένοι. Δώστε προτεραιότητα στον ύπνο, τη σωστή διατροφή, την άσκηση και περιορίστε την υπερκατανάλωση αλκοόλ ή καφεΐνης».
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Η Προσωπική Απεσταλμένη του ΓΓ των ΗΕ για το Κυπριακό, Μαρία 'Ανχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, ενημέρωσε τον 'Ελληνα ΥΠΕΞ Γιώργο Γεραπετρίτη για την πρόοδο που επιτεύχθηκε σε κάποιες εκ των θεματικών που συμφωνήθηκαν στην πολυμερή διάσκεψη του Μαρτίου στην Γενεύη, ενώ παράλληλα ενημέρωσε για τη μη επίτευξη της αναμενόμενης προόδου σε άλλες θεματικές, πληροφορείται το ΚΥΠΕ.
