Ρωτήστε τους πυρόπληκτους, που έχασαν σπίτια και περιουσίες μέσα σε λίγα λεπτά. Ρωτήστε τους εθελοντές πυροσβέστες, που έτρεξαν με ελάχιστα μέσα και έθεσαν τη ζωή τους σε κίνδυνο. Ρωτήστε τους επαγγελματίες πυροσβέστες, τι εντολές είχαν, τι εξοπλισμό είχαν στη διάθεσή τους, με τι πάλευαν κόντρα σε φλόγες και καιρικές συνθήκες.
Είναι εύκολο να μοιράζουμε ευθύνες εκ των υστέρων, όμως υπάρχει και η μεγαλύτερη ευθύνη: η πρόληψη. Γιατί τόσα χρόνια δεν αγοράστηκε ο απαραίτητος εξοπλισμός; Γιατί δεν αποκτήθηκαν επαρκή πτητικά μέσα; Γιατί δεν ενισχύθηκαν οι δασικές υπηρεσίες; Όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν, όλες οι θητείες στη Βουλή, ακόμα και οι αντιπολιτεύσεις, έχουν ευθύνη. Πού ήταν η αντιπολίτευση να απαιτήσει, να καταθέσει προτάσεις νόμου ξανά και ξανά, να κάνει το ζήτημα κεντρικό;
Η γνώμη είναι δικαίωμα όλων, αλλά η γνώση είναι υποχρέωση. Η άγνοια και η ημιμάθεια είναι χειρότερες και πιο επικίνδυνες από οποιαδήποτε φωτιά. Αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι, ας σταματήσουμε να γινόμαστε ειδικοί των κοινωνικών δικτύων και ας απαιτήσουμε σοβαρές, μακροπρόθεσμες λύσεις. Γιατί αλλιώς, κάθε καλοκαίρι θα παίζουμε το ίδιο έργο ...με άλλους πρωταγωνιστές, αλλά το ίδιο φινάλε.