Οι άντρες βλέπουν το ποδόσφαιρο όχι απλά σαν μία συνήθεια, όπως νομίζουν οι περισσότερες γυναίκες, αλλά... πολύ περισσότερα. Τους ελκύει όσο και μια όμορφη γυναίκα, δεν ξέρω γιατί, μπορεί να τους θυμίζει κάτι απ' τον εαυτό τους.... συν ότι είναι κάτι που πιθανώς κάνουν από μικροί και το βλέπουν σαν χόμπι...
Το βλέπουν και σαν μια ευκαιρία να βρεθούν με την παρέα τους και να συζητήσουν διάφορα θέματα μακριά από γυναίκες (αν καταλαβαίνεις τι εννοώ).
Κάτι αντίστοιχο με τα ψώνια δηλαδή και το κομμωτήριο για τις γυναίκες, όπως είπε και ο SouLRocK...
Δεν είναι αλήθεια αυτό. Δεν έρχονται σε αντιπαράθεση…
Υπάρχει πάντα καιρός για το κάθε πράγμα. Το ποδόσφαιρο όπως πολύ πετυχημένα λέει ο Γάλλος εθνολόγος Κριστιάν Μπρομπερζέ, είναι το σημαντικότερο ασήμαντο πράγμα του κόσμου. Αξίζει τον κόπο, ίσως, να το κοιτάξει κανείς με πιο προσεκτική ματιά και με συμπάθεια, τότε μπορεί και να δει σημαντικά στοιχεία μέσα του.
Ο Μπρομπερζέ, πάλι, το διατυπώνει με πληρότητα:
«Το ποδόσφαιρο προσφέρει μέσα από τους στόχους που αποκρυσταλλώνει, τις συμπεριφορές και τις ερμηνείες που προκαλεί, ένα πλούσιο και πρωτότυπο παρατηρητήριο για την ανθρωπολογική έρευνα. Γλώσσα κατεξοχήν αρσενικού γένους, που υπερβαίνει περιοχές και γενεές, που κάνει να συνομιλούν το ατομικό και το οικουμενικό, που φέρνει σε αντιπαράθεση την αξία και την τύχη, τη δικαιοσύνη και την αυθαιρεσία, εμφανίζεται, μέσα από τα κουρέλια μιας ασήμαντης ψυχαγωγίας, ως μια από τις μήτρες – σύμβολο της εποχής μας.
Χάρη στις ποικίλες ιδιαιτερότητές του, προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις και μεταφορές (από την εξύμνηση των αρετών ενός έθνους στην εξύμνηση της ομαδικής εργασίας), για εκδήλωση συναισθημάτων (από το γέλιο στην αγωνία), για τους τρόπου συμμετοχής (από το θορυβώδες πάθος στην ενεργό αποστασιοποιημένη αισθητική απόλαυση).
Ο καθένας μπορεί να βρει αυτό που ζητά. Το θέαμα αυτό είναι διττό: κινείται μεταξύ της τελετουργίας και του σόου, της τραγωδίας και της κωμωδίας, της γιορτής και του πολέμου, της ωραίας κοσμικής βραδιάς (για τους επίσημους) και της στρατευμένης θυσίας (αυτού που ξελαρυγγιάζεται στο κρύο). Στο ποδόσφαιρο εκδηλώνονται οι σχέσεις μεταξύ των διαφόρων ηλικιακών ομάδων, των φύλων, των κοινωνικών ομάδων.
Εδώ μπορεί κανείς να παίξει με τα όρια και τους κανόνες. Για τους λόγους αυτούς ο αγώνας ποδοσφαίρου συνιστά μια ιδιαίτερα διαφωτιστική ματιά για τις θεμελιώδεις αξίες και τις αντιφάσεις που φτιάχνουν τον κόσμο μας. Εν ολίγοις, ένα ασήμαντο πράγμα γεμάτο νόημα!»
Η Μαργκερίτ Ντιράς, συγγραφέας του «Χιροσίμα, Αγάπη μου», και του βραβευμένου «Ο Εραστής», διαπιστώνει.
«Ο ποδοσφαιριστής βρίσκεται στο γήπεδο εντελώς εκτεθειμένος. Είναι ακάλυπτος. Αν λέει ψέματα, φαίνεται. Αν φοβάται, φαίνεται. Φαίνεται αν είναι καθίκι».
Το ποδόσφαιρο, παρά τα πολλά αρνητικά του, έρχεται να καλύψει με τα θετικά του, μια ανάγκη έκφρασης της κοινωνικότητας, ένα κοινωνικό βίωμα, σε μια εποχή σαν τη δική μας που καλλιεργείται στο έπακρο ο ατομικισμός.
Ο ένας πόλος μιας σχέσης (συνήθως η γυναίκα) που έρχεται σε πειρασμό να δοκιμάσει και να υποτάξει τα ένστικτα που καλύπτονται από αυτό το ομαδικό άθλημα βάζοντας τον εαυτό της/του σε επίπεδο «προτιμήσεων» (ή εγώ ή αυτό) θα βγει χαμένη/νος είτε ο άλλος «προτιμήσει την μπάλα» είτε «υποκύψει», θάβοντας τα αισθήματά του – ευνουχισμένος – θυσία σε μια σχέση (αδιέξοδη τις περισσότερες φορές) που ζητά την κυριαρχία του ενός πάνω στον άλλο…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Θλίψη στο κυπριακό ποδόσφαιρο - «Έφυγε» ο Σάμπουριτς
• Ντύθηκε στα «άσπρα» το Τρόοδος: Επί ποδός η Αστυνομία για την ασφάλεια των οδηγών - Δείτε βίντεο
Άγριο φονικό στη Λεμεσό - Γυναίκα σκότωσε τον άντρα της - Oι πρώτες πληροφορίες
Φονικό διαπράχθηκε λίγο μετά της 21:00 το βράδυ της Παρασκευής (27/12) στη Λεμεσό.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
