Ο κ. Αποστόλου είχε αποχωρήσει από την ΕΔΕΚ μετά τον αποκλεισμό του από τις εσωκομματικές διαδικασίες για την εκλογή της ηγεσίας. Η ένταξή του στο ΔΗΚΟ προέκυψε ύστερα από σειρά συναντήσεων με τον Πρόεδρο του κόμματος, Νικόλα Παπαδόπουλο, οι οποίες, σύμφωνα με πληροφορίες, κατέληξαν σε συμφωνία γύρω από δύο βασικές αρχές: Τη συμμετοχή του Ανδρέα Αποστόλου στη διαμόρφωση πολιτικής σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική πρόνοια και τα ζητήματα της Λάρνακας, καθώς και τη διασφάλιση ίσης μεταχείρισης σε περίπτωση εκλογής του.
Παρότι η επιλογή του, δεν προκαλεί έκπληξη στους κομματικούς κύκλους, έχει ήδη προκαλέσει διαφορετικές αναγνώσεις στο εσωτερικό του ΔΗΚΟ. Για ορισμένους, πρόκειται για μια κίνηση που προσθέτει πρόσωπο με κοινοβουλευτική εμπειρία και τεχνοκρατική γνώση. Για άλλους, αποτελεί επιλογή που ενδέχεται να οξύνει τις εσωκομματικές αντιθέσεις, καθώς εντάσσεται σε ένα περιβάλλον, όπου η συνοχή του κόμματος δοκιμάζεται.
Η ένταξη του Ανδρέα Αποστόλου συμπίπτει χρονικά με την αποχώρηση του βουλευτή Λάρνακας, Χρίστου Ορφανίδη, ο οποίος ανακοίνωσε πως δεν θα επαναδιεκδικήσει έδρα στη Βουλή. Ο κ. Ορφανίδης έχει εκφράσει επανειλημμένα διαφωνίες με τη στάση του Προέδρου του ΔΗΚΟ, κυρίως σε ό,τι αφορά το Κυπριακό και επιμέρους κοινωνικά ζητήματα, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, διαφώνησε και με τη συμπερίληψη του Ανδρέα Αποστόλου στο ψηφοδέλτιο, κάτι που, όπως αναφέρουν πηγές, «υπήρξε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι».
Η αποχώρησή του, στερεί από το ΔΗΚΟ έναν κοινοβουλευτικό με πολυετή παρουσία και βαθιές ρίζες στη βάση της Λάρνακας, γεγονός που αναγκάζει την ηγεσία να αναζητήσει νέα πρόσωπα με εκλογικό αντίκτυπο στην επαρχία.
Μαζί με τον Ανδρέα Αποστόλου, στη Λάρνακα ακούγονται ως πιθανοί υποψήφιοι οι Δημήτρης Δημητρίου, Νικόλας Διομήδους και Ντίνος Σκεπαρνίτης, Επαρχιακός Γραμματέας του κόμματος. Οι οριστικές αποφάσεις αναμένεται να εγκριθούν από τα αρμόδια όργανα εντός των επόμενων εβδομάδων, στο πλαίσιο της γενικότερης στρατηγικής του ΔΗΚΟ για την παρουσίαση ενός ψηφοδελτίου «ανταγωνιστικού και ανανεωμένου», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ανώτερο στέλεχος του κόμματος.
Το στοίχημα του Νικόλα και η επόμενη μέρα του ΔΗΚΟ
Η συμπερίληψη του Ανδρέα Αποστόλου αποτελεί μέρος της προσπάθειας του Νικόλα Παπαδόπουλου να αναδείξει ένα ψηφοδέλτιο με πλουραλιστικά χαρακτηριστικά και να σηματοδοτήσει μια πιο ανοιχτή πολιτική γραμμή, ικανή να απευθυνθεί τόσο σε παραδοσιακούς κεντρώους ψηφοφόρους, όσο και σε νέες κοινωνικές ομάδες.
Η προσπάθεια αυτή, ωστόσο, εξελίσσεται σε μια ιδιαίτερα απαιτητική πολιτική συγκυρία. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΔΗΚΟ να υποχωρεί σε ποσοστά, με το ΕΛΑΜ,να το ξεπερνά στην τρίτη θέση. Το γεγονός αυτό, προκαλεί ανησυχία στην ηγεσία, καθώς επιβεβαιώνει την αίσθηση ότι το κόμμα δυσκολεύεται να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο του μέσα στο σύγχρονο πολιτικό περιβάλλον.
Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, ο Νικόλας Παπαδόπουλος καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα σε δύο αντικρουόμενες ανάγκες:
Τη διεύρυνση και την ανανέωση του κόμματος, ώστε να παραμείνει πολιτικά ανταγωνιστικό
Τη διατήρηση της ενότητας και της εμπιστοσύνης της βάσης, που εξακολουθεί να αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του ΔΗΚΟ.
Είναι πλέον παραδεκτό, ακόμη και σε κύκλους προσκείμενους στην ηγεσία, ότι η επικοινωνία ανάμεσα στην κορυφή και τη βάση, έχει αποδυναμωθεί τα τελευταία χρόνια. Αυτή η απόσταση αποτυπώνεται όχι μόνο στις δημοσκοπήσεις, αλλά και στην περιορισμένη κινητοποίηση των μελών, σε κομματικές δραστηριότητες.
Στο πλαίσιο αυτό, η ηγεσία επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει το αφήγημά της γύρω από τις αρχές του «σύγχρονου κέντρου». Έναν συνδυασμό ρεαλισμού και κοινωνικής ευαισθησίας, που στο παρελθόν αποτέλεσε σήμα κατατεθέν του κόμματος, αλλά σήμερα μοιάζει θολός, για ένα μέρος του εκλογικού σώματος.
Η πρόκληση για το ΔΗΚΟ είναι να μετατρέψει την ανανέωση σε ουσιαστικό πλεονέκτημα, όχι σε πηγή νέων εσωτερικών εντάσεων. Η αποχώρηση του Χρίστου Ορφανίδη υπενθυμίζει πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου κάθε επιλογή προσώπου, μπορεί να επηρεάσει τη συνοχή του κόμματος.
Από την άλλη, η ένταξη προσώπων όπως ο Ανδρέας Αποστόλου θα κριθεί όχι από τη σημειολογία, αλλά από το κατά πόσο μπορούν να συμβάλουν σε μια συνεκτική πολιτική αφήγηση, που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των πολιτών και στις προκλήσεις του πολιτικού ανταγωνισμού.
Η εικόνα που διαμορφώνουν οι τελευταίες μετρήσεις λειτουργεί ως προειδοποιητικό καμπανάκι για το ΔΗΚΟ: Χωρίς σαφή στρατηγική ταυτότητα και ενιαίο μήνυμα, το κόμμα κινδυνεύει να χάσει τη σταθερή του θέση ως τρίτος πολιτικός πόλος.
