Από τα καουτσούκ του '40 στις «έξυπνες συντρόφους» του 2025: Η απίστευτη ιστορία των πλαστικών κουκλών

Οι πλαστικές κούκλες, άλλοτε ταμπού και σήμερα πολυσυζητημένο φαινόμενο, έχουν πίσω τους μια ιστορία σχεδόν 80 χρόνων. Από απλά προϊόντα καουτσούκ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έως τις ρεαλιστικές «συντρόφους» που κυριαρχούν πλέον σε διαδικτυακές αγγελίες και εκθέσεις τεχνολογίας, η εξέλιξή τους αντικατοπτρίζει όχι μόνο την πρόοδο των υλικών, αλλά και τις κοινωνικές αλλαγές γύρω από τη μοναξιά, την τεχνολογία και τις ανθρώπινες σχέσεις.

Από ανάγκη

Οι πρώτες κούκλες αυτού του είδους δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 1940 από Γερμανούς στρατιώτες, ως προσωρινή λύση απέναντι στην απομόνωση και την απαγόρευση των σχέσεων στα μέτωπα. Ήταν φτιαγμένες από καουτσούκ και απέχουν έτη φωτός από τη σημερινή εικόνα τους. Μετά τον πόλεμο, η βιομηχανία άρχισε να μεταμορφώνεται: τη δεκαετία του '60 και του '70 οι πλαστικές κούκλες έγιναν διαθέσιμες στο ευρύ κοινό, ενώ τη δεκαετία του '90 η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ μετέτρεψαν το φαινόμενο σε μαζική παραγωγή.

Η τεχνολογία που άλλαξε τα πάντα

Η πραγματική επανάσταση ήρθε μετά το 2010, όταν η σιλικόνη υψηλής ποιότητας και η ρομποτική τεχνητής νοημοσύνης έδωσαν νέα διάσταση στην έννοια της «συντροφικότητας». Οι σύγχρονες «Real Dolls» και «AI Companions» διαθέτουν αισθητήρες, φωνητική επικοινωνία και προσαρμοζόμενη συμπεριφορά, δημιουργώντας ένα νέο είδος αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπου και μηχανής.

Οι αντιδράσεις και οι νέες ισορροπίες

Το φαινόμενο, όπως είναι φυσιολογικό, προκάλεσε αντιδράσεις. Κοινωνιολόγοι μιλούν για «ψηφιακή απομόνωση» και απώλεια πραγματικής ανθρώπινης επαφής, ενώ άλλοι το αντιμετωπίζουν ως φυσικό προϊόν της εποχής των singles και της τεχνητής νοημοσύνης. Στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, όπου τα ποσοστά μοναχικής διαβίωσης αυξάνονται, η αγορά αυτών των προϊόντων έχει γνωρίσει άνθηση. Αντίστοιχα, στις ΗΠΑ και τη Γερμανία, οι πωλήσεις από το 2020 έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, σύμφωνα με στοιχεία της Statista και της Cision.

Από το περιθώριο στη μαζική κουλτούρα

Σήμερα, οι πλαστικές κούκλες δεν είναι πλέον «απαγορευμένες». Εμφανίζονται σε σειρές του Netflix, σε βιντεοκλίπ, ακόμη και σε εκθέσεις ρομποτικής. Πολλοί τις αντιμετωπίζουν ως συλλεκτικά αντικείμενα ή έργα τέχνης, ενώ άλλοι βλέπουν σε αυτές μια προειδοποίηση για το μέλλον των σχέσεων στην εποχή της τεχνητής συνείδησης. Καθώς το 2025 φέρνει μαζί του την επόμενη γενιά ρομποτικών συντρόφων, εξοπλισμένων με εκφραστικότητα και «συναισθηματική νοημοσύνη», η συζήτηση δεν τελειώνει, αλλά μόλις αρχίζει.

ΠΗΓΗ: Gazzetta.gr