Η κίνηση Βαρνάβα στο ΔΗΚΟ και το μεγάλο στοίχημα Νικόλα για την κυριαρχία στο Κέντρο

Η απώλεια πολιτικού βάρους, επιρροής και ρυθμιστικού ρόλου δεν αποτελεί απλώς στατιστικό δεδομένο, αλλά στρατηγικό πρόβλημα, που καθορίζει κάθε κίνηση της ηγεσίας του, ενόψει βουλευτικών εκλογών.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η προσχώρηση του Γιώργου Βαρνάβα στο ΔΗΚΟ αποκτά ιδιαίτερη σημασία, όχι ως θρίαμβος, αλλά ως ένδειξη ανάγκης. Το πολιτικό νέο δεν αφορά την αποχώρησή του από την ΕΔΕΚ – αυτή έχει κλείσει εδώ και καιρό – αλλά τη δημόσια επιλογή του να συμπορευτεί με ένα κόμμα που αναζητά επειγόντως πολιτική ανάκαμψη και νέο αφήγημα.

Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει και η απόφαση του Γιώργου Βαρνάβα να μην είναι υποψήφιος στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, παρά τις προτροπές του προέδρου του ΔΗΚΟ, Νικόλα Παπαδόπουλου. Η επιλογή αυτή, απογυμνώνει την κίνηση από προσωπικές εκλογικές επιδιώξεις, αλλά ταυτόχρονα θέτει ένα σαφές ερώτημα: Τι ακριβώς κερδίζει εκλογικά το ΔΗΚΟ από αυτή τη μεταγραφή και ποιον πολιτικό στόχο εξυπηρετεί;

Ο ίδιος ο Γιώργος Βαρνάβα, στην ανοικτή επιστολή του, επιχειρεί να δώσει το πλαίσιο. Αναφέρεται σε μια ΕΔΕΚ που, όπως υποστηρίζει, οδηγήθηκε σε βαθιά κρίση μέσα από διαγραφές, αποκλεισμούς και πολιτικές «εξολόθρευσης» στελεχών με διαφορετική άποψη. Επαναφέρει την καταγγελία του κατά του Μαρίνου Σιζόπουλου στην Ανεξάρτητη Αρχή Κατά της Διαφθοράς και τη δικαίωσή του από την Αρχή, τονίζοντας ότι αυτό καθιστούσε αδύνατη οποιαδήποτε παραμονή ή επιστροφή του στο Κίνημα.

Παράλληλα, αφήνει αιχμές και προς τη νέα ηγεσία της ΕΔΕΚ, σημειώνοντας ότι δεν υπήρξε ουσιαστική προσπάθεια επικοινωνίας ή επαναπροσέγγισης, παρά τις δημόσιες δηλώσεις. Το «συνέδριο ενότητας», όπως το περιγράφει, λειτούργησε περισσότερο ως επιβεβαίωση της απομάκρυνσής του, παρά ως αφετηρία πολιτικής επανεκκίνησης.

Για το ΔΗΚΟ, όμως, το ζητούμενο δεν είναι το παρελθόν της ΕΔΕΚ, αλλά το μέλλον του ίδιου του κόμματος. Η ηγεσία του Νικόλα Παπαδόπουλου καλείται να απαντήσει σε ένα σκληρό πολιτικό ερώτημα: Μπορεί το ΔΗΚΟ, με τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα, να διεκδικήσει εκ νέου ρόλο κυρίαρχου πόλου στο Κέντρο, ή απλώς επιχειρεί να περιορίσει τις απώλειες;

Η προσχώρηση Βαρνάβα εντάσσεται σε μια σειρά κινήσεων που δείχνουν προσπάθεια ανασύνταξης, χωρίς όμως να είναι βέβαιο ότι αρκούν για να αναστρέψουν την εικόνα. Η κοινωνική δυναμική του Κέντρου παραμένει κατακερματισμένη, ενώ η άνοδος του ΕΛΑΜ λειτουργεί ως διαρκής υπενθύμιση της πολιτικής αποσύνδεσης παραδοσιακών ψηφοφόρων από τα ιστορικά κόμματα.

Την ίδια στιγμή, η απόφαση του Βαρνάβα να μείνει εκτός ψηφοδελτίων δεν αποκλείει μελλοντική πολιτική διεκδίκηση εντός του ΔΗΚΟ. Αντιθέτως, του επιτρέπει να κινηθεί χωρίς το βάρος μιας εκλογικής αποτυχίας, σε ένα κόμμα όπου η συζήτηση για την επόμενη μέρα και τις ηγετικές ισορροπίες παραμένει ανοιχτή – έστω κι αν αποφεύγεται δημόσια.

Συνάντηση Γιακουμή – Παπαδόπουλου

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η σημερινή συνάντηση του ανεξάρτητου πλέον βουλευτή Αμμοχώστου, Μιχάλη Γιακουμή, με τον Νικόλα Παπαδόπουλο στη Λάρνακα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του βουλευτή, αντικείμενο της συνάντησης θα είναι η πρόταση για ενοποίηση του Κεντρώου χώρου, την οποία χαρακτηρίζει πολιτική και κοινωνική αναγκαιότητα.

Η συνάντηση διευθετήθηκε στο περιθώριο των εργασιών της Βουλής, κατά τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού 2026, και παρουσιάζεται ως μέρος ενός ανοικτού και ειλικρινούς διαλόγου. Ωστόσο, το ερώτημα που τίθεται είναι, αν τέτοιες πρωτοβουλίες αποτελούν πραγματική στρατηγική επανεκκίνησης ή κίνηση πολιτικής άμυνας απέναντι στη συνεχιζόμενη συρρίκνωση του χώρου.

Το βέβαιο είναι ότι το ΔΗΚΟ δεν βρίσκεται πλέον σε θέση ισχύος. Το στοίχημα του Νικόλα Παπαδόπουλου δεν είναι απλώς η «κυριαρχία στο Κέντρο», αλλά η πολιτική επιβίωση και η ανάκτηση αξιοπιστίας σε ένα εκλογικό σώμα, που έχει γυρίσει την πλάτη. Και αυτό είναι ένα στοίχημα πολύ πιο δύσκολο απ’ όσο δείχνουν οι μεταγραφές.