«Για τον πατέρα μου δεν έχω μιλήσει ποτέ δημόσια. Ούτε στις καλές, ούτε στις κακές στιγμές και ενδεχομένως να μην το ξανακάνω. Σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση λόγω της λήξης ενός μεγάλου κεφαλαίου στη ζωή του, της κοινοβουλευτικής του θητείας. 25 χρόνια κοινοβουλευτικής παρουσίας δεν είναι λίγα. Συνυφασμένα με τη σύγχρονη διαδρομή του κόμματος που υπηρέτησε. Με τα καλά του και τα κακά του. Πολλοί είπαν πολλά, κατευθυνόμενα και μη. Δικαίωμα τους και δεν το κρίνω. Μετά από τόσα χρόνια, όμως, θεωρώ ότι είναι από αυτούς που κέρδισαν με την αξία τους τη δημόσια τους παρουσία και εκτίμηση. Καλή συνέχεια Νίκο…».
