«Μια καλή άσκηση για την καρδιά είναι να σκύψεις και να βοηθήσεις κάποιον να σηκωθεί», και όταν τελειώσεις ρώτα τον και γιατί «γλίστρησε».
Του Χαράλαμπου Ζάκου
Οι αντιδράσεις που προκάλεσε προηγούμενο δημοσίευμα μας σχετικά με τον υποσιτισμένο άντρα που βρισκόταν στη Λεμεσό μας υποχρεώνει να επανέλθουμε.
Η κοινωνία έχει υποχρέωση να προστατεύει και να περιθάλπει του πάντες, όχι με γνώμονα του ποιος είναι και τι κάνει αλλά με μέτρο την ανάγκη.
Αρχικά, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν κακοί άνθρωποι, ή καλύτερα, είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν γεννήθηκε κλέφτης, ψεύτης ή αλκοολικός. Δυστυχώς όμως η ζωή, που τις πιο πολλές φορές είναι σκληρή, διαμορφώνει χαρακτήρες και καθορίζει το μέλλον αρκετών…
Το ερώτημα δεν θα έπρεπε να είναι το τι μπορούμε να κάνουμε για να τον βοηθήσουμε, αλλά το πως έφτασε κάποιος άνθρωπος να είναι έτσι. Η βοήθεια θα είναι μάταια εάν πρώτα δεν κατανοήσουμε το πως η κοινωνία επιτρέπει και αποδέχεται την εξαθλίωση με δικαιολογητικό τα σφάλματα κάποιου ανθρώπου.
Σήμερα είναι αυτός, αύριο μπορεί να είσαι εσύ, την επομένη εγώ…
Στην Κύπρο της «καρέκλας», των συμφερόντων, του δήθεν ανθρωπισμού και του «εγώ εν τζιαί» δεν χωράνε διαπληκτισμοί για το ποιος είναι ο αρμόδιος, το ποιος θα έπρεπε να χειριστεί το θέμα ή το ποιος φταίει, την στιγμή που στην μέση υπάρχει ένας εξαθλιωμένος άνθρωπος που χρήζει βοήθειας.
Και για να διευκρινίσω, η βοήθεια μπορεί να είναι είτε σε τρόφιμα, είτε σε στέγη, είτε σε ψυχολογική υποστήριξη ή είτε ακόμα σε θέματα αποτοξίνωσης.
Ο ανθρωπισμός δεν μετριέται με τον τίτλο που κατέχεις, αλλά όταν πράττεις το καλό ενώ κανείς δεν σε υποχρεώνει…
Αν κάποιοι αρμόδιοι πιστεύουν πως τους έθιξα στο προηγούμενο μου δημοσίευμα, τότε ζητώ συγνώμη και ας με διαψεύσουν με τις πράξεις τους. Μπορεί το «ντροπή» για όλους μας που έγραψα να «τσίμπησε» λίγο περισσότερο τους συγκεκριμένους, αφού ενδεχομένως και οι ίδιοι να γνώριζαν ότι τους ήταν πιο εύκολο να βοηθήσουν παρά ο μέσος πολίτης. Το ενθαρρυντικό πάντως της όλης υπόθεσης είναι ότι η «ενόχληση» που ένιωσαν δείχνει ενδιαφέρον, κάτι που δίνει ακόμη ελπίδες…
ΥΓ: «Αν δε δει ο Θεός χέρι ανθρώπου, δε βάζει μήτε κι αυτός το δικό του»
Από το «Καπετάν Μιχάλης» του Νίκου Καζαντζάκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Βέφα Αλεξιάδου: Πέθανε σε ηλικία 91 ετών η αγαπημένη μαγείρισσα
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις