Οι περισσότεροι από τους νεκρούς ήταν άνθρωποι που έζησαν και πέθαναν στο Σαν Φρανσίσκο, αλλά, ακριβώς όπως και οι πιο πολλοί κάτοικοί του σήμερα δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά να περάσουν τα τελευταία χρόνια της ζωής τους στην ακριβή μητρόπολη.
Κατά το έτος 1900, το Σαν Φρανσίσκο ήταν μια πόλη γεμάτη νεκρούς. Κατά τη διάρκεια του “Gold Rush” (σ.σ. “Κυνήγι χρυσού”) ανθρακωρύχοι, έμποροι και μετανάστες από όλον τον κόσμο συνέρρεαν εδώ σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, φέρνοντας μαζί τους ασθένειες και γεμίζοντας τα νεκροταφεία.
Καθώς ο αριθμός των νεκρών αυξήθηκε, τα 27 νεκροταφεία γέμισαν. Αυτή ήταν μεγάλος κίνδυνος για την υγεία και έτσι από το 1942, μόνο δύο νεκροταφεία παρέμειναν στο Σαν Φρανσίσκο – Το Εθνικό Νεκροταφείο του Σαν Φρανσίσκο και το Mission Dolores. Πάνω από 150.000 πτώματα μεταφέρθηκαν από το Σαν Φρανσίσκο στη μικρή πόλη του Colma, που έγινε η πόλη με τους περισσότερους νεκρούς σε σχέση με τους ζωντανούς, με 17 τεράστια νεκροταφεία. Κάπως έτσι το Colma είναι το “νεκροταφείο” του Σαν Φρανσίσκο, με περίπου 75 πτώματα να φτάνουν εκεί κάθε μέρα.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ο βουλευτής Λεμεσού του Κινήματος Οικολόγων- Συνεργασία Πολιτών, Σταύρος Παπαδούρης είναι από χθες ο νέος Πρόεδρος του Κινήματος, ο οποίος εξελέγη με 350 ψήφους έναντι του ανθυποψηφίου του Κυριάκου Τσιμίλλη, ο οποίος έλαβε 129 ψήφους.
