«Το πόρισμά μου είναι πως ο Αθανάσιος Νικολάου, η σορός του οποίου ανευρέθη κάτω από το γεφύρι της Άλασσας, απεβίωσε στις 29/09/2005 από στραγγαλισμό συνεπεία εγκληματικής ενέργειας. Τα υπόλοιπα γεγονότα της υπόθεσης, όπως με λεπτομέρεια αναφέρονται στο κείμενο της απόφασης, πλαισιώνουν σαν κορνίζα τα αίτια θανάτου».
Η φράση που ολοκλήρωσε τη χθεσινή σχεδόν τετράωρη ανάγνωση του πορίσματος της θανατικής ανακρίτριας Ντόριας Βαρωσιώτου προκάλεσε παράκρουση στο κατάμεστο δικαστήριο. Ήταν επίσης το επιστέγασμα του 19χρονου αγώνα μιας χαροκαμένης οικογένειας να αποδείξει ο Θανάσης τους δεν αυτοκτόνησε όπως όλη η πλάση γύρω τους προσπαθούσε να τους πείσει αλλά δολοφονήθηκε βάναυσα αφού βασανίστηκε σωματικά και ψυχολογικά για μήνες. Ηταν το απόλυτο ράπισμα στο σαθρό και σάπιο σύστημα που προστατεύει εδώ και δύο δεκαετίες τους δράστες, τους ηθικούς αυτουργούς και αυτούς που κάλυψαν τη δολοφονία, είτε σκόπιμα είτε από εγκληματική ανικανότητα. Και οι οποίοι κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι σε υπεύθυνα πόστα, ένας μάλιστα πολιτεύτηκε με μεγάλο κόμμα. Χωρίς ντροπή. Χωρίς αίσθημα ευθύνης. Χωρίς την παραμικρή ενόχληση. Η σιγουριά της ατιμωρησίας είναι η μεγαλύτερη πληγή αυτής της στα-χαρτιά-μόνο σύγχρονης και ευρωπαϊκής κοινωνίας και μητέρα της διαφθοράς
Και είναι τώρα αυτό, το διαβρωμένο σύστημα, που καλείται να αναλάβει ευθύνες που αποποιείται συστηματικά για δύο δεκαετίες. Να ανοίξει ξανά μια υπόθεση που μπήκε σε τόσο μεγάλο κόπο, που ξόδεψε τόσο χρόνο, ενέργεια και δημόσιο χρήμα για να θάψει, να την κλείσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Να αποδώσει δικαιοσύνη όταν πρακτικά τη μετέτρεψε σε παρωδία.
«Υπάρχει δικαιοσύνη, υπάρχει Θεός» φώναξε φανερά συγκινημένη η Ανδριάνα Νικολάου, η μάνα-σύμβολο του μοναχικού, άνισου και ψυχοφθόρου αγώνα εναντίον ενός συστήματος Γολιάθ που προσπάθησε άπειρες φορές να την συνθλίψει αλλά εκείνη έβγαινε πάντα ζωντανή και με ακόμα περισσότερο πείσμα να συνεχίσει μέχρι την τελική δικαίωση. Η φράση προκαλεί ανατριχίλα αν αναλογιστεί κανείς τι πέρασε αυτή η γυναίκα (οποιοσδήποτε άνθρωπος με παιδί ή κάποιον που αγαπάει σαν παιδί του δεν μπορεί καν να το διανοηθεί), κρίμα που απ’ ότι φαίνεται οι πιθανότητες να υπάρχει Θεός είναι πολύ μεγαλύτερες από το να υπάρχει δικαιοσύνη.
Και ποια ακριβώς είναι η δικαιοσύνη που “υπάρχει” για την οικογένεια του Θανάση; Ο εντοπισμός, σύλληψη και παραδειγματική τιμωρία των δολοφόνων; Ξεχάστε το. 19 χρόνια μετά δεν έμεινε ρουθούνι. Κανένα στοιχείο ή απόδειξη, ούτε καν η παραμικρή ένδειξη. Νέες μαρτυρίες; Ποιος θα εμφανιστεί μετά από δύο δεκαετίες για να βοηθήσει στην εξιχνίαση ή ακόμα και να ομολογήσει ένα έγκλημα για οποίο κινητοποιήθηκε ο μισός κρατικός μηχανισμός (στρατός, αστυνομία, Νομική Υπηρεσία) προκειμένου να το συγκαλύψει; Στ’ αλήθεια εκκλήσεις τύπου “όποιος έχει καινούργια στοιχεία για την υπόθεση να προσέλθει να τα καταθέσει” είναι η εικόνα που έχουν οι Αρχές για την αστυνομική έρευνα; Έκαναν τη μαλακία πριν 19 χρόνια και εμμένουν σ’ αυτή με την εμμονή σκύλου για το κόκκαλό του. Το πολύ πολύ να αποφανθούν πως οι δολοφόνοι του Θανάση “εφύαν στα κατεχόμενα, έτσι κάμνουν ούλοι” και να ξεμπερδέψουν. Ή να μας πουν “κοιτάξτε, δεν βρήκαμε τους δολοφόνους του Θανάση όμως εντοπίσαμε άλλους δέκα μετανάστες χωρίς χαρτιά, είμαστε γαμάτοι or what?”. Μην τους βάζετε δύσκολα κι έχουν ακόμα ένα μήνα νυχτερινά περίπολα για την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος (που το έχει γαμήσει το πρωινό ξύπνημα). Όχι, αυτό το τρένο έχει αναχωρήσει εδώ και καιρό.
Μήπως η ποινική δίωξη των διεφθαρμένων ή/και ανίκανων κρατικών λειτουργών που είτε συγκάλυψαν σκόπιμα τη δολοφονία, είτε βοήθησαν σ’ αυτό με την εγκληματική τους ανεπάρκεια; Αυτό θα ήταν μια κάποια δικαιοσύνη για την οικογένεια και μάλιστα του είδους που μπορεί και να αποδοθεί. Γιατί σε αντίθεση με τους δολοφόνους, οι εμπλεκόμενοι στη σκευωρία είναι εκεί, πάντα ήταν εκεί. Ονόματα, ημερομηνίες, πόστα, τα πάντα. Μπορείς να βρεις ποιος ήταν που, τι έκανε, τι ΔΕΝ έκανε, να κάνεις φύλλο και φτερό τα οικονομικά του, τις διασυνδέσεις του, να τον στριμώξεις ρε αδερφέ να μάθεις ποιος τον έβαλε κλπ. Ή αν ήταν απλά ένας άχρηστος, να διωχθεί ποινικά για την ανεπάρκειά του. Δεν χρειάζεται να κρατάς το ματωμένο μαχαίρι για να θεωρείσαι εγκληματίας, κάποιες φορές η ηλιθιότητα μπορεί να αποδειχθεί το φονικότερο όπλο όλων - ρωτήστε τους συγγενείς των 13 νεκρών του Μαρί να σας πουν σχετικά.
Το τραγελαφικό της έκβασης της τρίτης θανατικής ανάκρισης είναι ότι το μπαλάκι πέφτει και πάλι στο γήπεδο της Νομικής Υπηρεσίας, εκείνων δηλαδή που επέδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο, ένα πρωτόγνωρο πάθος και έναν πρωτοφανή επαγγελματισμό στα όρια της εμμονής προκειμένου εχμμ όχι να βρουν τους δολοφόνους του Θανάση αλλά να βγάλουν τρελούς τους συγγενείς του. Καλείται λοιπόν για άλλη μια φορά να αποδώσει δικαιοσύνη αυτή η Νομική Υπηρεσία, αυτός ο Γενικός Εισαγγελέας και αυτό, το ίδιο, σύστημα που έκανε τα αδύνατα δυνατά για να καλύψει τα νώτα του.
«Η απόφαση δεν θα μου φέρει το παιδί μου πίσω. Αλλά ούτε και τη ζωή που μου κατέστρεψαν. Έδωσε όμως ελπίδα στη δικαιοσύνη για αποκατάσταση του κράτους δικαίου που τα είχαν δολοφονήσει και αυτά δυστυχώς» πρόσθεσε η Ανδριάνα, το σθένος, η επιμονή και η θέληση της οποίας θα πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία, μία αληθινή ηρωίδα ανάμεσα σε τόσους κατασκευασμένους. Μόνο να μπορούσα να συμμεριστώ αυτό με την ελπίδα...
Red: Η ελπίδα είναι επικίνδυνο πράγμα. Μπορεί να σε τρελάνει
Andy Dufresne: Η ελπίδα είναι καλό πράγμα, ίσως το καλύτερο απ’ όλα και τα καλά πράγματα δεν πεθαίνουν ποτέ
Stephen King, Rita Hayworth and Shawshank Redemption
Ειδήσεις σήμερα:
Χρίστος Χρίστου στο Podcast του «T» - «Σε ψηφοδέλτια του κόμματος έχουμε πρώην μέλη του ΑΚΕΛ»
Καύσιμα: Ένα - ένα σεντ πέφτουν οι τιμές - Έρχεται περαιτέρω μείωση - Δείτε τα φθηνότερα πρατήρια
Πόσο στοιχίζουν τα δίδακτρα σε δημόσιο νηπιαγωγείο; Ποια παιδιά φοιτούν δωρεάν
Τρεισήμισι ώρες διήρκησε η σύσκεψη για το χαλλούμι - «Διαφάνηκε η έλλειψη εμπιστοσύνης»
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης δέχθηκε το απόγευμα, στο Προεδρικό Μέγαρο, αντιπροσωπείες των Συνδέσμου Τυροκόμων, Αγελαδοτρόφων και Αιγοπροβατοτρόφων.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
