Οι διακοπές του συνδυάζονταν πάντα με τις προκλήσεις του καζίνο. Όμως, εκτός από αριθμούς, προσπαθούσε να καταγράψει στη μνήμη του και τις περίτεχνες λεπτομέρειες του κτηρίου, καθώς είχε όνειρό να χτίσει ένα περίτεχνο κτήριο στη Λεμεσό και να ζήσει σε αυτό.
Το 1914 σε ένα παρισινό γραφείο αρχιτεκτονικής, ένας έλληνας αρχιτέκτονας έβγαλε τα σχέδια της μεγαλεπίβολης οικίας. Σε αυτά «ανακατεύτηκε» και ο κερκυραίος αρχιτέκτονας, Ζαχαρίας Βόνδας. Η ανιψιά του Πηλαβάκη, Μέλπω, θυμάται του δύο άντρες να συζητούν συχνά στο σαλόνι του σπιτιού τους....
Διαβάστε όλο το άρθρο στην Μηχανή του Χρόνου