Ποιος είναι αυτός που απειλεί ότι θα χυθεί αίμα για την «μεγάλη Τουρκία»; Ποιος είναι αυτός που σήμερα θα είναι ένας εναντίον όλων στη Σύνοδο της Βάρνας, έχοντας όμως ρωσικό στήριγμα;
Που το πάει ο Ταγίπ Ερντογάν; Θέλει πόλεμο σε όλα τα μέτωπα; Ή απλώς είναι «σκύλος που γαβγίζει προκειμένου να διεκδικήσει και να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα; Είναι πολλά τα ερωτήματα που γεννιούνται τώρα που η κατάσταση έχει φτάσει στα άκρα, τώρα που η τουρκική προκλητικότητα βρίσκεται σε απίστευτα επικίνδυνα επίπεδα.
Ο μικρός που πουλούσε λεμονάδες για να ζήσει, ο πρώην ποδοσφαιριστής που αγάπησε την μπάλα και θα μπορούσε να φτάσει ψηλά. Ο συντηρητικός Ισλαμιστής που έγινε δήμαρχος της Πόλης και πλέον είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της γειτονικής χώρας. Είναι αυτός που εκπροσωπεί ένα μεγάλο μέρος των Τούρκων οι οποίοι θέλουν να ακούν για τη «μεγάλη Τουρκία», για το νέο οθωμανικό βασίλειο.
Ο Ερντογάν έγινε ο πρώτος Τούρκος πρόεδρος που εκλέχθηκε από το λαό το 2014.
Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 1954 στην Κασίμπασα αλλά τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο Ρίζε, μια πόλη της Μαύρης Θάλασσας.
Ο πατέρας του υπηρετούσε λιμενικός στην Ρίζε έως την στιγμή που η οικογένεια αποφάσισε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πουλούσε λεμονάδες και κουλούρια όταν ήταν μικρός για να βοηθήσει την οικογένειά του οικονομικά.
Πήγε Δημοτικό Σχολείο στο Κασίμπασα το 1960 και μέχρι το 1973 φοιτούσε στο θρησκευτικό σχολείο Ιμάμ Χατίπ στην Κωνσταντινούπολη. Την περίοδο 1969 έως 1982 έπαιζε ποδόσφαιρο σε τοπικές ομάδες και στα 16 του πιστεύεται ότι άρχισε τα επαγγελματικά του βήματα.
Είχε παίξει στην Κασίμπασα Σπορ και σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ η Φενέρμπαχτσέ ήθελε να του κάνει συμβόλαιο αλλά δεν τον άφησε ο πατέρας του. Το γήπεδο της Κασίμπασα έχει το όνομά του.
Σταθμός στη ζωή του είναι ο γάμος του με την Εμινέ Γκιουλμπαράν στις 4 Ιουλίου 1978. Μαζί έκαναν δυο γιους και δυο κόρες. Τον Αχμέτ Μπουράκ και τον Νετζμεντίν Μπιλάλ και την Εσρά και την Σουμεγιέ. Ο πατέρας του Αχμέτ Ερντογάν πέθανε το 1988 και η 88χρονη μητέρα του Τενζιλέ Ερντογάν πέθανε το 2011.
Τα παιδιά του είναι μαζί του και ουκ ολίγες φορές έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα με διάφορες εμπλοκές σε οικονομικά σκάνδαλα. Η σύζυγός του φοράει την ισλαμική μαντίλα, πράγμα το οποίο δημιουργεί συχνά αντιπαραθέσεις στην Τουρκία και την αντίδραση του στρατού και του λεγόμενου «κεμαλικού κατεστημένου».
Μετά το πραξικόπημα του 1980 ο Ερντογάν ακολούθησε τον Νετσμετίν Ερμπακάν στο Ισλαμικό Κόμμα Ευημερίας. Σκληρός, συντηρητικός, με αναχρονιστικές απόψεις, ανέβηκε πολύ γρήγορα στην ιεραρχία του κόμματος και μάλιστα εξελέγη και βουλευτής το 1991 αλλά δεν του επετράπη να καταλάβει την έδρα.
Στις 27 Μαρτίου του 1994 εκλέγεται δήμαρχος Κωνσταντινούπολης και ξεκινά η ουσιαστική πολιτική του καριέρα.Έλυσε βασικά προβλήματα της πόλης όπως η υδροδότηση, η ρύπανση αλλά και το κυκλοφοριακό χάος.Έκανε έργα που έμειναν στην ιστορία όπως πάνω από 50 γέφυρες και πολλούς καινούριους δρόμους.
Ο υπερχρεωμένος δήμος έγινε πάλι οικονομικά ανθηρός και η φήμη του άρχισε να ξεπερνά τα όρια της χώρας του. Τα Ηνωμένα Έθνη μάλιστα τον είχαν τιμήσει για τα έργα του στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Όμως, το 1998 το κόμμα του κηρύχθηκε αντισυνταγματικό και το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο διέταξε την διάλυσή του. Ο Ερντογάν πρωτοστάτησε σε διαδηλώσεις κατά της απόφασης αυτής. Τον Δεκέμβριο του 1997 στην Σύρτη ο Ερντογάν απήγγειλε ένα ποίημα του Ζιγιά Γκιοκάλπ. Μεταξύ άλλων έλεγε: «Τα τζαμιά μας είναι τα καταφύγιά μας, οι τρούλοι τους είναι τα κράνη μας, οι μιναρέδες τους είναι οι ξιφολόγχες μας και οι πιστοί είναι ο στρατός μας».
Αυτή η απαγγελία θεωρήθηκε ως προτροπή στην βία και στο θρησκευτικό μίσος. Ο Ερντογάν ωθήθηκε σε παραίτηση από την θέση του δημάρχου το 1998 και τελικά καταδικάστηκε το 1999 σε δεκάμηνη φυλάκιση, που συνοδεύτηκε από αφαίρεση των πολιτικών του δικαιωμάτων για το συγκεκριμένο διάστημα. Η ποινή του ολοκληρώθηκε στις 24 Ιουλίου 1999 αλλά αναγκάστηκε να παραιτηθεί από δήμαρχος, ενώ του απαγορεύθηκε να ξαναπολιτευθεί.
Αυτή η περίοδος της ζωής του Ερντογάν έγινε ταινία με τον τίτλο Reis.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΥΠΕΞ: ‘Οι δηλώσεις Ερντογάν δεν επιτρέπουν αισιοδοξία’ – Οι προσδοκίες για τη Βάρνα
Ιδρύει κόμμα
Το 2001 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ίδρυσε το δικό του κόμμα. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Οι εκλογές του 2002 ήταν οι πρώτες στις οποίες συμμετείχε ως αρχηγός κόμματος.
Το κόμμα του κέρδισε το 34,3% των ψήφων και προχώρησε στον σχηματισμό κυβέρνησης.
Οι μετοχές στο χρηματιστήριο εκτινάχθηκαν πάνω από 7% και πολιτικοί της προηγούμενης γενιάς όπως η Τανσού Τσιλέρ, ο Μπουλέντ Ετσεβίτ, ο Μεσούτ Γιλμάζ εξαφανίστηκαν από τον πολιτικό χάρτη.
Ο Ερντογάν δεν μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός αφού του είχαν στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα.Πρωθυπουργός έγινε ο Αμπντουλάχ Γκιούλ. Όμως, τον Δεκέμβριο του 2002 οι εκλογές ακυρώθηκαν και προκηρύχθηκαν νέες εκλογές τον Φεβρουάριο του 2003.
Τώρα, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μπορούσε να είναι υποψήφιος. Έτσι ο Ερντογάν έγινε πρωθυπουργός, ο 57ος πρωθυπουργός της Τουρκίας στις 14 Μαρτίου 2003. Τον Μάιο του 2004, έγινε ο πρώτος Τούρκος Πρωθυπουργός που επισκέφθηκε επίσημα την Ελλάδα από το 1988 και ο πρώτος που είδε τους μουσουλμάνους της Θράκης από το 1952.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης πέτυχε μεγάλη νίκη στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν πρόωρα στις 22 Ιουλίου 2007, αποσπώντας ποσοστό 46,54% και καταλαμβάνοντας 340 έδρες. Το κεμαλιστικό Ρεμπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα έλαβε το 20,79% των ψήφων και 112 έδρες, ενώ 14,25% και 71 έδρες πήραν οι Γκρίζοι Λύκοι του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης. Κατόπιν της νίκης αυτής, ο Ερντογάν ορκίστηκε ξανά πρωθυπουργός.
Ασταμάτητος
Το 2011 το κόμμα του είναι ασταμάτητο όπως και ο ηγέτης του. Κερδίζει τις εκλογές με 49,83% και κάνει τον Ερντογάν τον μοναδικό ηγέτη στην ιστορία της Τουρκίας που κερδίζει τρεις συνεχόμενες εκλογές.
Στα χρόνια της πρωθυπουργίας του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έκοψε και έραψε το Σύνταγμα στα μέτρα του, και τα σημάδια αυταρχικότητας άρχισαν να φαίνονται πολύ έντονα το 2013.
Τότε ξεσηκώθηκαν πολλοί Τούρκοι στις περίφημες διαδηλώσεις με σημείο αναφοράς το Πάρκο Γκεζί το οποίο ήθελε να το γκρεμίσει και να το κάνει πάρκινγκ. Οι διαδηλωτές άρχισαν να αυξάνονται, οι διαδηλώσεις να πληθαίνουν. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν ανυποχώρητος.
Το 2014 εξελέγη Πρόεδρος της Τουρκίας. Τα σκάνδαλα έβγαιναν το ένα μετά το άλλο. Κατηγορίες για νοθεία το 2009 στις τοπικές εκλογές αλλά και για νοθεία στις γενικές εκλογές το 2011 έπεσαν στο κενό. Παρότι υπήρχαν αποδείξεις.
Στις 28 Αυγούστου 2014 ορκίστηκε ο 12ος Πρόεδρος της Τουρκίας.
Ξεκίνησε την κατασκευή του περίφημου χρυσού παλατιού, ενός κτιρίου απαράμμιλης πολυτέλειας. Το Ak Saray (Λευκό Παλάτι) χτίστηκε από το μηδέν στην Αγκυρα. Ένα Παλάτι σε έκταση 3.000 στρεμμάτων στο Δάσος του Ατατούρκ με 1.000 δωμάτια και κόστος 270 εκατομμύρια ευρώ.
Στις 15 Ιουλίου 2016 έγινε η απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν που πολλά έχουν ειπωθεί. Ο Ερντογάν τα καταφέρνει και πάλι να επιβιώσει και να γίνει πιο ισχυρός. Κατηγορεί τον Φ. Γκιουλέν για το πραξικόπημα και ξεκινά την «εκκαθάριση». Πάνω από 50 χιλιάδες Γκιουλενιστές απομακρύνθηκαν από το δημόσιο τομέα, χιλιάδες φυλακίστηκαν, έκλεισαν εφημερίδες, συνελήφθησαν διευθυντές. Ο τουρκικός στρατός έχει αποψιλωθεί από σημαντικά στελέχη και στη θέση τους, στη θέση των Κεμαλιστών έχουν προωθηθεί άνθρωποι ελεγχόμενοι από τον ίδιο. Ομοίως και στη Δικαιοσύνη, υπάρχει ένα δικαστικό σώμα απολύτως ελεγχόμενο από το περιβάλλον τους.
Με το βλέμμα στις εκλογές του 2019, ο Ταγίπ Ερντογάν σκληραίνει τη στάση του σε όλα τα μέτωπα. Εισβάλλει στη Συρία για να πολεμήσει τους Κούρδους, ετοιμάζεται να εισβάλλει στο Ιράκ, σπάει την παραδοσιακή συμμαχία του με τους Αμερικανούς, έρχεται σε αντιπαράθεση αλλά τελικά τα βρίσκει με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Η σχέση του με το Ισραήλ περνά από την πολεμική φάση, σ’ αυτήν της ουδέτερης στάσης ενώ με τους Ευρωπαίους είναι μια σχέση ισορροπίας.
Ο Τούρκος Πρόεδρος παίζει το χαρτί του προσφυγικού και απαιτεί συνεχώς λεφτά και ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Από την άλλη οι Βρυξέλλες καθυστερούν αλλά δεν πάνε ποτέ κόντρα στην Αγκυρα φοβούμενες αφενός μια νέα κρίση στο προσφυγικό και αφετέρου έναν νέο κλυδωνισμό της Τουρκίας που θα προκαλούσε τεράστια αναταραχή στην ευρύτερη περιοχή.
Ο Ερντογάν βρίσκεται σε φάση παροξυσμού. Απειλεί στο Αιγαίο με θερμό επεισόδιο, διεκδικεί αλλαγή της συνθήκης της Λωζάννης, αμφισβητεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Και ταυτόχρονα αρνείται να αποδεχθεί ότι θα μείνει έξω από τη μοιρασιά των κοιτασμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ.
Ο μικρός που πουλούσε λεμονάδες, ο ποδοσφαιριστής που δεν έκανε την μεγάλη καριέρα, ο δήμαρχος που νοικοκύρεψε την Κωνσταντινούπολη, ο σκληρός Ισλαμιστής που έγινε ο απόλυτος κυρίαρχος και ο νέος… Κεμάλ, ο ικανότατος παίκτης στη διπλωματική σκακιέρα, είναι παρών, παρά τις φήμες για την υγεία του.
Και μοιάζει με πληγωμένο, άρα κι επικίνδυνο λιοντάρι.
in.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Βαριά οπλισμένος στη Βάρνα ο Ερντογάν - Τι θα ζητήσει
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Στους 25 ανέρχονται οι επιζώντες από συντριβή αεροπλάνου στο Καζακστάν
• Αρχιεπίσκοπος: Να επανατοποθετηθεί το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις