KΥΠΡΟΣ: Το κτήριο των €70 εκατ. που θα μπορούσε να δώσει ανάσα σε χιλιάδες ασθενείς

Του Χαράλαμπου Ζάκου

Στο Λόφο της ΠΑΣΥΔY θα ανεγερθεί το νέο κτίριο της Κυπριακής Βουλής, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε την Τετάρτη το Υπουργείο Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων.

Μάλιστα, η κατασκευή του θα στοιχίσει περίπου 70 εκατ. ευρώ.

Εκατομμύρια τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ευάλωτες ομάδες, σε ασθενείς, σε αγορά ιατρικών μηχανημάτων.

Χρήματα που αν δίνονταν στην Υγεία θα μπορούσαν επιτέλους να απαλείψουν τις λίστες αναμονής στα νοσοκομεία μας, να βοηθήσουν στην έγκαιρη διάγνωση των ασθενών που κινδυνεύει η ζωή τους, να δώσουν ελπίδα στην κοινωνία ότι επιτέλους σε αυτό τον δόλιο τόπο κάποιος ενδιαφέρεται.

Όμως τίποτα. Εμείς το βκιολί μας. Άραγε πόσοι μαγνητικοί τομογράφοι θα μπορούσαν να αγοραστούν με αυτά τα χρήματα; 20, 25, 30; Πόσα ιατρικά κέντρα ξεχασμένων κοινοτήτων της Κύπρου θα μπορούσαν να ενισχυθούν με αυτά τα 70 εκατ. ευρώ;

Δεν είναι το νέο κτίριο το πρόβλημα

Ούτε τα 70 εκατ. ευρώ είναι το πρόβλημα, αλλά ούτε και το νέο κτίριο της Βουλής. Είναι το πώς οι αρμόδιοι αυτού του κράτους καθορίζουν τις προτεραιότητες και τις ανάγκες της κοινωνίας.

Άραγε πόσο κινδυνεύει η ζωή του κ. Συλλούρη ή του κάθε βουλευτή μας σε περίπτωση που δεν μετακομίσουν σε νέο κτίριο;

Αυτό ας το απαντήσει καλύτερα κάποιος ασθενής, που βρίσκεται σε μια λίστα αναμονής για εξέταση σε κάποιο χαλασμένο αξονικό ή μαγνητικό τομογράφο, που κάθε ημέρα καθυστέρησης που περνά θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του.

Στην προεκλογική οι υποψήφιοι επισκέφθηκαν τα νοσοκομεία και είπαν τα δικά τους. Σήμερα, που συνεχίζουν να είναι βουλευτές, τι έπραξαν γι’ αυτούς που νοιάζονταν και πονούσαν λίγους μήνες πριν;

Τελικά τι αποφασίσαμε;

Ότι καλύτερα να δοθούν 70 εκατ. ευρώ ώστε να εξυπηρετηθούν μερικές εκατοντάδες άτομα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, κι όχι για βοήθεια χιλιάδων ασθενών που βρίσκονται πραγματικά σε δυσάρεστη θέση…

ΥΓ: Θα προτιμούσα 1000 φορές να ψηφίζω νομοσχέδια στη μέση του δρόμου και στο λιοπύρι, παρά έστω κι ένας πολίτης μου να πεθαίνει στους διαδρόμους ενός νοσοκομείου επειδή δεν του προσέφερα το κράτος που του άξιζε... ​

ΥΓ: Σας δείχνω το φεγγάρι, μην δείτε απλά το δάκτυλο μου…