Μην ακούς τι λέει το στομάχι σου. Οι οικονομικοί δείκτες ξέρουν καλύτερα…
Του Χαράλαμπου Ζάκου
Ο κύκλος της ζωής στην Κύπρο απλός.
Δουλεύεις (αν είσαι τυχερός). Δανείζεσαι (αν θες να ξεκινήσεις τη ζωή σου). Αγχώνεσαι (για ένα δάνειο ή ενοίκιο).
Ζεις καθημερινά στο άγχος, έστω και αν οι τράπεζες σου σώθηκαν. Φυτοζωείς, έστω και αν η οικονομία πάει καλά. Παλεύεις, έστω και αν κάποιοι σου υποσχέθηκαν πως θα περάσεις γεράματα γεμάτα ηρεμία και γαλήνη.
Δεν ανήκεις στους τυχερούς που βρήκαν έτοιμα χρήματα και έχουν την υποστήριξη των γονέων τους (και πολύ καλά κάνουν). Δεν ανήκεις όμως ούτε και στους άτυχους αυτού του κόσμου που παλεύουν για την υγεία τους.
Βρίσκεσαι κάπου στη μέση. Σε αυτούς που έφτιαξαν ένα απλό σπίτι με την «βοήθεια» των τραπεζών και στο οποίο τελικά θα ζεις μόνο μερικές ώρες την ημέρα.
Ανήκεις σε αυτούς που ξέρουν πόσο κάνει ένα ψωμί και ένα γάλα, διότι, αν τύχει καημένε μου και πέσεις έξω στους υπολογισμούς σου, ο μισθός δεν θα φτάσει για το ενοίκιο και τους λογαριασμούς.
Ανήκεις σε αυτούς που η οικοδομή, το αυτοκίνητο ή το γραφείο, τους βλέπει περισσότερες ώρες απ’ ότι τα παιδιά τους.
Ανήκεις σε αυτούς που η κάθε ημέρα είναι η ίδια. Το ίδιο άγχος, είτε είναι Δευτέρα, είτε Σάββατο.
Ωραίο πράγμα να ονειρεύεσαι. Ειδικά όταν ακούς από τους αρμόδιους πως όλα παν καλά. Όταν διαβάζεις τους θετικούς δείκτες της οικονομίας, όταν «βομβαρδίζεσαι» από το success story της κυβέρνησης και όταν οι αξιολογήσεις των ξένων σου λένε πως δεν πεινάς…
Και μετά ξυπνάς… Ο μισθός πείνας που «κερδίζεις». Οι παραφουσκωμένοι λογαριασμοί που τρέχουν ανεξαρτήτως προβλημάτων και το άγχος για το πώς θα βγάλεις τον μήνα.
Και συνεχίζεις να διερωτάσαι γι’ αυτό το «φως στο τούνελ», που πολλοί λεν, αλλά που ποτέ δεν είδες.
Η κρίση στην Κύπρο γέννησε κροίσους. Έδειξε το πρόβλημα της κοινωνίας και την ιδιοτέλεια των πολιτικών της.
Έδωσε τη δυνατότητα σε αυτούς που είχαν πολλά να τα πολλαπλασιάσουν και σε αυτούς που είχαν λίγα να τα χάσουν. Ισχυροποίησε τους δυνατούς, γονάτισε τους ανίσχυρους. Κατακρεούργησε την ελπίδα και εκτέλεσε κάθε προσδοκία.
Ξεμπρόστιασε το ίδιο το κράτος και τους πολίτες του. Το «κουμπαριλίκι», τα συμφέροντα, την ασυγχωρησία και την ανομία.
Αυτή είναι η Κύπρος του σήμερα. Η ίδια με του χτες. Ποτέ δεν άλλαξε, ποτέ δεν προχώρησε και ποτέ δεν θα αλλάξει. Κανείς δεν θα χώσει στο στόμα των πολιτικών της όλους αυτούς τους οικονομικούς δείκτες ώστε να σωπάσουν επιτέλους. Εξάλλου, τα συμφέροντα είναι πολλά…
ΥΓ: Ψάχνω το θετικό μήνυμα σε όλα αυτά. Το βρήκα στο ρητό του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη: «Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος, αντέχει».
ΥΓ2: Κάποτε διερωτώμουν γιατί κάποιος δεν κάνει κάτι. Τελικά αυτός ο «κάποιος» ίσως είσαι εσύ…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
