Του Έκτορα Γεωργίου
Επιστολή παραίτησης απέστειλε την Τετάρτη (5/12) η Πρόεδρος της Γυναικείας Οργάνωσης του Κινήματος Αλληλεγγύη Θέα Νικολάου, ενώ μάλιστα ζήτησε την διαγραφή της από το μητρώο μελών του κόμματος.
Κατόπιν επικοινωνίας που είχαμε με την κα. Νικολάου, μας εξήγησε τους λόγους που προχώρησε στην παραίτηση της, κάνοντας λόγο για αντιδημοκρατικές ενέργειες εντός κόμματος, όπως επίσης και κτυπήματα κάτω από τη μέση.
Μετά από ερώτηση μας, αν ή παραίτηση της σχετίζεται με τις τελευταίες εξελίξεις που φέρουν την Πρόεδρο του κόμματος Ελένη Θεοχάρους να συγκαταλέγεται στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΚΟ για τις επερχόμενες Ευρωεκλογές του 2019, η απάντηση της ήταν αρνητική.
Τέλος μας ανέφερε, ότι μετά την παραίτηση της ακολούθησαν και άλλα μέλη του κόμματος.
Σχετική τοποθέτηση για το εν λόγω θέμα ζητήσαμε και από τον Εκπρόσωπο Τύπου του Κινήματος Αλληλεγγύη, κ. Γιάννη Σελινόπουλο αναφέροντας μας αυτολεξεί: «Το Εκτελεστικό γραφείο του κόμματος θα ενημερωθεί και θα εξετάσει την παραίτηση της κα. Νικολάου στην επόμενη συνεδρία».
Αυτούσια η επιστολή παραίτησής της:
«Αγαπητοί φίλοι, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι σήμερα (σ.σ. 05/12) έχω υποβάλει την παραίτηση μου ως Πρόεδρος της Γυναικείας Οργάνωσης του Κινήματος Αλληλεγγύη και ταυτόχρονα έχω ζητήσει και τη διαγραφή μου ως μέλος του Κινήματος Αλληλεγγύη.
Μου ήταν πλέον αδύνατό να αποδέχομαι συμπεριφορές οι οποίες προσβάλλουν την νοημοσύνη μου και την αξιοπρέπεια μου. Η βιοηθική μου, οι αρχές και η ιδεολογία μου, δεν μου επέτρεπουν αλλό την παρομονή μου στο Κίνημα Αλληλεγγύη, όχι μόνο ως αξιωματούχος, αλλά ούτε ως απλό μέλος.
Είχα πάρα πολλά να δώσω, κατέβαλλα υπεράνθρωπες προσπάθειες να χαράξω γραμμές συντονισμού, αλλά δυστυχώς μάταια. Πίστεψα στην Αλληλεγγύη, αλλά αλληλεγγύη δεν υπήρχε! Λυπάμαι πραγματικά που είχα την καλή διάθεση να δουλέψω συλλογικά και όχι ατομικιστικά, λυπάμαι πραγματικά που δεν κράτησα μία θέση μόνο και μόνο για την καρέκλα και ήθελα να παράξω έργο. Λυπάμαι πολύ που δεν είμαι σε θέση να δώσω άλλη μάχη, όχι γιατί δεν μπορώ, αλλά γιατί δεν αξίζει.
Ευχαριστώ θερμά, αυτούς τους λίγους έως ελάχιστους, πού είχαν τα ίδια οράματα μαζί μου και στάθηκαν δίπλα μου».
