Εκείνη τη χρονιά, ο Χριστός γεννιόταν στα τσαντήρια των προσφυγικών καταυλισμών της Κύπρου, σε χωράφια, χωρίς τζάκι, χωρίς χριστουγεννιάτικα γλυκά, χωρίς στολισμένα δέντρα και τραγούδια.
Αντιθέτως, εκατοντάδες μαυροφορεμένες γυναίκες βίωναν τα Χριστούγεννα κοιτάζοντας προς τον Πενταδάκτυλο. Εκατοντάδες μητέρες έψαχναν τα απαραίτητα για να ψήσουν μια σούπα και εκατοντάδες παιδάκια, μέσα στην αθωότητά τους, στόλιζαν οβίδες, απομεινάρια του πολέμου, προσπαθώντας να φέρουν λίγο από το χριστουγεννιάτικο πνεύμα στους καταυλισμούς.
Διαβάστε περισσότερα στον Κυπριακό Χρονογράφο