Τον πρώτο χρόνο που ήταν πρώτος προπονητής στον Απόλλωνα, τον είχε για πελάτη τον ΑΠΟΕΛ, ο Σωφρόνης Αυγουστή.
Επί των ημερών του, οι κυανόλευκοι πήραν κύπελλο μέσα στο ΓΣΠ τον Μάιο του 2017. Τρεις μήνες μετά είχαν κατακτήσει και το Σούπερ καπ μέσα στο «Αντώνης Παπαδόπουλος». Η πιο εκκωφαντική επιτυχία που πέτυχε η Λεμεσιανή ομάδα, με τον Σωφρόνη οδηγό στον πάγκο, ήταν το 0-4 στις 24 Ιανουαρίου του 2018 στη Λευκωσία.
Τα δεδομένα ωστόσο έχουν διαφοροποιηθεί τον τελευταίο χρόνο. Σε δυο κρίσιμα παιχνίδια, κατά την περσινή σεζόν απέναντι στον ΑΠΟΕΛ, οι κυανόλευκοι έσπασαν τα μούτρα τους. Αρχικά στο τέλος του Γενάρη του 2018, όπου πέταξαν τεράστια ευκαιρία να… κάνουν μεγάλο άλμα για κατάκτηση του τίτλου, χάνοντας στο Τσίρειο με 2-1 (μια εβδομάδα μετά την επική τεσσάρα του ΓΣΠ).
Η ήττα από τον ΑΠΟΕΛ που πλήγωσε περισσότερες απ’ όλες, ήταν αυτή της 29ης Απριλίου του 2018, όπου η ομάδα της Λεμεσού, αν και προηγήθηκε με τον Μάγκλιτσα, στην πορεία έπαθε black out, χάνοντας ουσιαστικά ένα πρωτάθλημα που φαινόταν δικό της, στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν.
Βαριά κι ασήκωτη ήταν ήττα της 3ης Δεκεμβρίου στο ΓΣΠ με 5-1, από την ομάδα του Πάολο Τραμετσάνι. Είχε γίνει πολλής λόγος για τη διαιτησία του Βασίλη Δημητρίου σε εκείνο το ματς, αλλά ο κυριότερος λόγος που βούλιαξε η ομάδα, δεν ήταν τα όποια λάθη έκανε ο ψηλόσωμος ρεφ.
Η πικρή πραγματικότητα είναι ότι οι κυανόλευκοι, κάτι παθαίνουν στα παιχνίδια με τον ΑΠΟΕΛ. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης… πάει φυσικά στον κόουτς της ομάδας. Σαν να έχει κάποιους είδους κόμπλεξ όταν έχει απέναντι του την ομάδα της Λευκωσίας. Δείχνει παράλληλα να μην έχει ούτε και το καθαρό μυαλό να διαχειριστεί σωστά τα ματς απέναντι στους μόνιμους πρωταθλητές.
Φυσικά ευθύνες έχουν και οι ποδοσφαιριστές. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς που χρησιμοποιήθηκαν στο χθεσινό ματς, κινήθηκαν κάτω από τις δυνατότητες τους. Κάποιοι είναι φυσιολογικά κουρασμένοι από τα πολλά παιχνίδια που έχουν στα πόδια τους, είναι όμως κι άλλοι που συνεχίζουν να δείξουν ότι δεν μπορούν να κάμουν τη διαφορά.
Μια άλλη πικρή αλήθεια, είναι ότι ο φετινός Απόλλωνας δεν διαθέτει το βάθος, αλλά και την ποιότητα του ΑΠΟΕΛ. Ειδικά από τη μέση και μπροστά. Γι αυτό το «κεφάλαιο» η ευθύνη πέφτει στους ώμους των διοικούντων και του άτυπου τεχνικού διευθυντή Πέτρου Κονναφή.
Πέραν του ότι δεν τους βγήκαν οι περισσότερες μετεγγραφές του Καλοκαιριού, τον Ιανουάριο δεν φρόντισαν να… αυξήσουν τις επιλογές της τεχνικής ηγεσίας.
Η ομάδα δεν χρειαζόταν μόνο αντικατάσταση του Σουμά (τελικά κι αυτός που έφεραν ο Κερμπρ, είχε την ατυχία να τραυματιστεί σοβαρά) για το αριστερό άκρο της άμυνας και μια έξτρα λύση για το κέντρο της άμυνας (πήραν τον Σελίμοβιτς). Χρειαζόντουσαν καινούργιες λύσεις (και) για το μεσοεπιθετικό χώρο.
Πριν μερικές μέρες ήρθαν κι οι Κινέζοι να προσφέρουν «χρυσάφι» στον Μάγκλιτσα, μη μπορώντας να πείσουν τον Κροάτη να μείνει στη Λεμεσό. Με αποτέλεσμα η ομάδα, να χάσει μια πολύ ποιοτική μονάδα για της μπροστινής γραμμής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Στους 25 ανέρχονται οι επιζώντες από συντριβή αεροπλάνου στο Καζακστάν
• Αρχιεπίσκοπος: Να επανατοποθετηθεί το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις