«Η κερκίδα σιωπηρή. Άπαντες ντυμένοι στα μαύρα για ένα παιδί που οι περισσότεροι δεν είχαν δει ποτέ μπροστά τους και δεν θα γνωρίσουν ποτέ το πρόσωπο του. Το μόνο που τους νοιάζει, το μόνο που έχει σημασία, ότι άφησε τη τελευταία του πνοή, φορώντας τα πορτοκαλιά, στο δρόμο για το γήπεδο.
Τα τυμπανόξυλα ακουμπισμένα στο πλάι, οι πάντες βουβοί. Στη θέση των πολλαπλών Πανό που κοσμούσαν την άλλοτε Πορτοκαλιά κερκίδα μόνο ένα και αυτό μαύρο. Δέκα παιδιά πάνω κάτω στην ηλικία του εκλιπόντος το κρατούν ψηλά, ατάραχοι, ανέκφραστοι. Δεν μπορώ να διακρίνω τι γράφει το Πανό, αλλά είμαι σίγουρος ότι αναφέρεται στο Γιώργο.
Το ρολόι πάει στο 16ο λεπτό όσα και τα χρόνια του νεκρού. Τα τύμπανα ξεκινούν αργά και σταθερά ένα βαθύ και απόκοσμο ρυθμό, όλη η κερκίδα όρθια με τα χέρια ψηλά, ανθρώποι κάθε ηλικίας ενώνουν τις φωνές τους και η κερκίδα γεμίζει απ άκρη σ άκρη με ένα τραγούδι πού ηχεί με θρησκευτική ευλάβεια:
ΑΠΟΕΛΑΡΑ Σ’ΑΓΑΠΩΩΩ, ΟΣΠΟΥ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΧΩΩΩΜΑΑΑΑ ΚΙ’ΑΝ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΘΡΥΛΕ ΘΕΕΕ, ΘΑ Σ’ΑΓΑΠΑΩ ΑΚΟΜΑΑΑ ΚΙ’ΑΝ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΘΡΥΛΕ ΘΕΕΕ, ΘΑ Σ’ΑΓΑΠΑΩ ΑΚΟΜΑΑΑ.
Κάπως έτσι αναπάντεχα το ερώτημα είχε βρει απάντηση. Γιατί κάποια πράγματα είναι προσωρινά, κάποια μόνιμα και κάποια αιώνια.
3/5/2014»
ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ
ΜΙΚΡΕ ΜΑΣ ΑΔΕΛΦΕ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΟΥΓΚΟΥΡΗΣ – ΠΑΡΩΝ».
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Σε μία από τις κρισιμότερες συγκυρίες για την Ανατολική Μεσόγειο, όπου Ελλάδα και Κύπρος καλούνται να αντιμετωπίσουν προκλήσεις που θέτει η Τουρκία του Ερντογάν για να ασκήσουν κυριαρχικά δικαιώματα όπως η χάραξη ΑΟΖ και η κατασκευή του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης, ο Νίκος Χριστοδουλίδης απαντά σε ερωτήσεις εφ’ όλης της ύλης από την Έμη Λιβανίου και τον Τέρενς Κουίκ.
