Φοιτήτρια θέλησε να μοιραστεί πως βιώνει τις μέρες της καραντίνας θέλοντας να δώσει μήνυμα προς τα έξω πως αυτό που περνάμε όλοι θα μας κάνει να αντιληφθούμε πως δεν είναι τα υλικά αγαθά που κάνουν τον άνθρωπο ευτυχισμένο αλλά η επικοινωνία με αυτούς που αγαπάμε.
Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή είναι….δωρεάν και ανεκτίμητα
Μοναχικές μέρες εν καιρώ καραντίνας, μακριά από όλους κι’ από όλα. Μόνη μας συντροφιά η κούπα με τον καφέ μας, και η σκέψεις μας σε καθημερινή βάση.
Από τη μια μέρα στην άλλη, ο τρόπος ζωής μας άλλαξε με βίαιη μεταβολή, χωρίς να αντιληφθούμε το πως, το πότε, τις συνέπειες, και το χρόνο που θα διαρκέσει η όλη αυτή κατάσταση.
Το μέλλον μπροστά μας δυστοπικό, και κανένα πλέον ΄΄όπως πριν΄΄, δεν θα είναι το ίδιο. Συνηθισμένοι σε γοργούς ρυθμούς, βιαστικοί, προσκολλημένοι σε μια καθημερινή ρουτίνα, να μην προλαβαίνουμε ποτέ τίποτα, ξαφνικά, με την ενεργοποίηση του κουμπιού ΄΄παύση΄΄, βρεθήκαμε στην αδράνεια και γίναμε παθητικοί δέκτες του οτιδήποτε παρουσιαστεί μπροστά μας αφού είμαστε απλά ανίκανοι για να το αντιμετωπίσουμε.
Και κατά τη διάρκεια της αδρανοποίησης και του εγκλεισμού στον εαυτό μας, πολλοί από εμάς καταλάβαμε τι πραγματικά αξίζει σ’ αυτή τη ζωή και τι είναι πολυτιμότερο τελικά.
Πρόσωπα αγαπημένα, συναισθήματα, σκέψεις, αναμνήσεις, στιγμές πολιορκούν το μυαλό μας όταν στεκόμαστε μπροστά από το παράθυρό μας και βλέπουμε την άνοιξη να εισβάλλει ανενόχλητη, τα πουλιά να πετούν ανεμπόδιστα, και ακούμε το θρόισμα του ανέμου το οποίο ταυτόχρονα μας μεταφέρει ανοιξιάτικες μυρωδιές οι οποίες διαπερνούν το σώμα μας και μας ξυπνούν αυτό το υπέροχο, καθημερινό συναίσθημα το οποίο πολλοί από εμάς στην παρούσα φάση, είχαμε ξεχάσει πως υπάρχει.
Τι μέρα είναι; Δεν ξέρω.
Κάθε ανατολή και δύση του ήλιου είναι ίδια με την ακριβώς προηγούμενη. Το μόνο που ξέρω όμως είναι πως την στιγμή αυτή εκτίμησα όσα θεωρούσα δεδομένα.
Ανά πάσα στη στιγμή μπορούσα να βρεθώ στην οικογένεια και στους φίλους μου, να πάω για καφέ, στο σουπερμάρκετ, στο γυμναστήριο.
Και όλα αυτά που μέχρι χθες τα είχα σίγουρα και δεδομένα, σήμερα φαντάζουν αδύνατα και σχεδόν ακατόρθωτα, ή μάλλον μετά βίας ικανά να πραγματοποιηθούν τα βασικότερα από αυτά.
Και κάπου εδώ, καταλαβαίνω ότι οι στιγμές είναι προσωρινές και με ημερομηνία λήξης. Ούτε τα χρήματα, ούτε τα υλικά αγαθά μπορούν να αναπληρώσουν ή να πλησιάσουν έστω το μισό του κενός αυτού που νιώθω. Αυτές οι στιγμές, σε κάνουν να δεις πιο καθαρά τις αξίες της ζωής αυτής, τι χρειάζεσαι περισσότερο έτσι ώστε να νιώθεις γεμάτος, και να δεις εάν μετάνιωσες γι΄αυτά που μπορούσες να κάνεις και δεν έκανες.
Γι΄ αυτό το λόγο, εκτιμήστε αυτά που έχετε και μη ζητάτε περισσότερα.
Αδράξτε τις ευκαιρίες να δείτε τα δικά σας πρόσωπα όταν σας το επιτρέψουν οι συνθήκες, ξοδέψτε χρόνο με τα άτομα που αγαπάτε και κάντε αυτό που θέλετε.
Η παύση αυτή μας έδωσε πολλά μαθήματα και μας απέδειξε πως τελικά τα ωραιότερα πράγματα σε αυτή τη ζωή δεν είναι πράγματα αλλά στιγμές.
Τώρα είναι η στιγμή όπου η απόσταση αυτή που σε χωρίζει από ό,τι αγαπάς περισσότερο, μπορεί να σε ενώσει για πάντα. Κλείνοντας, καταλήγω στο ότι τελικά, λίγη καραντίνα ίσως να μας χρειαζόταν όλους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Χριστούγεννα στα κελιά για τον Hans Jonny Uven – Προφυλακίστηκε για εφτά μέρες
• Παιχνίδια Vs ηλεκτρονικά: Η τάση των δώρων φέτος και πότε αναμένεται να ξεκινήσουν τα ξεπουλήματα
• Γλυκά Χριστούγεννα: «Χρυσό» το φλουρί - Πόσα κοστίζει το Christmas cake και η βασιλόπιτα
• Περιπέτεια υγείας για τη Σοφία Μουτίδου: «Πέρασα δεινά ένα εικοσιτετράωρο»
• «Τυλίχθηκε» στις φλόγες δομή ανηλίκων στη Λάρνακα - Τρόφιμοι και προσωπικό εκκένωσαν το κτίριο
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις