Ο – κατά πολλούς – κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών δεν αγωνίστηκε ποτέ του σε κάποιον ευρωπαϊκό σύλλογο. Ο σπουδαίος Πελέ ήταν παίκτης της Σάντος στη μεγαλύτερη διάρκεια της καριέρας του και μόνο προς το τέλος της φόρεσε τη φανέλα της Νιου Γιορκ Κόσμος. Ο βραζιλιάνικος σύλλογος μπορεί να είναι ένας από τους κορυφαίους στη Λατινική Αμερική, όμως δε συγκρίνεται σε μέγεθος με τη Ρεάλ Μαδρίτης, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τη Γιουβέντους και την Ίντερ, που είχαν ενδιαφερθεί για την απόκτησή του, μετά τα Μουντιάλ του 1958 και του 1962. Κάποια στιγμή, όταν υπήρχε έντονη φημολογία για μετακίνησή του στην Ίντερ, ο πρόεδρος της Σάντος είχε δεχθεί επίθεση από ένα Βραζιλιάνο οπαδό. Ο διοικητικός ηγέτης του συλλόγου είχε χαρακτηρίσει «επίσημο εθνικό θησαυρό» τον Πελέ στην προσπάθειά του να τον πείσει να μη φύγει ποτέ. Και τα κατάφερε, αφού ο «βασιλιάς» έμεινε πιστός στη Σάντος, αγνοώντας τις ευρωπαϊκές «σειρήνες».
Γκαμπριέλ Μπατιστούτα
Τη δεκαετία του ’90 μεγαλούργησε με τη φανέλα της Φιορεντίνα. Ο «Μπατιγκόλ» δημιούργησε το δικό του μύθο στη Φλωρεντία, αφού προτίμησε μέχρι και στη Serie B να αγωνιστεί με την ομάδα, παρά να μετακινηθεί σε κάποιο μεγαλύτερο σύλλογο. Ρεάλ Μαδρίτης, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μίλαν είχαν ενδιαφερθεί εκείνο το διάστημα για τον Αργεντινό επιθετικό, όμως εκείνος είχε απορρίψει όλες τις προτάσεις. «Προτίμησα την ηρεμία της Φλωρεντίας και μπορεί να μην κατέκτησα σχεδόν τίποτα, όμως θεωρώ τον εαυτό μου νικητή γιατί έκανα τη Φιορεντίνα να παλεύει απέναντι σε πιο δυνατές ομάδες», είχε δηλώσει ο Μπατιστούτα. Μόνο το 2000 αποχώρησε για τη Ρόμα, ενώ στη δύση της καριέρας του (34 ετών) αγωνίστηκε για έξι μήνες στην Ίντερ.
Άλαν Σίρερ
Αποτέλεσε το διακαή πόθο του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον τη δεκαετία του ’90. Ο προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θέλησε δύο φορές να τον πάρει στο Ολντ Τράφορντ, όμως εισέπραξε ισάριθμα «όχι». Το πρώτο, το 1992, όταν από τη Σαουθάμπτον πήγε τελικά στην Μπλάκμπερν. Η δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια έγινε τέσσερα χρόνια μετά, το 1996. Μετά το Euro, ο Σίρερ είχε ξανά πρόταση από τη Γιουνάιτεντ, όμως εκείνος παραχωρήθηκε στη Νιούκαστλ, μετά και από δική του επιθυμία. Αν και έχει παραδεχθεί πως δελεάστηκε από το ενδιαφέρον των «μπέμπηδων», δε μετάνιωσε ούτε στιγμή για τις αποφάσεις του. «Με την Μπλάκμπερν κατέκτησα ένα πρωτάθλημα, ενώ ήταν όνειρό μου να αγωνιστώ στην ομάδα της πόλης μου, τη Νιούκαστλ», δήλωσε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ.
Φραντσέσκο Τότι
«Ξέρετε κανέναν που να άφησε τους φτωχούς γονείς του, για να ζήσει με κάποιους πλούσιους ξένους»; Αυτή ήταν η αφοπλιστική απάντηση του Ιταλού άσου, όταν είχε ερωτηθεί για το λόγο που δεν έφυγε ποτέ από το Ολίμπικο στην καριέρα του. Η σχέση του Τότι με τη Ρόμα δεν ήταν απλά επαγγελματική, αλλά… καρδιάς. «Στη ζωή μου το πιο σημαντικό πράγμα είναι η οικογένεια και για μένα η Ρόμα είναι η οικογένειά μου», ήταν τα λόγια του capitano. Κατά τη διάρκεια των 25 ετών, που τίμησε τη φανέλα των «τζιαλορόσι», ο Τότι είχε δεχθεί ουκ ολίγες προτάσεις, με μεγαλύτερη εκείνη της Ρεάλ Μαδρίτης. Επίσης, η Μίλαν θέλησε να τον κάνει δικό της, όμως εκείνος δε σκέφτηκε ούτε μία στιγμή να φύγει από την «αιώνια πόλη» και την αγαπημένη του Ρόμα.
Τζέιμι Βάρντι
Η σεζόν 2015-16 κυριολεκτικά εκτόξευσε τις ποδοσφαιρικές μετοχές του. Ο Άγγλος επιθετικός ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του «θαύματος» της Λέστερ, καθώς σημείωσε 24 τέρματα στην πορεία προς την κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ. Το ίδιο καλοκαίρι, η Άρσεναλ κατέθεσε επίσημη πρόταση για την απόκτησή του, ενώ ενδιαφέρον για τον Βάρντι είχαν δείξει όλοι οι μεγάλοι του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ο ίδιος όχι μόνο δεν αποχώρησε από τις «αλεπούδες», αλλά υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο. Μέχρι και σήμερα παραμένει στη Λέστερ, αντίθετα με τους άλλους δύο πρωταγωνιστές εκείνης της σεζόν, που αποχώρησαν – σε διαφορετικούς χρόνους – για Τσέλσι (Καντέ) και Μάντσεστερ Σίτι (Μαχρέζ).
