Σε συνέχεια του χθεσινού μας ρεπορτάζ σχετικά με την καταγγελία της μητέρας του 5χρονου Κωνσταντίνου, ότι η συνοδός του -με ειδικές ανάγκες- μικρού τους υιού αποφασίστηκε από την Επαρχιακή Επιτροπή Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης να μεταφερθεί σε άλλη σχολική μονάδα αφήνοντας έτσι 'ξεκρέμαστο' ένα παιδάκι που αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί επικοινωνήσαμε απευθείας με τον Πρόεδρο της Επιτροπής κύριο Στέλιο Θεοφίλου.
Του Ανδρέα Κόκκινου
Ο κύριος Θεοφίλου μας ενημέρωσε πως την Επιτροπή της οποίας προεδρεύει απαρτίζουν διάφορα άτομα που είναι υπεύθυνα να αποφασίζουν για ζητήματα που άπτονται των συνοδών όπως παιδοψυχολόγοι κτλ. Στη συνέχεια και όταν θέσαμε το ερώτημα που αφορά την εν λόγω υπόθεση μας απάντησε -χρησιμοποιώντας μάλιστα αρκετές φορές μέσα στη συζήτηση την ίδια φράση- 'Όποιος γονιός έχει παράπονο μπορεί να κάνει ένσταση' προσθέτοντας πως αυτή είναι η νόμιμη οδός και διαδικασία.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: ΛΕΜΕΣΟΣ: Αφαίρεσαν συνοδό 5χρονου με ειδικές ανάγκες - 'Δε μιλάει, δε μπορεί να φάει μόνος, να πάει στην τουαλέτα' - Κραυγή απόγνωσης της μητέρας του μικρού Κωνσταντίνου
Ανέφερε πως η Επιτροπή κάνει ότι περνά από το χέρι της για να διαχειριστεί όσο το δυνατόν καλύτερα τους διαθέσιμους πόρους και ιδιαίτερα το ανθρώπινο δυναμικό αφού οι ανάγκες σε κάθε σχολική μονάδα ποικίλουν τονίζοντας πως κρίθηκε σωστό η συγκεκριμένη συνοδός να μετατεθεί σε άλλο σχολείο όπου υπήρχαν περισσότερα παιδιά που έχρηζαν παρακολούθησης.
Ο κύριος Θεοφίλου θέλησε να καταστήσει σαφές πως δεν υπάρχουν 'αποκλειστικοί συνοδοί' με την εξυπηρέτηση να γίνεται από κοινού ενώ έκανε λόγο για 'ομαλότερη ένταξη και κοινωνικοποίηση ενός παιδιού, θέτοντας τον προβληματισμό για το πόσο είναι εύκολο να πλησιάσουν τα υπόλοιπα παιδάκια ένα μωρό που βρίσκεται συνεχώς δίπλα ή μαζί με συνοδό'.
Τα ερωτήματα που εγείρονται αλλά και μένουν αναπάντητα είναι φυσικά αρκετά αφού δε λάβαμε ικανοποιητικές απαντήσεις στα ακόλουθα ερωτήματα:
Με ποιο σκεπτικό -και επισυναπτόμενης της ιατρικής γνωμάτευσης- θεωρήθηκε σωστό πως ένας συνοδός είναι ικανοποιητικός για να φροντίσει τον Κωνσταντίνο -μαζί με δεύτερο παιδάκι- από τη στιγμή που δυσκολεύεται στη βάδιση, στο να φάει, να πιει ενώ αντιμετωπίζει και σοβαρότατο πρόβλημα όρασης (μόλις 6% από το καλό του μάτι);
Για ποιο λόγο δε γίνεται πρόσληψη περισσότερων ειδικών συνοδών και λειτουργών για να αποφευχθεί αυτό το ζήτημα που προκύπτει με τη μετάθεση αναλόγως του αριθμού των παιδιών που χρήζουν βοήθειας;
Γιατί δε γίνεται εκ των προτέρων σωστή αξιολόγηση των αναγκών του κάθε παιχνιδιού με αποτέλεσμα να χάνεται τόσο πολύτιμος χρόνος με ενστάσεις και διεργασίες ενώ διαταράσσεται και η ρουτίνα και καθημερινότητα των παιδιών που βρίσκονται σε μία εύθραυστη συναισθηματική κατάσταση;
Γιατί η Πρόεδρος του Συνδέσμου Γονέων δηλώνει ευθαρσώς και επώνυμα ότι δεν έγινε ΚΑΜΙΑ αξιολόγηση στην κατάσταση του μικρού Κωνσταντίνου και παράλληλα κάλεσε οποιονδήποτε αμφισβητεί την ανάγκη για αποκλειστική συνοδό στον Κωνσταντίνο να περάσει από το σχολείο διαπιστώνοντας το ιδίοις όμμασι;
Το δικαίωμα οποιουδήποτε παιδιού, με την οποιανδήποτε ειδική ανάγκη ή ικανότητα στις ισότιμες ευκαιρίες, μάθηση και ένταξη στην κοινωνία είναι θεμελιακό και αναφαίρετο και η αντιμετώπιση του αποτελεί 'καθρέφτη' της κοινωνίας μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Στους 25 ανέρχονται οι επιζώντες από συντριβή αεροπλάνου στο Καζακστάν
• Αρχιεπίσκοπος: Να επανατοποθετηθεί το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις