Oμιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη στην εκδήλωση για τη μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής.
Θα ήθελα προ της όποιας άλλης αναφοράς, θερμά να καλωσορίσω και να εκφράσω τις ευγνώμονες ευχαριστίες του Κυπριακού Ελληνισμού προς τον Υπουργό Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας, τους εκπροσώπους της Ελληνικής Βουλής και τους σεβαστείς συγγενείς των Ελλαδιτών ηρώων και αγνοουμένων που μας τιμούν απόψε με την παρουσία τους, όπως οι δικοί τους άνθρωποι έπραξαν με τον αγώνα και τη θυσία της ζωής τους.
47η τελετή μνήμης και τιμής από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή του μαύρου Ιούλη του 1974.
Ημέρα μνήμης για όσα προηγήθηκαν και όσα ακολούθησαν το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας που διέπραξαν οι Ελληνόφωνοι συνταγματάρχες της Χούντας και μια δράκα συνεργών τους στην Κύπρο.
Μνήμης για την κατεχόμενη πατρίδα μας, τους αγνοούμενους, τις χιλιάδες των προσφύγων που με μνημειώδη καρτερία ελπίζουν και προσδοκούν στην ημέρα της επιστροφής.
Είναι, όμως, και ημέρα τιμής για όσους έδωσαν τη ζωή τους, υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία και συνταγματική τάξη ή την ακεραιότητα και ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τιμή και σ’ όσους αγνοούνται στα πεδία των μαχών ή μαχόμενοι κατόρθωσαν να επιζήσουν.
Αν επέλεγα την καταγραφή των όσων εκείνες τις αποφράδες μέρες διαδραματίστηκαν, θα αδικούσα όσους με βάση τα δικά τους βιώματα ή των ιστορικών που ύστερα από εμπεριστατωμένη διερεύνηση των γεγονότων συνέγραψαν δεκάδες τόμους που θα αποτελούν μαρτυρία για όσους θα αναζητούν την ιστορική αλήθεια.
Εκείνο που δεν μου επιτρέπεται να αγνοήσω είναι η συνέχιση παραβίασης του διεθνούς δικαίου, των Ψηφισμάτων των ΗΕ, των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, των πολυάριθμων συμπερασμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και του συνόλου των κρατών, που καταδίκασαν και καταδικάζουν τη στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας και τη συνεχιζόμενη κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Εκείνο που δεν μπορώ να παραγνωρίσω είναι την προσπάθεια ολοκλήρωσης των μακροχρόνιων στόχων της Τουρκίας, μέσα από την αυξανόμενη αποθράσυνση και αδιαλλαξία, που καθ’ ημέραν, τόσο εμείς όσο και η διεθνής κοινότητα, γινόμαστε μάρτυρες.
Εδώ και 47 χρόνια και παρά τις συνεχείς προσπάθειες της ελληνοκυπριακής πλευράς, μέσα από ιστορικούς συμβιβασμούς και οδυνηρές παραχωρήσεις, αντί της θετικής ανταπόκρισης, το μόνο που καταγράφεται είναι η προβολή και νέων απαράδεκτων αξιώσεων από πλευράς Τουρκίας, με επίκληση τάχα του δικαίου όπως βεβαίως η ίδια το ερμηνεύει.
Μετά το ναυάγιο των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά, μια αποτυχία που ήταν αποτέλεσμα της εμμονής της Τουρκίας σε απαράδεκτες αξιώσεις, μεταξύ των οποίων, η συνέχιση του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων και η μόνιμης παρουσίας κατοχικών στρατευμάτων, άρχισε να προβάλλεται το αφήγημα πως είναι αδύνατη η εξεύρεση λύσης στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών.
Ένα αφήγημα που με σωρεία ψευδών ισχυρισμών οδήγησε στην αποκάλυψη των τελικών στόχων της Τουρκίας, με την αξίωση πως η νέα, εφικτή βάση λύσης είναι η αναγνώριση δύο ανεξαρτήτων κρατών.
Αξίωση, την οποία υπέβαλαν και γραπτώς κατά την άτυπη πενταμερή Σύνοδο της Γενεύης.
Αξίωση την οποία προέβαλε και κατά την εδώ παρουσία του ο Τούρκος Πρόεδρος.
Μια παρουσία που μέσα από τις ομιλίες του αποκάλυψε τις πραγματικές και διαχρονικές προθέσεις της Τουρκίας.
Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Κατά την ομιλία του στην παράνομη Βουλή δήλωσε, μεταξύ άλλων:
«Η υπόθεση της Κύπρου είναι μεγάλη. Αυτή η υπόθεση είναι το επιστέγασμα ενός ιστορικά, συνειδησιακά και αγωνιστικά μεγάλου Έθνους, το οποίο γράφηκε με το ηρωικό έπος του 1974».
«Συνειδησιακά». Και το θεωρεί ιστορικό.
Δεν χρειάζεται να προβώ στα όποια άλλα σχόλια για τους λόγους που οδήγησαν στην εισβολή το 1974 και τη συνεχιζόμενη κατοχή τους ενός τρίτου του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι τα όσα ανέφερε περί άρνησης της ελληνοκυπριακής πλευράς στον διαμοιρασμό της εξουσίας ή του φυσικού πλούτου της χώρας.
Όσον αφορά τον διαμοιρασμό της εξουσίας, απλά να υπενθυμίσω πως μέσα από τις συγκλίσεις που επιτεύχθηκαν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, είχε συμφωνηθεί πλήρως η σύνθεση και λειτουργία του Νομοθετικού Σώματος, η Δικαστική Εξουσία, αλλά και η σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης.
Αρκούμαι να επισημάνω όσα ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ καταγράφει στην έκθεσή του της 28ης Σεπτεμβρίου του 2017, μετά τη Διάσκεψη του Κραν Μοντανά, όπου στην παράγραφο 27 είχε καταγράψει αυτολεξεί: «[ ] μέχρι τη λήξη» και όχι τη φυγή του Αναστασιάδη «της Διάσκεψης, οι πλευρές είχαν ουσιαστικά λύσει το βασικό ζήτημα της αποτελεσματικής συμμετοχής».
Πέραν τούτου, να υπενθυμίσω πως συμφωνία επετεύχθη και όσον αφορά τη διαχείριση και τον διαμοιρασμό των υδρογονανθράκων από το 2010, συμφωνία που επαναλήφθηκε το 2015.
Ισχυρότερη απόδειξη τούτου αποτελεί το γεγονός πως το θέμα των υδρογονανθράκων δεν αποτέλεσε ένα από τα 6 σημεία του πλαισίου που ο Γενικός Γραμματέας παρουσίασε στο Κραν Μοντανά.
O κ. Ερντογάν δήλωσε ακόμη ότι τάχα « [ ] δεν εποφθαλμιά τα εδάφη, ή τα δικαιώματος κανενός».
Η ίδια η τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% του εδάφους της Κύπρου, τη στιγμή που η ιδιοκτησία γης των Τουρκοκυπρίων δεν υπερέβαινε το 14%, δεν είναι σφετερισμός και καταπάτηση του ατομικού δικαιώματος στην περιουσία;
Ποιά χώρα έχει επανειλημμένα καταδικαστεί από πληθώρα Ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την παράνομη εισβολή και παράνομη κατοχή και τις συνακόλουθες επιπτώσεις της;
Για πόσο ο κ. Ερντογάν θα θεωρεί πως τάχα η ΕΕ ή η Αμερική στρέφονται εναντίον του όταν είναι το σύνολο των κρατών που τον καταδικάζει, όταν διεθνή Σώματα τον καταδικάζουν.
Άφησα τελευταίες τις σημερινές απαράδεκτες και παράνομες εξαγγελίες από τουρκικής πλευράς για αλλαγή του καθεστώτος ενός τμήματος της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, με παράλληλη παρότρυνση σε όσους Ελληνοκύπριους επιθυμούν, να προσφύγουν στην Επιτροπή Ακίνητης Ιδιοκτησίας.
Αν η πραγματική έγνοια, όπως ισχυρίζεται, του Τούρκου Προέδρου ή της τουρκοκυπριακής ηγεσίας ήταν να επιστρέψει τις περιουσίες στους νόμιμους ιδιοκτήτες, τους Αμμοχωστιανούς, θα έπρεπε να εφαρμόσει τα Ψηφίσματα 550 και 789, με την παράδοση της πόλης στα Ηνωμένα Έθνη, που κατά αυτό τον τρόπο θα επιτρεπόταν στους δικαιούχους να επιστρέψουν στις περιουσίες τους κάτω από συνθήκες ασφάλειας.
Οι σημερινές εξαγγελίες δεν είναι παρά πάρα ένα έμπρακτο βήμα, για πολλοστή φορά, παραβίασης των Ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών.
Μια απόπειρα που θέλει να εργαλιοποιήσει τον ανθρώπινο πόνο και να προκαλέσει – έτσι ελπίζει - ένα διχασμό μεταξύ των Ελληνοκυπρίων, κάτι που δεν έχω αμφιβολία ότι δεν θα το επιτύχει, γιατί είμαι βέβαιος πως κανένας Βαρωσιώτης δεν θα ήθελε να γίνει συνεργός στους σχεδιασμούς και τους στόχους της Τουρκίας.
Η Αμμόχωστος, ανήκε και θα ανήκει στους νόμιμους ιδιοκτήτες και κατοίκους της.
Για αυτό και θέλω με τον πιο έντονο τρόπο να στείλω το μήνυμα προς τον κ. Ερντογάν και τους εδώ εκπροσώπους του:
Δεν πρόκειται να γίνουν αποδεχτές οι απαράδεχτες ενέργειες και αξιώσεις της Τουρκίας.
Ήδη, άμεσα μετά τις εξαγγελίες, έχουμε προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες μέσω τηλεφωνικής και γραπτής ενημέρωσης από τον Υπουργό Εξωτερικών για τις τουρκικές εξαγγελίες προς τον Ύπατο Εκπρόσωπο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε., με κατ’ ιδίαν ενημέρωση προς τους Πρέσβεις των Μονίμων Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και στους Πρέσβεις των 26 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρόσθετα, αποστάληκε σήμερα επιστολή προς τον Πρόεδρο και τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ενόψει της συζήτησης που θα πραγματοποιηθεί αύριο σε σχέση με τις πρόσφατες εκθέσεις του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.
Την ίδια ώρα ο Υπουργός Εξωτερικών είχε τηλεφωνική επικοινωνία τόσο με τον Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών, τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών και σημαντικούς άλλους – ανακοίνωση θα υπάρξει επί τούτου – ενώ την ίδια στιγμή, έχω συγκαλέσει για αύριο στις 11 το πρωί σύσκεψη του Εθνικού Συμβουλίου, για ενημέρωση και λήψη αποφάσεων για τα ενδεικνυόμενα μέτρα που πρέπει να ληφθούν.
Δεν θέλω να επεκταθώ περαιτέρω στους άλλους αστήριχτους ισχυρισμούς του Τούρκου Προέδρου.
Δεν θα ήθελα να σχολιάσω ιδέες που δεν οδηγούν στην επίτευξη μιας βιώσιμης και λειτουργικής διευθέτησης ή λύσης του Κυπριακού, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και την ιδιότητά της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτους μέλους της ΕΕ.
Αυτό που θέλω να επαναλάβω είναι πως επιδίωξη μας παραμένει η εξεύρεση μιας λύσης που θα οδηγεί σε ένα λειτουργικό και βιώσιμο κράτος, ένα ευρωπαϊκό κράτος που θα σέβεται πλήρως τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα του συνόλου των πολιτών, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Για αυτό και καλώ τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας να αντιληφθούν πως δεν είναι μόνο η τύχη των Ελληνοκυπρίων που απειλείται, ή τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων που απειλούνται. αλλά και το δικό τους μέλλον.
Η πατρίδα μας βίωσε πολλές φορές και επί μακρόν την ξένη κατοχή.
Αν κάτι κράτησε ζωντανό τον Ελληνισμό, αν κράτησε ψηλά τον πατριωτισμό μας και διατήρησε στο πέρασμα των αιώνων αναλλοίωτη την ταυτότητα, τη γλώσσα, τη θρησκεία και τις παραδόσεις μας, ήταν η ενότητα και η ομοψυχία που επιδείξαμε ως λαός.
Είναι την ίδια ενότητα και ομοψυχία του συνόλου του λαού και των πολιτικών δυνάμεων που υπαγορεύει η οδυνηρή πραγματικότητα της κατεχόμενης για 47 χρόνια πατρίδας μας και η ανάγκη μέσα από αυτή την ενότητα να εργαστούμε να αγωνιστούμε για την απαλλαγή από την κατοχή και την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων και απειλών που δέχεται η χώρα.
Αυτή άλλωστε είναι και η υποχρέωση προς όσους έδωσαν τη ζωή τους για να κρατηθεί η πατρίδα μας ζωντανή, να κρατηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία ζωντανή, κρατηθεί το κράτος ελεύθερο για να μπορεί να διαπραγματεύεται, να διεξάγει αγώνες, προκειμένου να κατορθώσουμε να απελευθερώσουμε την πατρίδα μας, να την επανενώσουμε, με επιδίωξη μια και μόνη: την ειρηνική συμβίωση. Με επιδίωξη μια και μόνη: Να παραδώσουμε μία πατρίδα με πλήρη κυριαρχία, πλήρη ανεξαρτησία και πλήρη εδαφική ακεραιότητα. Μια πατρίδα πρότυπο ειρηνικής συνύπαρξης και συνδημιουργίας μεταξύ των νόμιμων κατοίκων της, ανεξαρτήτως εθνικότητας και θρησκευτικών πεποιθήσεων και πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.
Αυτό ήταν το όραμα όσων έδωσαν τη ζωή τους, αυτή είναι η προσδοκία ολόκληρου του κυπριακού λαού.
Προς εξόφληση αυτού του χρέους θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε και να αγωνιζόμαστε, αναλώνοντας και την τελευταία ρανίδα των δυνάμεών μας, προκειμένου να το επιτύχουμε.
Θέλω να κρατηθούμε ψηλά, θέλω να κρατήσουμε το πνεύμα αντίστασης και άρνησης στην αδικία, ζωντανό. Και θα το κρατήσουμε. Διότι το δίκαιο είναι με το μέρος μας.
Πολλές φορές βρεθήκαμε εν αδίκω. Πολλές φορές βρεθήκαμε να αδικούμεθα από δυνάμεις. Το δίκαιο αργά ή γρήγορα απονέμονται. Τα άδικα ουκ ευλογούνται.
Αυτό που θέλω να σας βεβαιώσω είναι ότι διαθέτουμε την αποφασιστικότητα, διαθέτουμε τη βούληση, γνωρίζουμε τι είναι αυτό που επιδιώκουμε και ξέρουμε τι είναι αυτό που θέλουμε. Θέλουμε μια πατρίδα ανεξάρτητη, κυρίαρχη, μέλος της ΕΕ που θα σέβεται όλους ανεξαίρετα, αλλά ιδιαίτερα, δεν θα εξαρτάται από κανένα. Αναχρονιστικές εγγυήσεις, παρουσία ξένων στρατευμάτων ήταν, δυστυχώς, και η πηγή των δεινών που η πατρίδα μας υποφέρει. Καλό κουράγιο. Καλή ελευθερία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Βέφα Αλεξιάδου: Πέθανε σε ηλικία 91 ετών η αγαπημένη μαγείρισσα
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις