Το ημερολόγιο έγραφε 14 Νοεμβρίου 1983. Ηταν μια κανονική μέρα όταν ο τότε ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντενκτάς παρέθετε δείπνο σε αξιωματούχους και στελέχη της διοίκησής του, στα κατεχόμενα. Γύρω στα μεσάνυκτα τους ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά ότι την επομένη το πρωί θα προχωρούσε στην μονομερή ανακήρυξη της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου» ενώπιον της «νομοθετικής συνέλευσης», που στη συνέχεια έγινε «Βουλή».
Όλα έγιναν κάτω από απόλυτη μυστικότητα και ο Ντενκτάς, ακολουθώντας οδηγίες της Άγκυρας, φρόντισε να μην αφήσει περιθώρια αντίδρασης. Ακόμη και οι περιορισμένης έκτασης τηλεφωνικές επικοινωνίες από τα κατεχόμενα είχαν διακοπεί για να μην υπάρχει επικοινωνία με τον έξω κόσμο και διαρρεύσει οτιδήποτε.
Υπήρξαν ενστάσεις από τους εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων των κατεχομένων, κυρίως από πλευράς της Αριστεράς, αλλά ουσιαστική αντίδραση δεν εκδηλώθηκε. Ετσι την επομένη το πρωί ο Ντενκτάς δηλώνει ενώπιον της «Βουλής», που συνήλθε εκτάκτως: «Κάτω από το φως των πραγματικοτήτων και δυσκολιών των πιο πάνω πεποιθήσεων, ως μεταφραστές της αναπότρεπτης και νόμιμης επιθυμίας και βούλησης του Τ/κ λαού, ανακηρύσσουμε ενώπιον της ιστορίας και ολόκληρης της ανθρωπότητας την ανακήρυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, ως ανεξάρτητου κράτους».
Η πρόταση τέθηκε σε ψηφοφορία και υπερψηφίστηκε ομόφωνα. «Για να αφήσετε ένα καλύτερο μέλλον σε αυτούς που θα έρθουν μετά από εσάς πρέπει να είστε ψυχολογικά έτοιμοι για κάθε αυτοθυσία. Πόσο ευτυχής που μπορώ να λέω ότι είμαι Τούρκος» είχε πει ο Ντενκτάς αμέσως μετά τη ψηφοφορία.
Κήρυξη επιφυλακής
Η μονομερής απόφαση στα κατεχόμενα αιφνιδίασε την πολιτική ηγεσία στις ελεύθερες περιοχές. Αμέσως σήμανε συναγερμός και οι δυνάμεις ασφαλείας τέθηκαν σε κατάσταση ετοιμότητας ενώ η Εθνική Φρουρά ήταν σε επιφυλακή. Ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Σπύρος Κυπριανού δήλωσε ότι «αυτή η ενέργεια όχι μόνο περιπλέκει περαιτέρω το Κυπριακό πρόβλημα, αλλά καθιστά φανερό ότι στόχος της τουρκικής πλευράς ήταν πάντοτε η δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων και η καλλιέργεια συνθηκών με σκοπό την απόσχιση της κατεχόμενης περιοχής από την Κυπριακή Δημοκρατία». Η Λευκωσία κινητοποιήθηκε σε διπλωματικό επίπεδο με ζητούμενο να μπλοκάρει την αναγνώριση του ψευδοκράτους, κάτι το οποίο πέτυχε, με τη συνδρομή και της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου στην Αθήνα. Οι κυβερνήσεις της Κύπρου, της Ελλάδας και της Βρετανίας ζήτησαν από κοινού έκτακτη σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, για να εξετάσει την κατάσταση.
Οντως, στις 18 Νοεμβρίου 1983 το Συμβούλιο Ασφαλείας με το ψήφισμα 541 καταδίκασε ως παράνομη την ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ» και κάλεσε όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν άλλη Δημοκρατία εκτός από την Κυπριακή. H Toυρκία ήταν η μόνη χώρα που έσπευσε να αναγνωρίσει το παράνομο μόρφωμα και μέχρι σήμερα διατηρεί «πρεσβεία». Για την ιστορία πρέπει να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση του Μπαγκλαντές αναγνώρισε το ψευδοκράτος ωστόσο ανακάλεσε την απόφαση λίγες ώρες μετά κατόπιν πίεσης από τις ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ψήφισμα 541 του Συμβουλίου Ασφαλείας παραμένει μέχρι και σήμερα το σημαντικότερο ίσως νομικό και πολιτικό εργαλείο υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι σύμφωνα με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η «ΤΔΒΚ» δεν υφίσταται ως νομική οντότητα αλλά αποτελεί δομή που είναι υποτελής στην Τουρκία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ντενκτάς επιχείρησε και πάλιν να ανακηρύξει «κράτος» τον Φεβρουάριο του 1975, λιγότερο από ένα χρόνο μετά την τουρκική εισβολή. Συγκεκριμένα, ανακήρυξε την ίδρυση του «Τουρκικού Ομόσπονδου Κράτους της Κύπρου» επικαλούμενος την οικονομική ασφυξία από το αμερικανικό εμπάργκο λόγω της χρήσης αμερικανικού εξοπλισμού από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής και τη διεθνή απομόνωση. Ωστόσο, περισσότερο το έπραξε για να σφιγμομετρήσει τις διεθνείς αντιδράσεις.
Λαοθάλασσα στους δρόμους
Η μονομερής και παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στις ελεύθερες περιοχές και συσπείρωσε σε πολύ μεγάλο βαθμό τους Ελληνοκυπρίους, οι οποίοι βγήκαν αυθόρμητα στους δρόμους. Πρώτοι και καλύτεροι οι μαθητές και εκπαιδευτικοί όλων των σχολείων, που κινητοποιήθηκαν και διοργάνωσαν διαδηλώσεις σε όλη την ελεύθερη Κύπρο. Η μεγαλύτερη κινητοποίηση έγινε στη Λευκωσία με τους διαδηλωτές να συγκεντρώνονται έξω από το Προεδρικό. Ο Πρόεδρος Κυπριανού μίλησε στους συγκεντρωθέντες τους οποίους διαβεβαίωσε ότι η νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ποτέ δεν θα αναγνωρίσει την παρανομία.
H σύλληψη του Παπαλεοντίου
Για τα επόμενα χρόνια η 15η Νοεμβρίου ήταν μέρα καταδίκης, κυρίως από τους μαθητές. Σε μια τέτοια κινητοποίηση, το 1990, ο τελειόφοιτος μαθητής Πέτρος Παπαλεοντίου, αναρριχήθηκε στα τείχη της περιοχής της Πύλης Πάφου στη Λευκωσία για να κατεβάσει την τουρκική σημαία. Ο Τούρκος στρατιώτης τον πυροβόλησε και τον συνέλαβε. Τον κράτησαν παράνομα για πολλές μέρες στα κατεχόμενα και καθόλη την περίοδο που ήταν υπό κράτηση, εκατοντάδες μαθητές και εκπαιδευτικοί διαδήλωναν το βράδυ έξω από το ξενοδοχείο Λήδρας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Σκαρφάλωσε στην ταράτσα οικίας και…έκλεψε τον θερμοσίφωνα - Συνελήφθη 34χρονος
• Διανομέας τσέπωσε τις εισπράξεις και έγινε καπνός - Καταζητείται από την Αστυνομία
Ξεκάθαρος ο προσανατολισμός της Κύπρου - Τα βήματα της Κυβέρνησης για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ
Πλέον δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση για τα βήματα και τον ξεκάθαρο προσανατολισμό της κυβέρνησης για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Ένα εγχείρημα πολύ δύσκολο, που ωστόσο με προσεκτικές ενέργειες και επιμονή, μπορεί στο μέλλον να υλοποιηθεί. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Καθημερινή», ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης παρουσίασε το σχέδιο για ένταξη της Κύπρου στην βορειοατλαντική Συμμαχία, στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, κατά την τελευταία συνάντηση που είχαν στον Λευκό Οίκο. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Νίκος Χριστοδουλίδης συζήτησε το σχέδιό του και με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
