Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας, στην Αδελαΐδα της Νότιας Αυστραλίας διεξήγαγαν μια μη γραμμική μελέτη τυχαιοποίησης με βάση τη μενδελική τυχαιοποίηση σε 307.601 συμμετέχοντες από τη βάση δεδομένων U.K. Biobank από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αξιολόγησαν γενετικές ενδείξεις που θα πρόδιδαν τον αιτιώδη ρόλο της χαμηλής συγκέντρωσης της βιταμίνης D στη θνησιμότητα.
Ανάμεσα στα γενετικά δεδομένα που αξιολόγησαν συμπεριλαμβάνονταν και οι μετρήσεις της 25-υδροξυβιταμίνης D (25-(OH) D) των συμμετεχόντων. Κατέγραψαν επίσης και ανέλυσαν τόσο τα δεδομένα θνησιμότητας για όλες τις αιτίες όσο και τα δεδομένα θνησιμότητας για συγκεκριμένες αιτίες.
Μέσα σε 14 χρόνια ερευνητικής παρακολούθησης, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος θανάτου μειώθηκε σημαντικά με την αύξηση των συγκεντρώσεων της βιταμίνης D και τα ισχυρότερα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν στα άτομα που βρίσκονταν στο εύρος της σοβαρής ανεπάρκειας.
Μάλιστα, σημείωσαν ότι πρόσφατες εκτιμήσεις για τον επιπολασμό της σοβαρής ανεπάρκειας της βιταμίνης D κυμαίνονται από 5 έως 50% του πληθυσμού, με τα ποσοστά να ποικίλλουν ανάλογα με τη γεωγραφική θέση και τα χαρακτηριστικά του πληθυσμού.
Tα συγκεκριμένα ευρήματα υποδεικνύουν την ανάγκη για στρατηγικές δημόσιας υγείας, για να διατηρηθούν σε υγιή επίπεδα οι τιμές της βιταμίνης D.
ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr
