Ο Διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: Το 2023 μέσα από τη ματιά της στήλης (Μέρος Α’)

To 2023 είχαμε μεν νέα κυβέρνηση αλλά και παλιές νοοτροπίες, συνήθειες και παθογένειες που μας εμποδίζουν να πάμε μπροστά ως κοινωνία. Ο “Νομικός του Διαβόλου” κλείνει μια αρκετά επεισοδιακή χρονιά με μια αναδρομή σε γεγονότα, στιγμές και εμπειρίες του 2023 όπως καταγράφηκαν από τη στήλη.

Μπορούμε αντί να ευχόμαστε κενού περιεχομένου αλλαγές στη ζωή μας να γίνουμε εμείς οι αλλαγές στη ζωή μας. Έτσι για αλλαγή. Αντί να ευχόμαστε αόριστα “υγεία κι ευτυχία” ας προσπαθήσουμε να σκορπίσουμε εμείς λίγη από την τελευταία με την ελπίδα ότι θα ακολουθήσει και η πρώτη (η... ψυχική τουλάχιστον). Ας πούμε ότι τη νέα χρονιά θα κράξουμε λιγότερο, θα θάψουμε λιγότερο, θα μοιράσουμε λιγότερους ψόφους και καρκίνους, θα περιορίσουμε την κακεντρέχεια, το μίσος και τη ζηλοφθονία και θα αφήσουμε κάποια είδηση ή ποστ ασχολίαστα με το σκεπτικό ότι η Γη θα εξακολουθεί να περιστρέφεται και χωρίς την άποψή μας για τις ζωές των άλλων (επίσης δεν θα περιστρέφεται γύρω από σένα εκτός κι αν το όνομά σου είναι actually Άξονας). (Πρώτη ευχή για τη νέα χρονιά: Όχι άλλες ευχές για τη νέα χρονιά, 02/01/23)

Η δολοφονία του Δωρόθεου Δημητριάδη ανήκει στο χειρότερο είδος: το έγκλημα δι’ ασήμαντον αφορμήν με δράστες ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Αυτές οι ανθρώπινες ωρολογιακές βόμβες που ζουν ανάμεσά μας και όλοι μας έχουμε λίγο πολύ συναντήσει κάποια στιγμή στη ζωή μας: ο κακός γείτονας, ο τοξικός συνάδελφος, ο οξύθυμος οδηγός που ζητάει και τα ρέστα, ο μαλάκας που βρίζει τους πάντες στο Facebook κ.ά. Συνήθως θρασύδειλα, ενοχλητικά αλλά κατά βάθος αξιολύπητα ανθρωπάκια που αναπνέουν από τη μιζέρια που προκαλούν στους γύρω τους, entitled καθίκια που όλοι τους φταίνε και όλοι τους χρωστάνε. Μέχρι κάποιος από αυτούς να περάσει τη γραμμή και να συμβεί το αδιανόητο. (Ο δολοφόνος της διπλανής πόρτας, 06/01/23)

Σύμφωνα λοιπόν με τους φωστήρες συγγραφείς του κυπριακού βιβλίου της Βιολογίας της Γ’ Γυμνασίου, που λογικά μεγάλωσαν στον αμερικανικό Νότο όπου ορκίζονται celibacy και ισιώνουν ομοφυλόφιλους σε τελετουργικά με φίδια, η “εγκράτεια και η αγνότητα” (sic) είναι 100% αποτελεσματική μέθοδος αντισύλληψης και αποφυγής μόλυνσης από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Και ότι “στο πλαίσιο του γάμου μόνο η αμοιβαία πιστή μονογαμική σχέση προσφέρει προστασία από ΣΜΝ”. Επαναλαμβάνω. Σε. Γαμημένο. Βιβλίο. Βιολογίας. Προσπερνάμε την τύπου “Μελωδία της Ευτυχίας” φωτογραφία της πιθανότατα εγκρατούς και αγνής τύπισσας που τρέχει χαρούμενη στα λιβάδια επειδή απέχει συνειδητά από το σεξ (τώρα που το σκέφτομαι αν σε χτυπήσει η αγαμία στο κεφάλι μπορεί όντως να το κάνεις αυτό - και χειρότερα) και την επιλογή των λέξεων “εγκράτεια” και “αγνότητα” για την “αποχή από το σεξ μέχρι το γάμο” (αλήθεια, πότε γράφτηκε; το ‘55;) που δείχνουν και την όχι-και-τόσο-κολακευτική γνώμη που έχουν οι συγγραφείς για όσους OMG! κάνουν σεξ! Ας μείνουμε στο ότι σε βιβλίο βιολογίας (δηλαδή επιστήμης) ακολουθείται το βαθυστόχαστο σκεπτικό αν-δεν-θέλεις-να-σπάσεις-το-πόδι-σου-απέφυγε-εντελώς-το-τρέξιμο και την τελείως υποθετική, αντιεπιστημονική και επικίνδυνα παραπλανητική θεωρία ότι εντός του γάμου είσαι προστατευμένος από ΣΜΝ, απόδειξη ότι οι συγγραφείς το έχουν κάψει απ’ την πολλή Jane Austen! Πάλι καλά που δεν έχουν ως τρίτη μέθοδο τη ζώνη αγνότητας. (Αποβλάκωση, σεμνοτυφία, μιζέρια και άλλα θρησκευτικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, 11/01/23)

Κι όμως, μπροστά στο δέος του τυχαίου, σκατόψυχοι μπετόβλακες σε Ελλάδα και Κύπρο προτάσσουν προφητείες του Παΐσιου, το “θέλημα” κάποιου εξίσου μνησίκακου και εκδικητικού σαν τα μούτρα τους Θεού και την ευχή ο Εγκέλαδος να γονατίσει την Τουρκία, ώστε οι Ελληνες να μπούμε κύριοι και να πάρουμε την Πόλη. Και θεωρούμαστε από τους εξυπνότερους λαούς. Βασικά μόνοι μας βγάζουμε αυτά τα στατιστικά, όπως επίσης ότι είμαστε πανύψηλοι και με μεγάλο πέος (συγγνώμη που χέζω στο πάρτι σας, αλλά τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει). Επίσης πιστεύουμε πως η ελληνική γλώσσα έχασε για μία ψήφο (του γαμημένου Κονέκτικατ) απ’ το να γίνει επίσημη των ΗΠΑ, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Σημασία έχει πως, στον ελληνόφωνο κόσμο, κάθε φορά που κάποια τυχαία φυσικά καταστροφή χτυπάει την Τουρκία ή τα κατεχόμενα, βγαίνει στην επιφάνεια με συνέπεια κουράδας σε βουλωμένη λεκάνη η γνωστή λεγεώνα των ηλιθίων, που πιστεύει πως με τα “ψόφος”, “καλά να πάθουν”, “να μη μείνει ούτε ένας” και “είναι θέλημα Θεού” επιτελεί ύψιστο εθνικό και χριστιανικό καθήκον. Και το κάνουν δημόσια, ανερυθρίαστα και χωρίς να πεταρίσει βλέφαρο, με την άνεση κάποιου που πιστεύει πως έχει τον Θεό και το δίκιο με το μέρος του. (...) Τους γνωρίζετε. Άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών κι απ’ όλα τα φάσματα της κοινωνίας. Είναι οι σύντροφοι, οι γονείς, τα παιδιά, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συνάδελφοι, οι γείτονές σας. Και πάντα το είχα απορία. Είστε εντάξει μ’ αυτό; (Σκατάθεση ψυχής: Όταν η χαρά για τον θάνατο και την καταστροφή βαφτίζεται πατριωτισμός, 08/02/23)

Ανάμεσα στις εκατόμβες νεκρών από τους σεισμούς σε Τουρκία και Συρία υπάρχουν 34 Κύπριοι, ανάμεσά τους και 22 από τα 35 μέλη της ομάδας βόλεϊ της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Γιατί δεν πάγωσε ο χρόνος; Γιατί η είδηση δεν μονοπωλεί τα δελτία; Γιατί δεν μπήκε φρένο στην προεκλογική με τους υποψήφιους και τα επιτελεία τους να εκφράζουν την ανείπωτη θλίψη τους αναβάλλοντας κάθε δραστηριότητα και εμφάνιση; Γιατί οι Συναγερμικοί δεν το βουλώνουν με το first world problem τους αν θα ψηφίσουν τον αποστάτη ή τας κομμουνιστάς και να πενθήσουν τους 34 νεκρούς Κύπριους; (τουλάχιστον η πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου είχε τη λογική να μιλήσει για "νεκρούς συμπατριώτες μας") Γιατί ο Αναστασιάδης δεν σταματάει για λίγο την όχι-και-τόσο-διακριτική προσπάθειά του να ορίσει τον Χριστοδουλίδη διάδοχο (πιθανότατα για να περάσει ήσυχα γεράματα χωρίς το φόβο να σέρνεται στα δικαστήρια με το “πι”) και να δει τι μπορεί να κάνει ως Πρόεδρος αυτού της δύσμοιρης παρωδίας κράτους για να ανακουφίσει τις οικογένειες των θυμάτων; Γιατί δεν έχει κηρυχθεί τριήμερο πένθος; Και πάλι γνωρίζουμε την απάντηση: Τουρκοκύπριοι. Άρα μη Κύπριοι. Άρα πετάμε ένα λυπημένο emoji στο Facebook και καθαρίσαμε. Έτσι μας κατάντησε ο ανένδοτος. Μισός αιώνας μίσους, παράνοιας και καχυποψίας για τους “άλλους”, τους “λεγόμενους”, τους “Τούρκους”, τους “εχθρούς”. Πόσες ευκαιρίες χάθηκαν; Πόσες γενιές δηλητηριάστηκαν; Δεν χρειάζεται καν η επίσημη διχοτόμηση. Τα κατεχόμενα και οι Τουρκοκύπριοι είναι πλέον στην συνείδηση των περισσοτέρων (και ναι, πιστεύω πως είναι πλειοψηφία) κάποια μακρινή, άγνωστη χώρα που δεν μας αφορά περισσότερο από το Τζιμπουτί ή την Αϊτή. [Η ελπίδα πέθανε στα ερείπια (της επανένωσης), 10/02/23]

Τι μας δίδαξε η ιστορία με τον αποκλεισμό της εθνικής μπάσκετ κορασίδων U16 από το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα για καθαρά σεξιστικούς λόγους και την μετέπειτα (αναγκαστική) αποκατάσταση της αδικίας από την Ομοσπονδία; Ένα πράγμα: Να ακούτε τις τρελές. Αν δεν ήταν κάποιοι γονείς, κυρίως μητέρες, των αποκλεισμένων κοριτσιών να ξεσηκώσουν τον κόσμο, οι γυναικείες εθνικές ομάδες U16 και U18 θα συνέχιζαν να μην πηγαίνουν Ευρώπη και για τα επόμενα δέκα χρόνια. Ίσως και για πάντα. Γιατί άλλωστε η ανδροκρατούμενη (18 προς μία) Κυπριακή Ομοσπονδία Καλαθόσφαιρας είχε ακλόνητα επιχειρήματα: δεν έχουν λένε λεφτά για όλες τις ομάδες και τα αγόρια που ασχολούνται με το μπάσκετ είναι περισσότερα από τα κορίτσια. Και ακόμα και σήμερα, μετά από όλα όσα ακολούθησαν, εξακολουθούν να μη βλέπουν σεξισμό. Γι’ αυτό σας λέω, να τις ακούτε τις τρελές. Αυτές που ξεσηκώνουν τον κόσμο. Που φωνάζουν για τις αδικίες, τα λάθη, τις παθογένειες του συστήματος. Που κινητοποίησαν άλλους γονείς, δημοσιογράφους, αθλήτριες, θεσμούς, φορείς και απλούς πολίτες. Και εστιάζω στις τρελές, με όλο τον σεβασμό στους πατεράδες, που επίσης ξεσηκώθηκαν, γιατί οι γυναίκες όχι μόνο ύψωσαν δυνατότερη φωνή, αλλά είναι και αυτές που στοχοποιήθηκαν περισσότερο. Χαρακτηρίστηκαν υστερικές, υπερβολικές, συμφεροντολόγες, πρήχτισσες και τα συναφή, από εκείνους που ήθελαν να υποβαθμίσουν το θέμα, να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό και ότι αυτή η κατάφωρη αδικία είναι η “κανονικότητα”. Ότι ο σεξισμός είναι η κανονικότητα. (Να τις ακούτε τις τρελές, 14/03/23)

Τα ξημερώματα της 27ης Μαΐου 2017 στην περιοχή των Πολεμιδιών ο 32χρονος Ανδρέας Γιασεμή, ο επίσης 32χρονος Δημήτρης Σάββα και ο 23χρονος Παναγιώτης Στεφάνου πήγαιναν με το διπλοκάμπινο για δουλειά στην Αγία Νάπα, όταν έπεσε πάνω τους με υπερβολική ταχύτητα το αυτοκίνητο που οδηγούσε 32χρονος που μόλις είχε περάσει με κόκκινο. Από τη σφοδρή σύγκρουση οι τρεις νεαροί επιβάτες του διπλοκάμπινου σκοτώνονται επί τόπου. Ο οδηγός του άλλου οχήματος δεν έπαθε τίποτα. Αργότερα αποδείχθηκε πως ήταν τύφλα στο μεθύσι και τη μαστούρα, ενώ το όχημά του ήταν δηλωμένο ως ακινητοποιημένο, χωρίς ασφάλεια ή άδεια κυκλοφορίας. Μάλιστα, λίγη ώρα πριν προκαλέσει το τριπλό θανατηφόρο, είχε γρονθοκοπήσει νεαρό οδηγό ταξί, επειδή τον κόρναρε. Η δίκη του, όπως προστάζουν οι διαδικασίες... εξπρές της κυπριακής δικαιοσύνης (λογικά το Orient του 1883), έγινε μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο και η ποινή ανακοινώθηκε χθες: τρία χρόνια. Ένας χρόνος για κάθε ζωή που αφαίρεσε. Σκόπιμα. Γιατί όποιος οδηγεί μεθυσμένος ΚΑΙ μαστουρωμένος, έχει βγει στη γύρα για να σκοτώσει ή να σκοτωθεί. Κι αν σκοτωθεί, δικό του θέμα. Όταν παίρνει μαζί του, όμως, ανθρώπους που δεν έφταιξαν σε τίποτα, τότε αλλάζει. Κι από δυστύχημα γίνεται φόνος εκ προμελέτης. Πόσο μάλλον όταν ο ίδιος επιζεί, αφήνοντας πίσω του τρεις νεκρούς, δεκάδες συγγενείς ψυχικά λαβωμένους για πάντα και μια ολόκληρη κοινότητα σε σοκ. Και ως φόνος έπρεπε να εκδικαστεί, εάν φυσικά υπήρχαν νόμοι και όχι ανέκδοτα. (Ένας χρόνος για κάθε νεκρό, 16/03/23)

Τρεις ημέρες πριν την έναρξη της δίκης ο Γενικός Εισαγγελέας άσκησε το συνταγματικό του δικαίωμα και τερμάτισε την ιδιωτική ποινική δίωξη σε βάρος του πρώην διοικητή της ΥΚΑΝ Μιχάλη Κατσουνωτού, που καταχώρησαν η διευθύντρια των Κεντρικών Φυλακών Άννα Αριστοτέλους και η ανώτερη λειτουργός Αθηνά Δημητρίου. Είχε προηγηθεί η παύση της ποινικής έρευνας για αόριστους “λόγους δημοσίου συμφέροντος” σε βάρος του αξιωματικού για διαφθορά πέντε μήνες μετά τις καταγγελίες των δύο γυναικών ότι είχε έρθει σε επαφή με βαρυποινίτη από τον οποίο ζήτησε να του βρει βίντεο με προσωπικές στιγμές τους προκειμένου να τις δυσφημίσει και να τις απομακρύνει από τα πόστα τους. Ο Μιχάλης Κατσουνωτός σαφώς και διατηρεί το τεκμήριο της αθωότητας όπως κάθε πολίτης όμως αυτή η εμμονή από πλευράς κράτους (Αρχηγός Αστυνομίας, τότε Υπ. Δικαιοσύνης Στέφη Δράκου και Γενικός Εισαγγελέας) να τον προστατεύσουν πάση θυσία, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να διασύρουν με εξόφθαλμα εκδικητικές καταγγελίες και έρευνες (που δεν έδειξαν το παραμικρό) τις καταγγέλλουσες μέχρι να τις οδηγήσουν σε παραίτηση, μόνο ερωτηματικά και ανησυχία για την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών προκαλεί. (...και δικαιοσύνη για κώλους, 26/03/23)

Η είδηση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη καθώς ελάχιστα media μπήκαν στον κόπο να την αναφέρουν κι αυτά ούτε καν mainstream. Ο πατέρας Στυλιανός, ο ιερέας που είχε καταδικαστεί για τη σεξουαλική κακοποίηση της μικρής θετής του κόρης, Έλενας Φραντζή και καθαιρέθηκε πολύ αργότερα όταν η ενήλικη Έλενα αυτοκτόνησε, απεβίωσε μετά από χρόνια μάχη με τον καρκίνο. (...). Με τον θάνατο του ιερέα γράφτηκε ο επίλογος μιας υπόθεσης που αν και σίγουρα οι οικείοι του, το σινάφι, οι λογής υπερασπιστές του και φίλα διακείμενα MME θα ήθελαν πολύ να ξεχάσουμε, δυστυχώς για όλους αυτούς παραμένει μια σταθερή, θλιβερή, υπενθύμιση πως την Έλενα την πρόδωσαν όλοι: γονείς, συγγενείς, κηδεμόνες, κράτος, εκκλησία, θεσμοί, media η ίδια η γαμημένη “ενάρετη”, “φιλεύσπλαχνη” και “θεοσεβούμενη” κοινωνία. Η Έλενα πέθανε μόνη, ακριβώς όπως έζησε το μεγαλύτερο μέρος της σύντομης ζωής της. Της το χρωστάμε να μην την ξεχάσουμε. Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει τώρα, μια κοινωνία που δεν έκανε τίποτα όταν έπρεπε... (Έλενα Φραντζή: Ο επίλογος, 21/03/23)

Όμως πίσω από τα likes, τα shares και τα “μάνα μου ρε” του Facebook κρύβεται η στυγνή, ζοφερή πραγματικότητα της κυπριακής “φιλοξενίας”. Η Ζάχρα είναι παιδί και τα παιδιά, όπως και τα σκυλιά, είναι εγγύηση για την πρόκληση εύκολης, ευκαιριακής και ανέξοδης συγκίνησης. Ακόμα και ο πιο σκατόψυχος μαλάκας μπορεί να κάνει ένα like ή να “λυπηθεί το μωρό”, είναι κυριολεκτικά η ευκολότερη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Και μετά να συνεχίσει να μοιράζει ψόφους και κατάρες στους “λαθρομετανάστες”. Βλέπετε στο μυαλό των περισσοτέρων από δαύτους (όσο διαθέτουν) η Ζάχρα διαχωρίζεται από τους υπόλοιπους. Αυτή είναι όντως προσφυγόπουλο που αξίζει τη λύπηση, τη φιλοξενία ή τα επιδόματά μας (είμαστε και large παναθεμά μας) ενώ όλοι οι άλλοι είναι τεμπέληδες, παράσιτα, ISIS, δολοφόνοι, πράκτορες των Τούρκων, μισθοφόροι που στάλθηκαν για να αλλοιώσουν τον μπολιτισμό μας, να εξισλαμίσουν με το ζόρι το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Νήσου των Αγίων. Να σας θυμίσω μόνο την ιστορία με το κέντρο υποδοχής προσφυγόπουλων στο Ζύγι που δεν έγινε ποτέ γιατί οι κάτοικοι αντιμετώπισαν τα παιδιά σαν... τοξικά απόβλητα που θα προκαλούσαν ζημιά στον τουρισμό. Αφήστε που το ενδιαφέρον και η συγκίνηση της μάζας επιφυλάσσονται μόνο για τους πρόσφυγες και μετανάστες που πετυχαίνουν, αφομοιώνονται, βαφτίζονται χριστιανοί, κάθονται ήσυχοι, κυκλοφορούν αόρατοι ή βαράνε προσοχές απέναντι στον επιούσιο κυπριακό λαό. Αν αποκλίνουν έστω και ελάχιστα από την ευρέως αποδεκτή νόρμα ή -προς Θεού- δείξουν σημάδια στοιχειώδους ανθρώπινης συμπεριφοράς (πχ αγανακτήσουν και αντιδράσουν έντονα απέναντι σε ζωώδεις συνθήκες διαβίωσης) τότε τα likes μετατρέπονται σε κραυγές για απέλαση, φυλακή ή ρίψη στη θάλασσα. (Η μικρή Ζάχρα και η όψιμη συγκίνηση των likes, 09/04/23)

Ο Νικόλας Παπαδόπουλος, πρόεδρος του συγκυβερνώντος ΔΗΚΟ και μέλος της κυβέρνησης που θα κρατάει τις τύχες μας στα χέρια της για την επόμενη πενταετία και που -υποτίθεται- πως θα διαπραγματευτεί τη λύση του Κυπριακού... ρώτησε το ChatGPT αν η Τουρκία προωθεί τη λύση δύο κρατών και εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την “απάντηση” που το θεώρησε must να τη μοιραστεί μαζί μας με σχόλιο που δεν πολυβγάζει νόημα. Κι αυτό γιατί εκτός από την Τουρκία, που μόνο με τηλεβόα δεν φωνάζει ότι θέλει δύο κράτη, εκείνος που έκανε βολιδοσκοπήσεις για τη λύση δύο κρατών ή “χαλαρή συνομοσπονδία” ήταν το τέως αφεντικό του μάστρου του, του Νίκου Χριστοδουλίδη με τη σύμφωνη γνώμη του τελευταίου ως yes man του Νίκαρου. Αλλά βλέπετε, αφού χάρη στον Νίκο Χριστοδουλίδη το ΔΗΚΟ έγινε συγκυβέρνηση και ο Νικόλας έχει κοτζάμ Υφυπουργό να του τραγουδάει το Happy Birthday, τη σκοτεινή αυτή περίοδο του τέως ΥΠΕξ την κάνουμε γαργάρα, σωστά; (Το ΔΗΚΟ ανακάλυψε τον καλύτερο διαπραγματευτή για το Κυπριακό: το ChatGPT!, 28/04/23)

Τη Μεγάλη Εβδομάδα η Νήσος των Αγίων μετατρέπεται σ’ αυτό που μαρτυρά το διασημότερο προσωνύμιό της, όταν τις υπόλοιπες 51 ένα “ρο” μετά το γάμα κάνει την τρίτη λέξη να ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα των ιθαγενών. Με το γύρισμα ενός διακόπτη η συντριπτική πλειοψηφία ενός λαού επιρρεπή στο ψέμα, την απάτη, τη ρεμούλα, τη διαφθορά, την κοροϊδία, την σκατοψυχιά, τους διαδικτυακούς ψόφους, τη λεκτική και σωματική βία, τον χουλιγκανισμό, την αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό, την καταπίεση του αδύναμου και ευάλωτου, την ξενοφοβία και το μίσος προς οτιδήποτε δεν χωράει στα παρωχημένα κουτάκια του μυαλού του, ενώ ταυτόχρονα ασπάζεται και εφαρμόζει τις πιο σκοτεινές, αναχρονιστικές και μισανθρωπικές πτυχές της επίσημης Εκκλησίας (όπου, σημειώστε, σπάνια πατάει)... μετατρέπεται τη Μεγάλη Δευτέρα και για μια εβδομάδα στον πιο τυπικό, ταγμένο, αφοσιωμένο και βαθιά θρησκευόμενο Χριστιανό με ισχυρές, έως υπερβολικές, δόσεις νηστείας, πίστης, προσευχής, ευλάβειας, κατάνυξης,  περισυλλογής και μετάνοιας. Σαν ένα αντίστροφο The Purge, όπου για μία εβδομάδα νηστείας και εκκλησιασμού τον χρόνο ισοφαρίζεις για τις υπόλοιπες 51, κατά τη διάρκεια των οποίων ήσουν ένα αδιαμφισβήτητο καθίκι του κερατά. Κι εδώ συμβαίνει ταυτόχρονα το δεύτερο παράδοξο. Συνεχίζεις να είσαι καθίκι. Γιατί δεν μπορείς να εξασκήσεις τα θρησκευτικά σου καθήκοντα όπως οι γνήσιοι χριστιανοί, δηλαδή με ταπεινότητα, σεμνότητα, τιμιότητα, αγάπη προς τον συνάνθρωπο και νηστεία όχι μόνο από τη λαιμαργία αλλά κι από το ψέμα, το μίσος, τον φθόνο, την απληστία και τα υπόλοιπα θανάσιμα αμαρτήματα (δείτε ξανά το Seven για τον πλήρη κατάλογο), όοοοοοχι, πρέπει να το κάνεις υποκριτικά, αλά καρτ και σε βάρος άλλων ανθρώπων, συνήθως σε χειρότερη μοίρα από σένα. (Η κορύφωση του κυπριακού δράματος, 18/04/23)

Και ξαφνικά το περιουσιακό έγινε όπως τις εκτρώσεις: Αυτοί που δεν είναι πρόσφυγες αποφασίζουν για (ή χαρακτηρίζουν) αυτούς που είναι όπως ο κάθε αυτόκλητος φωστήρας χωρίς μήτρα εκφέρει γνώμη γι’ αυτές που έχουν και τι θα κάνουν μ’ αυτή. Κανονικά κάθε συζήτηση για τις ελληνοκυπριακές περιουσίες στα κατεχόμενα πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει όπως αυτή για τις εκτρώσεις: Είσαι πρόσφυγας; Όχι. Τότε βούλωσέ το. (Το περιουσιακό και η μήτρα, 03/05/23)

Η 16χρονη -τότε- καταγγέλλουσα μόλις είχε χάσει τον πατέρα της πρόωρα και απρόσμενα και η οικογένειά της αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα. Η μαμά της την έστειλε στον Μητροπολίτη “γιατί βοηθάει τα ορφανά” κι εκείνος αποπειράθηκε να τη βιάσει μέσα στη Μητρόπολη! Σκεφτείτε να έχεις το πένθος της απώλειας, την απόγνωση της επιβίωσης, τη ντροπή της ελεημοσύνης και έναν... σωματώδη, αηδιαστικό βρωμόγερο -κυριολεκτικά- από πάνω σου να προσπαθεί να σε βιάσει! Και όχι μόνο να μην σε πιστεύει κανένας ή να εμφανίζονται απρόθυμοι να σε βοηθήσουν (το 1981 ένας Μητροπολίτης παίζει να είχε μεγαλύτερη δύναμη κι από Υπουργό) αλλά κι ένας άλλος ιερέας στον οποίο εξομολογείσαι το δράμα σου να σου λέει πως “είσαι κατά το ήμισυ ευλογημένη”! Προφανώς αν της τον έβαζε ολόκληρο θα ήταν φουλ ευλογημένη. Δεν μάθαμε ποιο ήταν αυτό το κάθαρμα αλλά ελπίζω να σιγοψήνεται σε κάποιο καζάνι του Λούσιφερ τη στιγμή που το διαβάζετε αυτό. (Χέστα Χρυσόστομε: 6 πράγματα που μας δίδαξε η καταδίκη του τέως Κιτίου, 17/05/23)

Ο σκοπός της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης είναι ο ιερότερος όλων: η προστασία των παιδιών από θηρευτές και η εκμάθηση των βασικών γύρω από το σώμα τους και όλες τις εκφάνσεις της αγάπης και της οικογένειας. Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα όσων αντιδρούν με χυδαιότητες, παραπληροφόρηση και εμετικά fake news. Όπως οι ίδιοι προφανώς μεγάλωσαν μέσα στον φόβο, την άγνοια και το μίσος για οτιδήποτε διαφορετικό από την επιβαλλόμενη από πατριαρχία και θρησκοληψία “νόρμα”, το ίδιο θέλουν και για τα παιδιά τους. Προτιμούν, μέσα στον παραλογισμό τους, τα παιδιά τους να μάθουν για το σεξ από το ίντερνετ (όπου έχουν 24ωρη ανεξέλεγκτη πρόσβαση) παρά ας πούμε στο ελεγχόμενο και από τους ίδιους περιβάλλον του σχολείου με σχετικά προγράμματα εγκεκριμένα από το Υπουργείο και την ΕΕ. Δεν εμπιστεύονται την άποψη του εκπαιδευτικού, του επιστήμονα ή του παιδοψυχολόγου για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση αλλά ακολουθούν τυφλά εκείνη του ανέραστου ηλικιωμένου άντρα που βασίζεται στα όσα έγραψαν άλλοι ανέραστοι ηλικιωμένοι άντρες πριν δύο χιλιετίες! (Αυτοί που αντιδρούν στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι πρακτικά ο κυριότερος λόγος να διδάσκεται!, 09/06/23)

Ο Μόρφου, ο ιερωμένος πίσω από τις τεράστιες επιτυχίες “Όταν η Έγκυος Κάνει Πρωκτικό Σεξ το Παιδί Βγαίνει Γκέι” και “Ο Αστερίξ Προέβλεψε την Πανδημία” ξαναχτύπησε, κι αυτή τη φορά ίσως να ξεπέρασε εαυτόν - μαζί και κάθε γνωστό και άγνωστο όριο που έχει θέσει η Εκκλησία- μιλώντας απροκάλυπτα για... γαμήσια. Ναι, ούτε για “σεξ”, “συνουσία”, “γενετήσια πράξη” ή οποιονδήποτε άλλο λόγιο όρο χρησιμοποιούν οι ιερείς για να περιγράψουν κάτι για το οποίο οι περισσότεροι απ’ αυτούς αγνοούν αλλά αγνό, ξεκάθαρο, ανόθευτο και ευλογημένο ΓΑΜΗΣΙ όπως ακούγεται στο σχετικό βίντεο που έγινε viral σε Ελλάδα και Κύπρο. ΟΚ, δεκτό ότι το να μιλάει ένας Μητροπολίτης για σεξ, δηλαδή για κάτι που δεν δύναται να γνωρίζει από εχμ.. πρώτο χέρι (βασικά από κανένα χέρι, γιατί απαγορεύεται και ο αυνανισμός) λόγω υποχρεωτικής αγαμίας, είναι κάπως σουρεάλ και αλλόκοτο. Πάντως το βίντεο, που σημειώστε είναι το κοντινότερο που έχει φτάσει Κύπριος παπάς σε sex tape, δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο τάιμινγκ καθώς έσκασε μόλις μια μέρα πριν τη σημερινή, μαραθώνια, συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου με κυρίαρχο θέμα τον τέως Κιτίου, τον Μητροπολίτη που, δεν πρέπει να ξεχνάμε όσο κι αν πασχίζουν μερικοί, καταδικάστηκε πρόσφατα σε ποινή-χάδι 12 μηνών με αναστολή. Γιατί μπορεί ο Μόρφου να θεωρεί ευλογημένο το γαμήσι εντός γάμου, ο Χρυσόστομος όμως τείνει να διαφωνήσει - μπορεί ο κανονισμός να του απαγορεύει το σεξ, το κανονάκι του όμως; (Ευλογημένο το γαμήσι εντός γάμου λέει ο Μόρφου αλλά ο Τέως Κιτίου τείνει να διαφωνήσει, 13/06/23)

Πόσοι και ποιοι θα διωχθούν ποινικά για τη δολοφονία του Θανάση Νικολάου αλλά και τη συγκάλυψή της επί 18 χρόνια από στρατιωτικούς, ιατροδικαστές και αστυνομικούς συνεργούς των δολοφόνων; Hint: Η απάντηση είναι η αγαπημένη φράση του Γενικού Εισαγγελέα. Καμία. Ποινική. Δίωξη. Μετά μυξοκλαίνε ότι πλήττονται οι θεσμοί, δεν τους σεβόμαστε, τους συκοφαντούμε, λαϊκίζουμε, τα ισοπεδώνουμε όλα, δολοφονούμε χαρακτήρες και άλλες γνήσιες, ανόθευτες και καθαρόαιμες μαλακίες που δεν πείθουν πια ούτε λοβοτομημένο κομματόσκυλο. Και το πιο τραγικό; Το ότι πραγματικά πιστεύουν πως “έκαναν ό,τι μπορούσαν”. Και πάω στοίχημα πως κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια για τον απλούστατο λόγο ότι όλοι οι υπόλοιποι κοιμόμαστε όρθιοι... (Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμπανανίας, 28/06/23)

 

 

 

 

 

 

 

 

Ειδήσεις σήμερα:

Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις